Interview met Naomi: werken met straatkinderen in Bolivia via SAMEN

Naomi heeft 6 maanden als vrijwilliger gewerkt in een opvangproject van Don Bosco voor ex-straatkinderen Bolivia. Naomi heeft dit gedaan via de stichting SAMEN – Jongeren en Straatkinderen.

1. Waar en wanneer heb je vrijwilligerswerk gedaan?
Ik heb vrijwilligerswerk gedaan op een project net buiten Santa Cruz de la Sierra, Bolivia. Ik ben 15 september vertrokken en 25 april terug gekomen (totaal 7,5 maand). Hiervan ben ik 6 maanden op het project geweest en heb ik 6 weken gereisd door Bolivia. Ik ben samen met een maatje gegaan, Bente. De voorbereiding en begeleiding hebben wij gekregen bij SAMEN.

2. Hoe was je voorbereiding?
Ik vond de voorbereiding erg fijn en goed. De voorbereiding bestond uit 2 weekenden en 3 gesprekken met begeleiders. Deze begeleiders (Mandy en Minke) zijn oud-vrijwilligers en wisten dus ongeveer in welke situatie we terecht zouden komen. In de gesprekken hebben we het gehad over onze verwachtingen van vrijwilligerswerk en hoe we dachten te reageren op verschillende situaties. Ook tijdens onze periode in Bolivia hebben we veel contact met ze gehad en dat was erg handig.

Het eerste voorbereidingsweekend ging over werken met straatkinderen en jongeren. Het was erg leuk en leerzaam. Met sommige mensen die ik daar heb leren kennen, heb ik nog steeds contact en zelfs sponsoracties geregeld. We hebben op dat weekend geleerd hoe je het beste met bepaalde type kinderen om kan gaan en welke problemen je tegen kan komen. Hier heb ik later veel aan gehad.

Het tweede weekend was het Andere-Kant-van-Nederland weekend en was in Amsterdam. Tijdens het weekend heb ik veel geleerd over armoede in Nederland. We hebben groentes gesneden voor dak- en thuislozen, zijn bij hulpinstanties op de walleen geweest en hebben een kerkdienst voor daklozen bijgewoond. Ik heb toen fijne gesprekken gehad met mensen, waarna je er dan achter komt dat sommige mensen gewoon pech hebben in het leven en er gewoon even over willen praten. Als je gewoon even je ogen opendoet en luistert, kun je iemand al helpen.

** 3. Op wat voor project heb je vrijwilligerswerk gedaan?**
Ik heb op een project van Don Bosco gewerkt. Mijn project ‘Hogar Maria de los Angeles’ zorgde voor kinderen van 5 t/m 16 jaar oud. Jongens en meisjes door elkaar. Dit maakte het erg divers en elke dag was weer een nieuwe uitdaging. Het project verzorgde opvang van ex-straatkinderen.

4. Wat waren je taken op het project?
Mijn officiële titel was educadora, oftewel opvoedster. Je bent erbij als ze wakker worden, opstaan, ontbijten, je helpt ze met huiswerk, spelletjes spelen, samen koken, zorgen dat ze hun kamer opruimen en samen bidden. Ik ondersteunde de lokale staf. Ik heb bijna altijd ’s middags gewerkt, vanaf het middageten tot de kinderen gingen slapen. Ik woonde zelf ook op het project, waardoor als er echt iets was men bij mij terecht kon.

5. Wat is er tof aan Bolivia?
Bolivia is een prachtig land met vet aardige mensen! Ik voelde me erg welkom, mensen waren altijd bereid je te helpen. De natuur is heel divers en zooooo adembenemend. Ik ben er echt verliefd op geworden. Wat het land ook zo gaaf maakt is, dat het nog niet ontdekt is door toerisme. Wel bepaalde plekken natuurlijk, zoals Salar de Uyuni. Maar plekken als Rurrenabaque en Sucre worden vaak, ten onrechte, overgeslagen.

6. Noem eens een hoogtepunt en een dieptepunt van je verblijf?
Er was niet echt een dieptepunt maar wel moeilijkheden. In het begin spraken we nog slecht Spaans, dus dan was communiceren sowieso lastig. Ook toen ons Spaans verbeterde bleef het soms lastig om te communiceren met de staf. Wanneer dit over ons werk ging was dit wel vervelend, het is lastig wanneer je niet even snel iets kan vragen aan je collega’s.

Ik wil graag over twee hoogtepunten vertellen: mijn verjaardag en het bezoek aan Playland
Ik was op een zondag jarig en dan zijn de kinderen vrij! We besloten vanwege mijn verjaardag er een leuke dag voor de kinderen van te maken. We hadden een speurtocht in elkaar gezet en als afsluiter pannenkoeken als avondeten (wat was het toen stil in de eetzaal). Het was leuk om de kinderen in groepjes te zien samenwerken en enthousiast mee te zien doen. Zelf vind ik het een van de meest bijzondere dagen in Bolivia. Echt leuk om mijn verjaardag in Bolivia te vieren.

Er was in de buurt van het project een Playland. We hadden vanuit Nederland sponsorgeld meegenomen en dit hebben we gebruikt om de kinderen een speciale dag te bezorgen. Het duurde even voordat we vertrokken waren, 1,5 later dan verwacht, maar het park was heel tof. De kinderen hebbben genoten van zwembaden, een spookhuis, een ruizenrad, een doolhof en nog veel meer.

7. Wat is je tip voor toekomstige vrijwilligers?
Leer van te voren de taal. Dat maakt de eerste weken wat makkelijker, omdat je kan communiceren. Neem bepaalde dingen mee uit Nederland, zoals foto’s of een knuffel, die je ook aan de kinderen kunt laten zien. Waar ik heel blij mee was, was mijn dagboek. Ik raad elke vrijwilliger aan om die mee te nemen. Je kunt hierin schrijven wanneer je wilt, over elk onderwerp. Het kan enorm opluchten, zeker als je soms met niemand erover kan praten. En achteraf is het gewoon leuk om terug te lezen, omdat je kleine details dan wel opschrijft en als je ze vergeten bent, weer kan herinneren.

8. Hoe was het om weer thuis te komen?
Het was wennen om weer terug te zijn en je beseft niet dat je zo lang bent weggeweest. Bij SAMEN was er nog een terugkomdag waarop we met meerdere vrijwilligers die naar projecten waren geweest ervaringen konden uitwisselen. Al pratende kwam ik erachter dat veel situaties overal voorkomen. Moeizame communicatie met je leidinggevende was iets waar iedereen last van heeft gehad. Op het moment dat je dat te horen krijgt, is dat een hele opluchting. Het lag dus niet alleen aan mij. Ik merk dat ik op een andere manier naar Nederland ben gaan kijken. Ik ben een stuk dankbaarder geworden voor alles en wil graag mensen helpen.

Ook net als mij naar Bolivia? Kijk dan op www.samen.org.