Interview: Al meer dan 10 jaar leven in Turkije

Interview

Françoise, Franka6, woont momenteel alleen in Turkije sinds 1997. Wat bewoog haar om samen met haar dochter en Turkse schoonzoon naar Turkije te verhuizen? Heeft zij hier spijt van of is het een droom die uitkomt? Wereldwijzer vroeg het haar.

1. In welk land woon je op dit moment en sinds wanneer?
Sinds 1997 woon ik in Kusadasi, Turkije.

2. Wat is de reden geweest om, eventueel met je gezin, naar Turkije te verhuizen?
Ik ben naar Kusadasi geëmigreerd met mijn dochter, Turkse schoonzoon en kleindochter, omdat mijn man in België na een langdurige ziekte overleden was. Hij was heel jong, pas 42 jaar oud. Ik had in België een eigen hotel en aangezien mijn dochter de familiezaak niet wilde overnemen heb ik alles verkocht en heb de stap gezet om naar Kusadasi te emigreren.

Waarom Turkije? Omdat het leven hier veel aangenamer is. Ik heb hier maandelijks mijn inkomen van mijn weduwe pensioen en hier kan ik een veel luxueuzer leven lijden dan in België. Alles is hier veel goedkoper en de Turkse mensen hier zijn zo gastvrij. Daarnaast is het weer hier ook een stukje aangenamer dan in België. In al die jaren hier heb ik nog nooit vorst meegemaakt.

Ondertussen is mijn dochter samen met haar gezin wel weer terug naar België verhuist en ben ik hier alleen blijven wonen, maar ondertussen voel ik mijzelf hier in Kusadasi meer thuis dan in België.

3. Welke formaliteiten heb je moeten regelen om in Turkije te gaan wonen?
Ik heb hier een verblijfsvergunning aangevraagd en die heb ik direct gekregen. Ik heb deze nu een aantal keer moeten verlengen, aangezien ik hier al een tijdje woon. Iedere keer heb ik zonder problemen een verlenging gekregen.

Daarnaast heb ik mijzelf in België uitgeschreven en aangemeld bij het Belgische consulaat in Izmir. Mocht ik ooit terug willen of moeten naar België blijft dit mogelijk. Ook zodat ik eventueel weer een ziektekostenverzekering kan afsluiten tegen die tijd. Mijn Belgische paspoort en identiteitskaart verleng ik ook via het consulaat hier in Izmir. Ik hoef hiervoor gelukkig nooit terug naar België. Alles kan direct vanuit hier geregeld worden.

Links: Françoise en Katrien samen op een boot in Turkije
Rechts: Françoise, Katrien en Guy aan het eten in het zonnige Turkije

4. Hoe bevalt het leven in Turkije?
Het leven bevalt mij hier best goed. Ik denk er niet aan om de eerste jaren terug naar België te gaan, of ik zou ernstig ziek moeten worden. Dat weet je uiteraard nooit op voorhand. Ik woon hier wel alleen en tot op heden kan ik hier goed van mijn leven genieten. De bevolking is heel gastvrij, iedereen helpt iedereen. Je voelt je hier thuis in een zonnig land met veel mogelijkheden. Je kunt hier lekker rondreizen en het land verkennen. Ik reis regelmatig hier rond en heb gelukkig nog nooit problemen gehad.

5. Wat is je leukste ervaring in Turkije tot nu toe geweest?
De leukste ervaring die ik hier heb meegemaakt is dat ik hier een mooi appartement heb met een mooi zwembad, sauna en fitnesscentrum en alle mensen in het complex even vriendelijk en lief zijn. Ze aanvaarden mij in hun land net als hun eigen familie.

De grootste verrassing was vorig jaar met mijn verjaardag. De buren stonden hier met een klaargemaakte maaltijd en een verjaardagstaart voor wel tien personen. Ik kon mijn verjaardag vieren zonder dat ik zelf ook maar iets hoefde klaar te maken. En het gekste was, ik heb hen nooit verteld wanneer ik jarig ben. Het was al met al een super leuke dag!

6. Zijn er grote verschillen tussen in België wonen en in Turkije wonen?
Er zijn geen grote verschillen met wonen in België of Turkije. Maar het grootste verschil is toch wel de gastvrijheid die hier totaal anders is als bij ons. Hier staat dag en nacht iedereen voor je klaar. Je kent je buren en ze proberen ook met je te praten en bevriend te raken. In België ken je zelf je eigen buren niet eens. En uiteraard is het weer hier veel beter als in België.

