Irritaties & frustraties aan de grens

Algemeen Wereldwijzer Reiscafé
1

Wie heeft er ook irritante dingen meegemaakt aan de grens? Of is zelfs geïntimideerd en/of geschoffeerd door douaniers/beveiligingspersoneel?

Ik heb zelf meerdere malen een ‘bijzondere behandeling’ ondergaan. Bijvoorbeeld die keren dat de Homeland Security van de VS m’n ruimbagage van het vliegtuig heeft doorzocht, zonder m’n toestemming en zonder dat ik er bij aanwezig was. Ik was de eerste keer stomverbaasd: pas bij aankomst in het hotel ontdekte ik in m’n backpack een stuk karton met de tekst dat ze alles hebben doorzocht. Onder het mom van de Patriot Act (dan wel Homeland Security Act of hoe die wet mag heten) kan de Amerikaanse overheid zich blijkbaar veel veroorloven rondom privacy van burgers…

Verder heb ik talloze belachelijke situaties bij andere vliegtuigpassagiers gezien, zoals een vader die herhaaldelijk z’n kinderbuggy door de detectiepoort moest halen. Uiteraard bleef dat ding loeien (en dochterlief veroorzaakte ook steeds meer geluidsvolume…). Na een paar pogingen stelde die vader wanhopig voor om ter plaatse de buggy te demonteren…

Last but not least, ik word op vliegvelden nog regelmatig als extraatje na de detectiepoort met de hand(scanner) getrakteerd rondom m’n kinderbijslag. Niet echt verrassend toch, gezien het materiaal waar veel gulpen van zijn gemaakt…

Het motto is blijkbaar: u bent schuldig, tenzij het tegendeel wordt bewezen…

2

De enige keer dat ik een speciale behandeling kreeg was toen ik 5 maanden stage ging lopen in Engeland. Ik reisde alleen en kennelijk was dat verdacht. Ik moest een foto maken om te bewijzen dat het een echt toestel was, m’n radiootje moest aan om ook daarvan de echtheid te bewijzen, alles moest uit mijn handbagage, en elk Pottertje (een soort tic tacs) moest uit het doosje. Ondertussen een hele rij achter me en ik met schaamrood proberen normaal te blijven doen terwijl ik me kapot ergerde en ook schaamde omdat al die mensen natuurlijk dachten dat ik wat verkeerds bij me had.
En dat alles nog ver voor 9/11, het ging dus puur om verdenking van drugs.

Oh ja en ook een keer op m’n kop gekregen omdat ik twee houtsnij-beeldjes uit Indonesië bij me had bij aankomst in Australië. Dat mag kennelijk niet vanwege mogelijke worpjes, oeps. Maar we mochten ze toch meenemen. :confused:

Wat geen bijzondere behandeling was - want iedereen onderging hem - maar wel indrukwekkend, was dat op de grens van Chili naar Peru, alles maar dan ook alles uit de bus moest, diverse honden alle bagage en mensen besnuffelden, en ieder voor zich achter een gordijntje gefouilleerd was en dat werd wel zo grondig gedaan dat het leek of ze onderlangs mijn baarmoeder wilde checken. Djiezus.

Een keer in de bus van Nederland via Duitsland, Denemarken naar Zweden, werden in Duitsland alleen de mensen met een (licht) kleurtje de bus uit geplukt en onderworpen aan een onderzoek van een half uur. Heel discriminerend. Als ik het kleurtje van mijn zusje had gehad, was ik ook de pineut geweest.

En verder, schijnt het tegenwoordig heel normaal te zijn dat je in Atlanta of New York 2,5 uur in diverse rijen moet voordat je het land in mag, diverse keren je schoenen uit moet, riem af, sjaal af, vestje uit, door full body scanners moet (soort naaktfoto met kleren aan), vingerafdrukken moet geven, op de foto moet, gegrild wordt met strenge vragen door een beangstigende beambte zonder 1 cel humor of menselijkheid in hun lijf, en dat alles nadat je het belachelijke ESTA-formulier hebt in ‘mogen’ vullen (tegen betaling!) waarin je zweert geen terrorist of Tweede Wereldoorlog-nazi of drugdealer te zijn. :disgust:
**Het enige wat nog ontbreekt is bloed-afname of een chip onder je huid geschoten krijgen. **
Ondertussen ligt je bagage al een uur rondjes te draaien op de band en had al 10x gestolen kunnen zijn.

