Veel mensen dromen erover: verhuizen naar het buitenland. Is het ook een droom van jou? En blijft het bij een droom of denk je uiteindelijk echt te gaan emigreren?
Stem hierboven en licht eventueel hieronder je antwoord toe!
NL heeft voor mij een toekomst meer. Een oudere jongere die niet aan de bak komt. Door economische en maatschappelijke ontwikkelingen is de tijd aangebroken om op tijd weg te gaan. Binnen 2 jaar is NL voor mij voorbij.
Mijn kinderen hebben 2 nationaliteiten. Nu groeien ze in nederland op, papa zijn land. Straks kunnen ze opgroeien in hun 2de land, frankrijk. We gaan zeker, maar waar hoe en wanneer …tsja dat is niet zo eenvoudig als je gescheiden bent.
Nog slechts een paar maanden en dan vertek ik met m’n gezin naar Noordwest Canada. Eindelijk!!!
Tussen droom en daad stonden ‘slechts’ 2 jaar want zolang duurde de procedure voor een PR visum.
Een lang gekoesterde wens gaat in vervulling: weg uit Nederland.
Weg van de drukte, de overregulering en de immer toenemende intolerantie.
Helaas ook weg van vele goede en fijne vrienden en kennissen… 
Rob
PS
Het enige wat ik wil meenemen is de herinnering aan Holland volgens het gedicht van Marsman:
“Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan…” en dat vind ik voldoende.
Beste Rob …
Heel veel succes en geluk met het volgen van je droom.
mvg
Edwin.
Hoe ben je bij Canada gekomen, wat is je connectie? Ga of heb je daar al werk en hoe ben je daar dan aan gekomen?
Canada lijkt me immens mooi, goed leven en noem het maar op. Momenteel zoek ik in ieder geval iets in de bergen ( de alpen ) naar iets anders dan hier…heb geen haast maar wil wel.
't Is allemaal begonnen met een vakantie, zoals de meeste denk ik die gaan emigreren. Een paar jaar geleden voor het eerst 4 weken met een camper rondgetourd en het was gelijk liefde op het eerste gezicht. Het jaar erop 6 weken geweest en daarna zijn we begonnen met de aanvraagprocedure voor een visum.
Nee, werk hebben we daar nog niet, maar a) waar wij naartoe willen is voldoende werk en b) het werk wat mijn vrouw doet biedt daar heel veel kansen op een baan (manager gezondheids zorg). Ze heeft inmiddels al een aantal uitnodigingen om te komen praten als we eenmaal zijn gearriveerd. Ikzelf doe voor een paar dagen per week ICT-werk en dat kan ik daar blijven doen aangezien alles via internet kan.
Ja, wat moet ik zeggen over Canada. Het is een land met veel gezichten dus wat de ene Canadees geweldig vind kan een gruwel voor de ander zijn. Wij gaan naar het NoordWesten en die streek staat bekend om z’n ruige en onherbergzame natuur. Veel bergen (ligt tussen de Rockies en het kustgebergte in), bossen, meren, kleine dorpjes en een ‘stad’ met 25.000 inwoners.
Ik vind de Canadese mentaliteit veel lijken op de Scandinavische. Het is doorgaans een vriendelijk, behulpzaam en tolerant volk, maar in bepaalde opzichten ook wel wat afstandelijk (in ieder geval tov Nederland) te noemen.