Het moeilijkste is wel aanpassen aan de voeding als je graag varkensvlees eet. Dat is hier bijna niet te krijgen en wat ze hier aan varkensvlees hebben zoals salami en ham kost twee keer zoveel als in België. Ook kaas is hier erg duur.

Daarnaast betaal je hier wel minder belasting en sorteer je geen vuilnis (alles gaat in een container voor het complex). Ook ga je hier pas later slapen en slaap je ook langer. Dit is even wennen, maar wel heel gezellig. Iedereen komt ook zomaar gewoon even gezellig langs. Dat is ook wennen in heb begin als je de Europese mentaliteit bent gewent. Afspraken komen ze hier wel altijd na, maar als ze zeggen binnen een uur dan kunnen het er twee of drie zijn voor ze aankomen en is het vandaag niet dan is het morgen. Bij ons zeggen ze soms, leven als God in Frankrijk, maar hier is het leven als Allah in Turkije.

7. Hoe is je integratie met de plaatselijke bevolking verlopen?
De integratie is heel gemoedelijk verlopen, ze kunnen alleen mijn naam niet uitspreken. Françoise vinden ze te moeilijk en dus hebben ze er Franka van gemaakt.

8. Wat zijn de grootste cultuurverschillen tussen beide landen?
De grootste cultuurverschillen zijn wel het geloof. Ik ben katholiek opgevoed en moslims hebben toch hun eigen geloof en gewoontes. Mannen hebben het nog steeds voor het zeggen en vrouwen komen minder buiten dan mannen. Maar de nieuwe generatie Turken zijn langzaam aan het veranderen. Jongeren zijn veel moderner aan het worden.

Oudere vrouwen dragen nog soms wel een sjaal en blijven meer binnen. Mannen hebben blijkbaar nog steeds meer te zeggen en kunnen vrijer hun gang gaan dan de vrouw. Maar ik heb dan wel het geluk een oudere vrouw te zijn van 59 jaar. Daardoor hebben mannen wel respect voor mij en mijn meeste vrienden zijn hier dan ook wel mannen. Een andere reden is omdat mannen hier meestal ook Engels of Duits kunnen praten en je zo makkelijker contacten legt. Vrouwen spreken meestal maar alleen Turks en mijn Turks is helaas nog steeds maar half, half. Maar we hebben ons eigen taaltje onder ons en we begrijpen elkaar wel goed als het moet. Natuurlijk heb ik ook veel Europese vrienden de ik geregeld ontmoet.

Links: Françoise samen met vrienden in haar woonplaats Kusadasi
Rechts: Françoise samen met haar dochter en schoonzoon op de kade

9. Heb je gemakkelijk werk kunnen vinden in Turkije?
Ik ben hier niet echt gekomen om te werken omdat ik reeds een weduwe pensioen had vanuit België en ik daar goed kan van leven. Maar omdat ik steeds een actieve vrouw geweest ben en elke dag aan het zwembad liggen niets voor mij is ben ik hier wel een makelaarszaak begonnen. Meer om mensen om me heen te hebben en bezig te zijn om mensen te helpen emigreren. Ik heb de ervaring zelf meegemaakt en zo kan ik mensen beter helpen. Ik ben zelf bijna nooit op kantoor, ze bellen me enkel en alleen als ze me nodig hebben. Ik heb hier mijn eigen auto en reis heel veel door Turkije. Als een klant opbelt rijd ik er onmiddellijk naartoe, waar ook in Turkije. Maar als je hier anders werk moet vinden en echt je geld moet verdienen is dit wel moeilijk voor jongeren. Voor mij is werken enkel een hobby en tijdverdrijf.

10. Waar moeten mensen die in Turkije komen te wonen rekening mee houden? Heb je advies voor hen?
Als je hier komt wonen moet je oppassen dat je niet laat merken dat je geld hebt. Bepaalde Turkse mensen proberen soms een buitenlander te misbruiken door meerprijzen te vragen als je hier iets koopt. Ze proberen soms geld van je te lenen zonder het terug te geven. Maar als je maar vrienden krijgt door ze geld te geven moet je geen vrienden maken en zijn het ook geen echte vrienden.