Ook zo is het kennelijk heel normaal dat iedereen bij vertrek in Colombia (naar de VS) 5 minuten lang ondervraagd wordt: of je wel zelf je bagage hebt ingepakt, waarom je in Colombia was, waar je heen gaat, of je écht zelf je bagage hebt ingepakt, of je geen drugs of liquids in je handbagage hebt, of je geen wapens bij je hebt, en of je écht zelf je bagage hebt ingepakt.
Om vervolgens, 20 minuten verderop bij de gate, weer 5 minuten lang precies hetzelfde interview te moeten afleggen! Blijkbaar zijn de VS zo paranoïde dat de Colombianen gedwongen zijn dit te doen voor iedereen die via de VS reist en maar liefst anderhalf voet aan Amerikaanse bodem zet.
Om vervolgens in de VS ook weer anderhalf uur in rijen te staan, vingerafdrukken etc etc etc alleen maar omdat je wilt overstappen op je vervolgvlucht. Kortom je blijft niet eens in het land en toch hebben ze je vingerafdrukken!
En dan moet je dus rennen om je aansluitende vlucht te halen want je had ‘maar’ 2 uren overstaptijd. :crybaby:

Kortom, als het effe kan, vermijd de VS! Wat een stelletje paranoïde freaks.

Maar het schijnt versoepeld te gaan worden, hoorde ik ergens?? Of is dat alleen binnen Europa?

3

Ik irriteer me mateloos aan de douane op de vliegvelden. Iedere keer die pieper af te laten gaan zonder rede.
Ik zorg er altijd voor dat ik niets van metaal, zelfs een spijkerbroek doe ik niet aan, geen beugelbh, niets maar ook niets zou af kunnen gaan en toch gaat hij iedere keer af. Ik wordt er gewoon pislink van. Lijkt me gewoon dat ze het leuk vinden om aan me te zitten. Schandalig gewoon. Een andere keer moesten ze mij op Maastricht Airport ook hebben. De pieper ging niet eens af, maar toch moesten ze zonodig fouilleren. De echte terroristen en criminelen halen ze er niet uit, maar onschuldige mensen zoals ik zijn iedere keer de dupe. Ook in Spanje onvriendelijk douane personeel. Als ik er over schrijf kan ik alweer kwaad worden. =/
Naar Amerika zou ik sowieso nooit gaan alleen al vanwege dat gezeik. Hetzelfde met Curacao enzo, vanwege die 100% controles zal ik er nooit heen gaan. Ik doe niets fout, maar ik word gewoon bloednerveus van vliegen en al die controles.

4

Twee weken geleden op Schiphol: ik had m’n laptop al in een bakje, net als m’n schoenen, riem, fleece en shawltje. “Heeft u een spiegelreflex camera bij u?” En ja hoor, camera ook in Eem bakje.

Tas door de scanner, toch nog wat raars. Ik moest m’n tas helemaal uitpakken, want ook de extra lenzen van m’n SLR waren verdacht. Prima (?).

Het is me echter nog steeds een raadsel waren ook m’n brillenkoker en m’n lunch van de appie doorzocht moesten worden ?!?

Een paar uur later in Riga mocht alles zo mee. Op de terugweg vanuit Tashkent ‘zelfs’ een liter water.

Brn benieuwd wat ze de volgende keer weer verzinnen.

5

Redelijk herkenbaar wat ik hier allemaal lees :wink:

Die ondervraging heb ik op Schiphol en in Brussel (afgelopen jaar nog) ook al enkele malen gehad. Alleen al vanwege een tussenstop in de VS…

Aan de vaak onvriendelijk ambtenaren van de douane in de VS heb ik me ook vaak geërgerd. Vooral hun autoritaire toon en dat overdreven tonen wie het baasje is (ook onderling) vind ik zeer vervelend. Maar ja, ik wil via de VS naar een bestemming in Midden of Zuid Amerika, dus moet ik het maar pikken.

De douane in Sydney vond ik nog het meest vervelend. Wij hadden presentjes voor vrienden in Melbourne mee, welke ingepakt waren in typisch Nederlands blauw en wit inpakpapier. We hadden extra 1 kant miet dicht gemaakt/geplakt, zodat men het er nog makkelijk uit kon halen. Wat doet de douane? Ratsssj, openscheuren dat spul, en dat na het zien van de opening :disgust: Wat een kloothommel was dat zeg…

Ach ja, reizen is niet alleen maar leuk :wink:

6

Ach het hoort er allemaal bij, nou ja ‘hoort’
Ik laat het maar over me heen komen want mijn dag kan niet kapot,je bent tenslotte op reis!