Rob
Tien jaar ben in Nederland. Wat afstandelijke maatschappij!!! . Heb geen toekomst hier. Erger voel ik me dat Nederland mijn gevangenis is. Ergere !!!:mad:Wil naar Australië, om verse lucht te ademen. :wereld:
ik heb als kind verschillende landen gewoont eerst duitsland… indonesia jakarta…new zealand wellington en vond erg leuk en ging internationale school en nu 15 jaar NL en wennen zal nooit en voel mij vreemde in eigen land en kan niet wennen aan NL cultuur erg vreemd voor mij
en ben al paar keer indonesia en jakarta geweest voor vakantie en familie bezoek
geen stress en voel mij er thuis en terug NL flinke stress en hoofdpijn
als ik kans krijg om weer terug naar indonesia jakarta of new zealand wellington te gaan vertrek ik meteen …nogmaals voel mij vreemde eigen land en kan niet wennen nl culture
groet sanjai
:SOUTHAFRINu 5x in Zuid-Afrika geweest, eindelijk hebben we ons huis verkocht in Nederland en we hopen van de zomer echt de stap te maken. A.s. vrijdag vertrekt mijn man om vast wat grond uit te zoeken. Onze dochter en ik gaan in de voorjaars vakantie even kijken hoe alles verloopt. Wie er nog tips en trucs heeft graag. :wereld:
Hallo
Erg bedankt voor de reactie ik wens erg veel geluk en fijne toekomst samen maar als u grond gaat kopen
Kijk even naar wie de eigenaar is en eigendom – certificaten hier wordt nog wel eens mee geknoeid
Mijn ervaring in Indonesië kunnen mensen van niet Indonesië nationaliteit geen grond kopen
Alleen lease contract voor 20 a 60 jaar daarna weer op nieuw betalen…. hele bedrag
En soms zijn meerdere mensen eigenaar van stuk grond en geeft problemen met eigendom certificaten
En moet erg voorzichtig zijn met huis of grond kopen en moet ook kijken bestemming plan de toekomst
En niet dat je om je heen gebouwd mag worden en onteigening praktijken en goed vragen overheid
Groet sanjai
Ik ben inmiddels gemigreerd naar Nieuw Zeeland en woon hier nu 2 weken. Kan nog weinig verder zeggen of het bevalt omdat we nu nog veel dingen aan het regelen zijn.
nieuw zeeland erg leuke land en erg veel mogelijkheden en erg veel geluk samen en fijne toekomst nieuw zeeland en natuur en landschap erg mooie en er veel te zien
fijne toekomst samen en erg veel geluk mooie nieuw zeeland
groet sanjai
Ik heb maar 2 echte grote dromen in het leven. 1) geschiedenis/archeologie studeren en 2) VERHUIZEN! Ok, technisch gezien ben ik al naar het buitenland verhuisd, van Nederland naar België hahaha.
Ik ben zelf in 2007 voor het eerst 3 maanden naar Australië geweest. Dat land had al jaren daarvoor een grote aantrekking op mij en ik kon ook nooit uitleggen waarom ik daar nu perse een keer naartoe wilde. Toen ik er dan eindelijk was, was ik meteen de 1ste dag verkocht. En dat is dus letterlijk! Ik voelde mij daar om 1 of andere reden gewoon meteen thuis. Dat was echt wel een raar gevoel eigenlijk.
Ik ben er 3 maanden geweest, ik ben geland in NL op 2 januari 2008, en sindsdien echt gewoon keihard heimwee hebben! Ik had tot dan toe nog nooit geweten dat iemand heimwee kon hebben naar een land dat niet eens je “echte” thuisland was (geboren en getogen). Dat was echt raar. Er gaat letterlijk geen dag voorbij dat ik er niet aan denk, dat ik terug wil.
Ik ben afgelopen okt/nov 5 weken weer geweest en dat gevoel van thuiskomen was er nog steeds. Na 3 jaar is dat gevoel niks veranderd of verminderd…ik denk zelfs vermenigvuldigd!
Ik heb niet het juiste werk of de juiste diploma’s om daar nu naartoe te gaan. Dat valt mij echt zwaar. Ik ben op dit moment hard bezig om een manier te vinden om daar te gaan studeren om zodoende een Australisch diploma te behalen. Het grote nadeel is, is dat je voor bijna niks, studie financiering krijgt. Ik wilde een opleiding doen (Certificate IV) voor Patisserie. Dat lijkt mij echt megaleuk om te doen en dat beroep staat ook nog eens op de skilled migration list (waar dus enorme tekorten in zijn) en met een Australisch diploma heb je meer kans op een baan daar, dan met een buitenlands diploma. Ik ben nu 24 maar hoop over 5 jaar op zijn minst te kunnen starten met mijn procedure voor een permanent visum voor Australië (maar hoe eerder hoe liever).