(origineel bericht op be-more.nl)
Daycare afscheid en BIG NEWS!
Hallo allemaal,
Wat gaat de tijd toch snel! Vandaag ben ik alweer 1 maand en 1 dag op het project Palm tree. Ik ben het voorlopig nog niet zat en heb het nog enorm naar mijn zin. Peter vertelde mij gisteren dat er volgende maand nog 1 plekje vrij is waarschijnlijk, maar het thuisfront vond dit geen goed idee haha!
Vorige week heb ik de hele week op de daycare gewerkt. De week waren Peter en Yvon ( Nederlands stel dat hier woont) in Nederland dus wij kwamen extra goed van pas! Het was enorm rot weer vorige week. Veel regen en ook behoorlijk winderig en storm in de avond. Maar gelukkig doet de elektriciteit het nog steeds! Je kunt dan ook aan de daycare merken dat er minder kinderen zijn omdat het township (waar de meeste kinderen vandaag komen) in een dal ligt komen ze er vaak niet uit vanwege de blubber dus hebben we de hele week weinig kinderen gehad. Wat daaraan wel een voordeel is, is dat je de kinderen die er wel zijn extra aandacht kunt geven. Dankzij het slechte weer merk je dat de kinderen vermoeider zijn omdat ze thuis gewoon bijna niet slapen vanwege kou etc. Best zielig dus, des te fijner het is dat ze rustig bij ons kunnen slapen spelen en natuurlijk veel knuffelen!! Ik kan je vertellen dat is heerlijk!
En helaas, aan alles komt een eind. Voor mijzelf zit ik nu op de helft maar voor Liesbeth, Marleen en Madelon zat het erop hun maandje Palm tree. Vorige week donderdag hebben we een bye bye braai gehad. Gezamenlijk met alle kinderen en Ross gegeten. Helaas binnen vanwege het weer maar Dat mocht de pret niet drukken. Het is hier een gewoonte dat je ook een stukje opvoert voor de kinderen. Wij waren voor een avond aunties (tantes). We hebben daarna over alle kinderen wat persoonlijks gezegd en we eindigden met het liedje van Adele- someone like you. Dit nummer hadden we in de bus keihard gezongen met de kinderen. Vrijdag was het afscheid van de andere vrijwilligers echt niet leuk. Want wat was het leuk de eerste maand!
Afgelopen weekend lekker met de kinderen weekend gevierd. Film gekeken foto’s gekeken lekker gekletst dus lekker thuis gezeten. Zondag was het super lekker weer dus we zijn lekker naar het strand geweest en hebben daar lekker even gelegen om weer op te laden voor de nieuwe week.
Gisteren zijn er 3 nieuwe vrijwilligers gekomen, Femke Laura en Marieke. Wel grappig om te zien is dat alles wat betreft eerste indrukken kun je met elkaar vergelijken wat wijzelf ook hadden de eerste dagen! Allemaal even wennen dus.
Deze week zorg ik voor N. (gehandicapte jongen), en sta ik op de daycare. Ik begin morgens met N. uit bed halen pap geven badderen en dan samen naar de daycare. Hij is daar ook de hele dag en aan het eind van de middag word hij door zijn grote broers opgehaald en meegenomen naar boven. Het is zo bijzonder om te zien hoe eigenlijk een ‘vreemde’ zo snel en en goed wordt opgevangen door de andere kinderen. Hij word overal mee naartoe genomen, samen met de ander kinderen tv kijken muziek, luisteren en ze gaan ook voor hem dansen om hem aan het lachen te krijgen. Super leuk om te zien.
THE BIG NEWS!!
Vorige maand was er al sprake dat er adoptie kindjes zouden komen. Maar vandaag is dat waarheid geworden. Vanmiddag om 4 uur is bij ons een 16 uur oud baby’tje gebracht. En ja je leest het goed het jongetje is 16 uur oud nog maar. Nog niet eens gewassen niks.
De moeder van dit jongetje is vannacht bevallen. Ze heeft dit op eigen houtje gedaan. Deze vrouw had al twee kinderen maar de vader van deze twee kinderen wil zijn eigen kinderen niet meer zien. Maar hij geeft de moeder wel geld om ze te kunnen verzorgen/opvoeden. Wel heeft de vader meegedeeld; Als hij erachter zou komen dat zij een kind van een ander zou krijgen zij geen geld meer van hem zou zien.
Deze vrouw is dus enorm benauwd geweest dat de vader van haar andere kinderen erachter zou komen dat zij zwanger is en wilde het kind dus meteen al niet. De moeder van het jongetje (wat vandaag is gekomen) kent mensen in het ziekenhuis dus zij wilde daar absoluut niet bevallen. Dus toen zij merkte dat de bevalling was begonnen heeft zij de social worker gebeld en gebeld maar zij nam niet op. Dus heeft zij volledig de bevalling alleen gedaan. Navelstreng het hele rattenplan wat erbij komt alleen. Toen eenmaal de social worker er was moesten ze perse allebei voor een lichaamscheck natuurlijk dus dat is verop wel gebeurd gelukkig. Nadat dat allemaal achter de rug was, mochten Ross Peter en Yvon het kindje welkom heten. Voor hun natuurlijk ook dubbel want het is een adoptie kind en niet een kind wat hier permanent blijft. Vanmiddag nog even met Yvon gesproken maar Yvon zei ook, deze moeder heeft goed gehandeld want ze had het kindje ook kunnen dumpen. Dit blijf je hier gewoon heel vaak horen.
Als je dit zo hoort en als ik dit ook zo typ is het af en toe net alsof ik in een film zit. Ik maak het mee maar ik besef het niet. Heel apart.
Nu is het voor mij nog één dagje werken en dan ga ik met Anneke en Inger backpacken. Hopen op lekker weer! Het is gelukkig niet zo koud als is Nederland maar het is hier ook te regenachtig voor het seizoen. Maar dat mag de pret niet drukken!
Tot de volgende keer maar weer!
Liefs Leonie.