Het beste is mond dicht meewerken en verder niets.

7

Ooit een landgrens Pakistan - Iran waarbij de hele auto met de stofkam werd doorzocht. Een verhoging, voor bagage, werd een gat in geboord en de douanier keek verrukt toen er poeder naar beneden viel. Tsja, wanneer je in hout boort krijg je zaagsel :slight_smile: 2 Weken laten in Turkije vonden we ergens in een hoekje nog een half flesje whiskey, was zomaar aan die grondige speurtocht ontsnapt!

Tegenwoordig erger ik me alleen aan de mensen die na de eerste controle riem weer omdoen, zakken weer volstoppen met de voorwerpen en dan bij de controle voordat je in het vliegtuig mag staan ze stomverbaasd te kijken: moet die riem af, en mag de sleutelbos niet in mijn zak???

Maar ik reis al sinds 1983 heel wat af en maakt eigenlijk nooit iets bijzonders mee, sorry :slight_smile:

8

Dat komt denk ik doordat elk vliegveld daarin anders is! Bij veel luchthavens hoeft dat maar 1x. Bij de andere weer voor de douane, bij de andere weer erna, bij weer een andere vlak voor de buis het vliegtuig in.

9

Ja , Bij de douane van Schiphol mijn vrouw werd onder vraagt omdat ze de Nederlandse grens passeerde met een Duitse visum ( dat mag gewoon als je een Schengen visum hebt ) en dat had ze de douane vroeg haar een aantal vragen en die vragen wat ze kreeg waren gewoon belachelijk , even later kwam ik bij de douane omdat ik even naar de wc moest en ik vroeg hem of mijn vrouw gepasseerd was en hij zei nee. Ik werd kwaad en ging naar het kantoortje toe en ik gooide de douane de EU regels op tafel. met een aantal minuten waren we weer buiten. en de douane boot hun excuses aan… Ik weet wel zeker dat ze dat wel vaker doen mensen/ buitenlanders uitpikken en als ze geen goede reden hebben of zenuwachtig worden zomaar terug worden gestuurd ( ondanks legaal een visum heb aangevraagd en verkregen ) zo is Nederland ze vertikken om de EU regels te handhaven en hun eigen regels in te voeren ( Nederland wordt elke keer op hun vingers getikt door de Europese hof omdat ze de regels niet hanteren )

10

Het trajekt Brazilië - Europa valt over het algemeen nogal mee in beide richtingen.

In Brazilië (hier in Salvador da Bahia dan toch) doen de inkomende buitenlanders er wel merkbaar langer over om via een internationale vlieglijn binnen te komen maar meestal is de douane niet lastig. Behalve als er strubbelingen zijn met het land van herkomst … alle spaanse passagiers van een vliegtuig komende uit Spanje werden hier eens 24 uren “vastgehouden” vlak nadat Spanje problemen gemaakt had over een aantal (illegale) brazilianen enkele dagen ervoor, Braziliê is nogal rancuneus op dat gebied :wink:
Uitgaande reizigers ondergaan dezelfde controle als overal, zonder merkwaardige excessen.

TIP : Als je van Brazilië naar België vliegt over Lissabon (TAP) of Dussuldorf (Condor) neem dan gelijk alle reis-strookjes/stickers van je bagage als die van de rolband komt in Brussel, dan kan je via de “europese gemeenschap” douane-terminal het land in en word je minder streng bekeken (als je de strookjes op je bagage laat letten ze daar wel op en mag je via de internationale terminal binnenstappen met strengere controle als gevolg)

Tropische groeten uit Salvador da Bahia

Ivan

1 like
11

Jep. Zo’n 8 jaar geleden een grote check gehad op de grens van Polen/Duitsland. Iedereen de bus uit, alles gecontroleerd, en alle paspoorten werden meegenomen. Kreeg hem 3 uur later terug, met een giga barst erin. Ze wouden me niet doorlaten, omdat mijn paspoort dus kapot was. Nou, als een 14 jarig meisje is dat natuurlijk doodeng. Ze hebben me uiteindelijk wel doorgelaten en ik kon bij aankomst in Nederland direct de centen neertellen voor een nieuw paspoort want ik ging een paar dagen later weer naar het buitenland…

Ook een paar maanden geleden toen ik heen en weer naar Nederland ging (ik woon nu in Engeland), ik had mijn laptop mee en daar zitten van die oh zo leuke witte glinsterende stikkers op. En ik werd mooi meegenomen naar achteren, terwijl mijn laptop een drugstest onderging, want het leek wel verdacht veel op drugs. Ik had toen moeten rennen voor mijn leven voor het vliegtuig, aangezien ik tientallen keer per jaar dezelfde vlucht maak heb ik er een gewoonte van gemaakt om een half uur voor boarden op het (kleine) vliegveld te zijn haha.