Echte Turkse mensen, ik spreek dan van plaatselijke bevolking vragen je nooit niets. In tegendeel, ze proberen je te helpen met alles en nog wat. In de badplaatsen is het allemaal meer om het geld te doen. Geloof niet naar iedere hulpvaardige, vriendelijke Turk. Na een jaar leer je wel wie wel en niet te vertrouwen is. Als je hier ooit zaken wil doen, geloof geen mondelinge afspraken, regel alles via een advocaat of notaris.

11. Heb je ooit spijt gehad dat je de beslissing hebt genomen om in Turkije te gaan wonen?
Tot op heden heb ik er nog nooit spijt van gehad naar Turkije geëmigreerd te zijn. Alleen in het begin heb ik moeten leren mijzelf hier aan te passen aan hun gewoontes. Ik ben ook bedrogen door een Turk en heb er veel geld door verloren. Maar al met al, ik ben er bovenop gekomen en ik voel me hier wel gelukkig. De ervaring heeft me veel geleerd en zo kan ik wel veel mensen helpen met goede raad als die ooit aan emigreren denken.

=====================================

Meer weten over Turkije? Bezoek het Turkije Forum op Wereldwijzer.

Francoise…mooi intervieuw…ik wist het al omdat je elkaar al vele jaren kennen…maar misschien leerzaam/herkenbaar voor de lezers.

Hallo Imke ,

Het is een prachtig artikel geworden.Nochmaals bedankt dit intervieuw te publiseren.
U heeft de foto’s goed aangepast.

Hans ,ja wij kennen elkaar persoonlijk en jij kent mijn leven een beetje. Maar dat intervieuw kan mensen toch aan het denken zetten hoe en waarom emigreren en als ze mijn antwoorden op wereldwijzer lezen weten ze dan toch wie ik ben.

Groetjes aan jullie beiden uit Kusadasi,
Franka

Hallo Franka.

Ik vond het ook een heel mooi intervieuw. Natuurlijk wist ik ook al wel een beetje het een en ander over je, omdat ik hier ook vaak meelees, maar dit is voor iedereen duidelijk. Mooi gedaan en goed weergegeven. :thumbsup:

Hoi Françoise,

Het is alweer bijna 8 jaar geleden dat we elkaar gezien hebben,wat hebben we veel gelachen daar in Kuşadası,maar ook rotmomenten meegemaakt.
Maar misschien zien we elkaar nog wel eens een keertje,als ik naar Kuşadası kom.
Zoals je weet ga ik ieder jaar naar de zwarte zee,waar het voor mij een thuis is,in een klein dorpje,zonder drukte om me heen.
Maar mijn echte vrienden in Kuşadası ben ik nog niet vergeten hoor.
Speel je nog mee met de paardenraces ha,ha,ha.
Het ga je goed Franka.
Groetjes van Antoine uit Breda

Hallo Franka,
wat een ontzettend mooi interview.
Ik ben met de IND bezig om me man naar Nederland te krijgen,dat gaat heel moeilijk en ik zit er ook steeds meer aan te denken om naar Turkije te emigreren.Weet niet of het ervan komt ,maar je weet het maar nooit.Ik zou dan ook graag naar kusadasi willen gaan.Misschien heb je tegen die tijd tips voor me.Ik krijg het probleem dat ik nog 2 tieners heb uit een vorig huwelijk.Ik hoop dat de IND een positief antwoord geeft.Maar hou turkije in me achterhoofd.Als het zover mocht komen mag ik je dan om raad vragen??
Groetjes kim (Alvast bedankt

Het is en blijft toch een mooie en lief volk, mij gedacht. Wijzelf zijn ook al verschillende keren naar Turkije gereisd en hebben er ook ons hartje verloren. Ook Thailand zou voor ons een bestemming kunnen zijn om er te wonen. Maar ja… We zijn verknocht aan den Belgique nietwaar. Hadden we hier maar mooier weer dan zouden we die politiekers er graag bijnemen maar nu… Amai m’n frak, zijn da prutsers geworden. Maar genoeg over die klieke nu. Ik hoop dat ge nog vele jaren in gezondheid en vrede mag tussen de Turken vertoeven en dat ge hen een beetje Vlaamse kost leerd klaarmaken. Alhoewel, de Turkse keuken behoort bij de 5 beste van de wereld niet? Groeten uit het kille Oedelem. Dirk. :dag:

[quote="“Redactie, post:1, topic:49877"”]

Interview

Françoise, Franka6, woont momenteel alleen in Turkije sinds 1997. Wat bewoog haar om samen met haar dochter en Turkse schoonzoon naar Turkije te verhuizen? Heeft zij hier spijt van of is het een droom die uitkomt? Wereldwijzer vroeg het haar.

