(origineel bericht op be-more.nl)
De 16e week op Palm Tree
Deze week begon mijn laatste week op de Day care. Vandaag was ik N. zijn P.A. Gelukkig was dit nog niet de laatste keer. Woensdag mag ik ‘m nog een keer in bad doen. Dinsdag heb ik met de Day care kinderen handjes geverfd. Wat keken ze verwonderd toen we na 5 tellen de hand weer van het papier haalden. Geweldig! Woensdagavond zijn we met de vrijwilligers een hapje gaan eten en zijn daarna gaan midgetgolven. ‘Glow in the dark midgetgolf’. Veel gemidgetgolft vroeger maar nog nooit in donker. Erg leuk om een keer te doen! Donderdag de laatste volledige dag op Palm Tree. Een vreemd gevoel, maar goed nog maar niet aan denken. Vrijdag hoef ik pas echt afscheid te nemen. Donderdag de laatste meting met Peter en Yvon. De meting hiervoor kregen we een doorzichtig hartje waar we een boodschap of een mooie tekst op konden schrijven. Dit als afscheid. Ik heb een tekst gebruikt van de kaarten die we elke week van onze vriendinnen kregen. Het hartje hebben we donderdagavond opgehangen bij de andere hartjes aan het plafond. Zo ben je voor altijd verbonden met de Palm Tree familie. Rond 7 uur was alles klaar voor de ‘Bye, bye, braai’ en kon we beginnen aan al dat lekkere eten. Salades, fruit, brood en een lekkere boerewors. Na de braai hebben we de foto’s en de filmpjes van kamp laten zien. De kinderen waren meteen enthousiast en alle leuke verhalen kwamen weer boven. Hierna hebben de kinderen voor ons gedanst en gezongen. Prachtig! Vrijdag vroeg opgestaan zodat ik de baby’s voor de aller, aller, allerlaatste keer in bad kon doen. De hele ochtend lekker met de kinderen geknuffeld en gespeeld. Vandaag gewerkt tot half 1 zodat we de laatste dingen in konden pakken en lekker konden douchen. 2 uur was dan het moment aangebroken om afscheid te nemen… Zolang mogelijk uitgesteld maar nu moest het toch echt gebeuren. Het viel me zwaar, erg zwaar. Het geeft je zo’n naar gevoel van binnen omdat je deze baby’s waarschijnlijk nooit meer zult zien. Als vrijwilligster werk je zo intensief met deze kinderen dat je een sterke band met ze krijgt. Maar goed dat hoort er bij. Na alle day care kinderen en de baby’s hebben geknuffeld gingen we naar boven. Daar stonden alle Palm Tree kids, Steve, Ross en Yvon te wachten om afscheid van ons te nemen. Afscheid genomen met een lach en een traan. Dit door onze J. die steeds dicht bij je kwam staan en vroeg: ‘Are you crying?’, ‘Are you crying?’, ‘Why?’. En dan ineens riep hij weer: ‘Hug, hug, Geke, big hug’. Na iedereen een dikke knuffel te hebben gegeven zijn we richting het vliegveld gegaan. Ondanks mijn vele souvenirs woog mijn koffer precies 23 kilo!!! Ook mijn iets te zware handbagage was geen probleem. De reis van Johannesburg naar Munchen was niet fijn. Mijn ogen waren ontstoken, ik voelde me echt beroerd door de pijn. Na twee asperientjes en een paar uurtjes slaap ging het al beter. Je dommelt steeds wat maar echt slapen kwam er niet van. In Munchen konden we ons even lekker opfrissen en snel even een ontbijtje scoren. In de vlucht van Munchen naar Amsterdam werd ik zenuwachtig. Buikpijn en kon echt niet meer stil zitten. Jenny had nergens last van en was zelfs van plan om foto’s te maken van het ontvangstcomité. Stoer hjer! ‘Ik skiete bijna sân kleuren man, sa zenuwachtig’. Eindelijk stonden we dan weer op Nederlandse bodem. Nadat we de koffers hadden was daar dan eindelijk het moment. Oh wat was ik zenuwachtig, vreselijk! In slomotion liep ik door de (voor m’n gevoel) lange gang met de geblindeerde ramen. Alleen nog deze hoek om en dan zie ik ze dacht ik… En daar stonden ze allemaal, mijn ouders, vriendinnen en Jelle. Met een groot spandoek, bloemen en ballonnen. ‘Heeeeeeeeeeeeeeeey’ riepen ze allemaal in koor. Kippenvel, wat een warm welkom! Fijn om iedereen weer te zien en te knuffelen. Na afscheid te hebben genomen van Jenny zijn we richting St.Nicolaasga gegaan. Een vreemd gevoel, zo zit je in Zuid-Afrika en zo zit je ineens weer in de auto naar huis. Thuis hebben we gezellig met elkaar geluncht met lekkere Hollandse soep, salades en broodjes. Heerlijk! Ik kan terug kijken op een geweldige ervaring. Vier geweldige maanden gehad bij Palm Tree, een tijd om nooit meer te vergeten!