Bodyscans vind ik ook altijd zo naar. Sta je dan met je handjes, lijkt wel een science fiction film.

12

Oh, ik vergeet nog helemaal die keer in Sao Paulo, Brazilië, in 2006.
Op doorvlucht van Lima via Sao Paulo naar Amsterdam, zou ik ongeveer 3 uren op het vliegveld van Sao Paulo hebben om mijn aansluitende vlucht te halen. Leuk, dan kan ik nog wat Havaianas slippers scoren en even wat drinken, dacht ik.

Maar er waren helemaal geen bordjes die wezen waar je heen moest voor ‘transfer’ / ‘transisão’ of hoe het daar ook moge heten. Er stond wel wat personeel dus daar vroeg ik het aan. Ik spreek zelfs wat Portugees. “Nee, daarheen daarheen, achter de rest van die mensen aan.” Ik nog uitleggen: “maar ik moet mijn vlucht naar Amsterdam halen?”
“Jaaa, achter die mensen aan!”

Maar voor mijn gevoel klopte het niet want dat waren allemaal Brazilianen die dus thuis waren aangekomen.
Nog een keer gevraagd, “jaaa, doorlopen, daarheen”.
Toen waren er opeens allerlei loketjes met beambten met stempels, “immigration” stond erboven. Ik weer aan die beambte uitleggen in het Portugees, Spaans, Engels, dat ik gewoon mijn vlucht naar Amsterdam moest halen, niet immigration! Maar die greep mijn paspoort, zette er een stempel in, “hup, doorlopen!”

Stond ik daar opeens op straat onder de bomen in Sao Paulo! GVD :angry: !!! GRRRRRRR!! %@!&#

Ik naar de balie van de luchtvaartmaatschappij waarmee ik vloog (de inmiddels failliete Varig). “Tja… nu heb je een immigration stempel, die had je niet moeten halen… nou moet je eerst een emigratie-stempel kopen voor 30 euro (ofzo), voordat je weer het land uit mag”. Het zal niet waar zijn! “Wacht, ik haal even iemand voor je, die loopt wel mee.” Ik wachten…
10 minuten later… nog steeds niemand… tijdstip van vervolgvlucht komt dichter en dichter bij…
Ik naar een algemene balie. “Tja… nu heb je een immigration stempel, die had je niet moeten halen… nou moet je eerst een emigratie-stempel kopen, voordat je weer het land uit mag”. What the F#$@!

http://www.wereldwijzer.nl/images/smilies/extra/angry.gif

http://www.wereldwijzer.nl/images/smilies/extra/crybaby.gif

Ik was ondertussen zwaar gestresst omdat ik dacht: als ik mijn vlucht mis, moet ik misschien wel een nieuw ticket kopen voor 1000 euro! Want het is immers ‘mijn schuld’. En ik was ook heel kwaad op al die mensen die mij zo slecht hielpen en de verkeerde kant op wezen (terwijl overigens alle Brazilianen tijdens mijn eerdere reis daar van 6 weken, super aardig waren geweest).

In mijn onmacht en stress deed ik het onmogelijke: ik zocht die immigratie weer op, ging via de UITGANG tegen de stroom in terug naar die beambte met zijn klote-stempel (ondertussen rennend en mij los rukkend omdat iemand in uniform mij wilde tegenhouden!), begon tegen die beambte te schreeuwen dat hij weer een stempel moest zetten, en dat ik helemaal geen immigratiestempel had moeten krijgen van hem, en dat ik toch verdomme had gezegd dat ik de transfers zocht! Van schrik zette hij 3 extra stempels (allemaal immigratie waarschijnlijk) in mijn paspoort, en ik rende tegen het verkeer in terug, vroeg aan 20 mensen waar ik heen moest, werd uiteindelijk goed gewezen, waar net de een na laatste persoon aan boord ging en ik hevig zwetend als laatste aan boord ging van het juiste vliegtuig. :crybaby:

So much for lekker shoppen en wat drinken in die 3 uur overstaptijd. GRRRR :angry:

Overigens heeft geen enkele douanier van welk land dan ook, daarna ooit iets gezegd over die vele rare Braziliaanse stempels in mijn paspoort.