1. In welk land woon je op dit moment en sinds wanneer?
Sinds 1997 woon ik in Kusadasi, Turkije.

2. Wat is de reden geweest om, eventueel met je gezin, naar Turkije te verhuizen?
Ik ben naar Kusadasi geëmigreerd met mijn dochter, Turkse schoonzoon en kleindochter, omdat mijn man in België na een langdurige ziekte overleden was. Hij was heel jong, pas 42 jaar oud. Ik had in België een eigen hotel en aangezien mijn dochter de familiezaak niet wilde overnemen heb ik alles verkocht en heb de stap gezet om naar Kusadasi te emigreren.

Waarom Turkije? Omdat het leven hier veel aangenamer is. Ik heb hier maandelijks mijn inkomen van mijn weduwe pensioen en hier kan ik een veel luxueuzer leven lijden dan in België. Alles is hier veel goedkoper en de Turkse mensen hier zijn zo gastvrij. Daarnaast is het weer hier ook een stukje aangenamer dan in België. In al die jaren hier heb ik nog nooit vorst meegemaakt.

Ondertussen is mijn dochter samen met haar gezin wel weer terug naar België verhuist en ben ik hier alleen blijven wonen, maar ondertussen voel ik mijzelf hier in Kusadasi meer thuis dan in België.

3. Welke formaliteiten heb je moeten regelen om in Turkije te gaan wonen?
Ik heb hier een verblijfsvergunning aangevraagd en die heb ik direct gekregen. Ik heb deze nu een aantal keer moeten verlengen, aangezien ik hier al een tijdje woon. Iedere keer heb ik zonder problemen een verlenging gekregen.

Daarnaast heb ik mijzelf in België uitgeschreven en aangemeld bij het Belgische consulaat in Izmir. Mocht ik ooit terug willen of moeten naar België blijft dit mogelijk. Ook zodat ik eventueel weer een ziektekostenverzekering kan afsluiten tegen die tijd. Mijn Belgische paspoort en identiteitskaart verleng ik ook via het consulaat hier in Izmir. Ik hoef hiervoor gelukkig nooit terug naar België. Alles kan direct vanuit hier geregeld worden.

http://media.wereldwijzer.nl/images/ww.0161.jpg

http://media.wereldwijzer.nl/images/ww.0162.jpg

Links: Françoise en Katrien samen op een boot in Turkije
Rechts: Françoise, Katrien en Guy aan het eten in het zonnige Turkije

4. Hoe bevalt het leven in Turkije?
Het leven bevalt mij hier best goed. Ik denk er niet aan om de eerste jaren terug naar België te gaan, of ik zou ernstig ziek moeten worden. Dat weet je uiteraard nooit op voorhand. Ik woon hier wel alleen en tot op heden kan ik hier goed van mijn leven genieten. De bevolking is heel gastvrij, iedereen helpt iedereen. Je voelt je hier thuis in een zonnig land met veel mogelijkheden. Je kunt hier lekker rondreizen en het land verkennen. Ik reis regelmatig hier rond en heb gelukkig nog nooit problemen gehad.

5. Wat is je leukste ervaring in Turkije tot nu toe geweest?
De leukste ervaring die ik hier heb meegemaakt is dat ik hier een mooi appartement heb met een mooi zwembad, sauna en fitnesscentrum en alle mensen in het complex even vriendelijk en lief zijn. Ze aanvaarden mij in hun land net als hun eigen familie.

De grootste verrassing was vorig jaar met mijn verjaardag. De buren stonden hier met een klaargemaakte maaltijd en een verjaardagstaart voor wel tien personen. Ik kon mijn verjaardag vieren zonder dat ik zelf ook maar iets hoefde klaar te maken. En het gekste was, ik heb hen nooit verteld wanneer ik jarig ben. Het was al met al een super leuke dag!

6. Zijn er grote verschillen tussen in België wonen en in Turkije wonen?
Er zijn geen grote verschillen met wonen in België of Turkije. Maar het grootste verschil is toch wel de gastvrijheid die hier totaal anders is als bij ons. Hier staat dag en nacht iedereen voor je klaar. Je kent je buren en ze proberen ook met je te praten en bevriend te raken. In België ken je zelf je eigen buren niet eens. En uiteraard is het weer hier veel beter als in België.