Landsgrenzen zijn echt rare dingen! Hoe frustrerend moet het wel niet zijn voor de mensen die graag op vakantie naar Nederland willen (of er willen wonen) maar aan een miljoen visum-eisen moeten voldoen…?

1 like
13

Bij de grensovergang van Spanje naar Frankrijk werden we in onze 25 jaar oude Ford Granada staande gehouden door een jonge ambitieuze douanier. Op de vraag waar we vandaan kwamen antwoordden we Portugal. Fout geantwoord.
We hadden namelijk alle drie een fez op ons hoofd.
We moesten op afstand toekijken hoe een hasjhond onze auto doorzocht. De ambitieuze douanier raakte in
extase toen de hond op de achterbank onze zak met o.a. chorizo aanvloog.
Gedesillusioneerd pakte hij de zak van de hond af en sommeerde ons glimlachende groepje verder te rijden.

14

Beste reizigers, we trekken wel een flinke beerput open! Gelukkig ook goede tips en prachtige anekdotes. De aanleiding voor mij om dit topic te starten, komt uit de volgende twee ervaringen van een ander topic:

15

Liftend van alaska naar canada,bij de grens gegrild en de liftgevers (ouder echtpaar in camper) verteld dat liften illegaal was en dat ik uit moest stappen en lopend over de grens en dan niet meer meenemen! Ze zeiden letterlijk: we houden jullie camper 48 uur in de gaten en laten de politie jullie regelmatig aan de kant zetten om te zien of jullie haar weer hebben meegenomen…na een uurtje wandelen elkaar weer getroffen en weer meegereden (met de bibbers in t lijf, maar veilig op de bestemming (8 uur later) aangekomen! Nog altijd dankbaar dat zij zich (in the middle of nowhere, zonder auto’s maar met veel beren) banger waren dat mij iets zou overkomen dan dat zij gearresteerd zouden worden!

16

De grens van Thailand en Cambodja staat al jaren bekend als een soort wild-west grens.
De grensovergang Aranyaprathet-Poipet is het meest berucht, wanneer je niet georganiseerd reist. Tot voor kort was er met een andere overgang Hat Lek-Koh Kong niets aan de hand, behalve dan het vragen van om of dollar of baht, welke ook maar de hoogste koers had.

En je weet ook, wanneer je niet de gewenste twee pasfoto’s meeneemt, dat je ermee wegkomt, maar dan moet je even iets extra’s betalen. Nieuw was echter de “Medical check” , er werd gedurende een seconde een thermometer tegen je voorhoofd aan gedrukt, en raad eens wat ? De temperatuur was te hoog, ik was “ziek”. 20 baht, werd er gevraagd. “No small money”, antwoordde ik.

Voor het ontbreken van de pasfoto’s werd 300 baht gevraagd, beetje veel, eerste keer kwam ik weg met 100, en de tweede keer
had ik een onbekende grensovergang genomen, en hoefde ik niets te betalen. Dus ik met een glimlach maar weer 100 proberen, maar er werd in het Khmer gereageerd, en de toon was niet vrolijk. Even wachten dan maar, even laten merken dat je het niet veel doet. Na een paar minuten probeerde ik het weer, maar ze waren niet te vermurwen.

Toen bedacht ik echter iets: Ik zei: 300 baht is OK, if you pay for the doctor.
Toen moesten ze alle drie hard lachen. En ik ook, want ik was er vanaf.

Hans.

17

Gevlogen met Quatar Airways en overstap in Doha van 2 uur.
lijkt goed, maar er landden die avond 3 vliegtuigen ( 2 met russische en arabische passagiers) en er waren maar 4 balies open voor de security check.

Wij landen als eerste en kwamen ook als eerste aan en stonden netjes in de rij afgezet met de paaltjes.
Maar de russen gingen niet in de slang en deze werden gewoon opzij gezet en drongen zo dus voor.
Ook bij elke vrouw met burka ( tientallen ) gingen natuurlijk alle bellen af en om deze te controleren moest de man mee en daar gingen natuurlijk ook alle bellen af.

Hebben het vliegtuig net kunnen halen omdat deze 1 uur vertraging had; dus gewoon 2.5 uur in de rij gestaan.
Nooit meer Quatar Airways.

gr.
ton.

18

Wat een verhalen allemaal! WAUW

19

Ik had geen problemen in Atlanta. Werd vriendelijk behandeld en zat was er binnen een half uur door. Kreeg ook alleen een paar standaard vragen.