Het moeilijkste is wel aanpassen aan de voeding als je graag varkensvlees eet. Dat is hier bijna niet te krijgen en wat ze hier aan varkensvlees hebben zoals salami en ham kost twee keer zoveel als in België. Ook kaas is hier erg duur.

Daarnaast betaal je hier wel minder belasting en sorteer je geen vuilnis (alles gaat in een container voor het complex). Ook ga je hier pas later slapen en slaap je ook langer. Dit is even wennen, maar wel heel gezellig. Iedereen komt ook zomaar gewoon even gezellig langs. Dat is ook wennen in heb begin als je de Europese mentaliteit bent gewent. Afspraken komen ze hier wel altijd na, maar als ze zeggen binnen een uur dan kunnen het er twee of drie zijn voor ze aankomen en is het vandaag niet dan is het morgen. Bij ons zeggen ze soms, leven als God in Frankrijk, maar hier is het leven als Allah in Turkije.

7. Hoe is je integratie met de plaatselijke bevolking verlopen?
De integratie is heel gemoedelijk verlopen, ze kunnen alleen mijn naam niet uitspreken. Françoise vinden ze te moeilijk en dus hebben ze er Franka van gemaakt.

8. Wat zijn de grootste cultuurverschillen tussen beide landen?
De grootste cultuurverschillen zijn wel het geloof. Ik ben katholiek opgevoed en moslims hebben toch hun eigen geloof en gewoontes. Mannen hebben het nog steeds voor het zeggen en vrouwen komen minder buiten dan mannen. Maar de nieuwe generatie Turken zijn langzaam aan het veranderen. Jongeren zijn veel moderner aan het worden.

Oudere vrouwen dragen nog soms wel een sjaal en blijven meer binnen. Mannen hebben blijkbaar nog steeds meer te zeggen en kunnen vrijer hun gang gaan dan de vrouw. Maar ik heb dan wel het geluk een oudere vrouw te zijn van 59 jaar. Daardoor hebben mannen wel respect voor mij en mijn meeste vrienden zijn hier dan ook wel mannen. Een andere reden is omdat mannen hier meestal ook Engels of Duits kunnen praten en je zo makkelijker contacten legt. Vrouwen spreken meestal maar alleen Turks en mijn Turks is helaas nog steeds maar half, half. Maar we hebben ons eigen taaltje onder ons en we begrijpen elkaar wel goed als het moet. Natuurlijk heb ik ook veel Europese vrienden de ik geregeld ontmoet.

http://media.wereldwijzer.nl/images/ww.0163.jpg

http://media.wereldwijzer.nl/images/ww.0164.jpg

Links: Françoise samen met vrienden in haar woonplaats Kusadasi
Rechts: Françoise samen met haar dochter en schoonzoon op de kade

9. Heb je gemakkelijk werk kunnen vinden in Turkije?
Ik ben hier niet echt gekomen om te werken omdat ik reeds een weduwe pensioen had vanuit België en ik daar goed kan van leven. Maar omdat ik steeds een actieve vrouw geweest ben en elke dag aan het zwembad liggen niets voor mij is ben ik hier wel een makelaarszaak begonnen. Meer om mensen om me heen te hebben en bezig te zijn om mensen te helpen emigreren. Ik heb de ervaring zelf meegemaakt en zo kan ik mensen beter helpen. Ik ben zelf bijna nooit op kantoor, ze bellen me enkel en alleen als ze me nodig hebben. Ik heb hier mijn eigen auto en reis heel veel door Turkije. Als een klant opbelt rijd ik er onmiddellijk naartoe, waar ook in Turkije. Maar als je hier anders werk moet vinden en echt je geld moet verdienen is dit wel moeilijk voor jongeren. Voor mij is werken enkel een hobby en tijdverdrijf.

10. Waar moeten mensen die in Turkije komen te wonen rekening mee houden? Heb je advies voor hen?
Als je hier komt wonen moet je oppassen dat je niet laat merken dat je geld hebt. Bepaalde Turkse mensen proberen soms een buitenlander te misbruiken door meerprijzen te vragen als je hier iets koopt. Ze proberen soms geld van je te lenen zonder het terug te geven. Maar als je maar vrienden krijgt door ze geld te geven moet je geen vrienden maken en zijn het ook geen echte vrienden.

Echte Turkse mensen, ik spreek dan van plaatselijke bevolking vragen je nooit niets. In tegendeel, ze proberen je te helpen met alles en nog wat. In de badplaatsen is het allemaal meer om het geld te doen. Geloof niet naar iedere hulpvaardige, vriendelijke Turk. Na een jaar leer je wel wie wel en niet te vertrouwen is. Als je hier ooit zaken wil doen, geloof geen mondelinge afspraken, regel alles via een advocaat of notaris.

11. Heb je ooit spijt gehad dat je de beslissing hebt genomen om in Turkije te gaan wonen?
Tot op heden heb ik er nog nooit spijt van gehad naar Turkije geëmigreerd te zijn. Alleen in het begin heb ik moeten leren mijzelf hier aan te passen aan hun gewoontes. Ik ben ook bedrogen door een Turk en heb er veel geld door verloren. Maar al met al, ik ben er bovenop gekomen en ik voel me hier wel gelukkig. De ervaring heeft me veel geleerd en zo kan ik wel veel mensen helpen met goede raad als die ooit aan emigreren denken.

=====================================

Meer weten over Turkije? Bezoek het Turkije Forum op Wereldwijzer.

[/quote]

Wat leuk om te lezen en de foto’s te zien. Ik kom je al een paar jaar tegen op de prikborden van Turkije (daar heet ik gewoon erik), dus leuk om er eens wat beelden bij te krijgen :slight_smile:

Hoi Franka,

Mooi intervieuw. Ik heb zelf ook een jaar in Turkije gewoond, maar dat was alweer 5 jaar terug.:smiley: En ook niet alles geheel volgens de regels. Wel een prachtig mooi land en vriendelijke mensen. Ik ga er nog ieder jaar naar terug.

Ik ben nu inmiddels een moeder van een dochtertje van twee en zou toch wel heel graag naar Turkije willen emigreren. Ik ben echter alleenstaand en kan ook nergens goede informatie vinden over wat ik allemaal moet doen en hebben en hoe het met de scholen en kinderopvang gesteld is. Zou u mij daarbij kunnen helpen?

Groetjes,
Melanie

@Franka: Wat mooi om zo te lezen hoe je daar terecht gekomen bent!!
En als ik weer in Kusa ben, heb ik er nu een duidelijker gezicht bij, en zal ik, als je achter het bureau zit, je even de hand komen schudden(hoelang beloof ik dat al :hihi:)

Ik vind het een soort eer met je te mogen samenwerken nu in het Turkije-team, want ook ik kom je zo vaak op veel sites tegen, met zoveel kennis!!
Ga vooral zo door!:thumbsup:

Hallo Antoine en Familie,

Hier in Kusadasi gaat alles goed . Ik moet zeggen ik heb nu een prachtig leven.Gelukkig is mijn leven totaal veranderd ,zeker nu ik een prachtig appartement heb.Jullie weten het best hoe ik me hier heb moeten waarmaken en ik heb moeten vechten om te kunnen blijven.
Neen, ik speel niet meer op de paarderacen. Jij bent er niet meer he ,hahaha…maar ik heb nu andere bezigheden.
Ik hoop echt jullie nog eens in Kusadasi te ontmoeten.
De groetjes aan de ganse familie, zeker aan Diana en je moeder en vader,

franka

Melanie,

je kan me ten allen tijde mailen met al je vragen om te emigreren.

Ik heb reeds zoveel mensen geholpen.
Groetjes uit Kusadasi,
Franka

Hallo Kim,

Je kan me altijd om raad vragen als je ooit aan emigreren denkt. Ik krijg dagelijks mails van mensen die naar Turkije willen emigreren en dit jaar zullen er heel veel meer zijn dan vorig jaar.

Groetjes uit Kusadasi,
Franka

Je bent steeds welkom bij me thuis in Kusadasi. Ik zit niet veel meer in mijn kantoor. Ik doe het voortaan rustig aan in mijn appartement. Ik word er ook niet jonger op en wil ook nog wat genieten van mijn leven.
Belofte maakt schuld. Zeker eens afkomen.

Groetjes uit Kusadasi,
Franka

Ik ga alleen als er geen andere oplossing is.Hoop dat mijn turkse man binnen kort hier mag komen.We kennen elkaar 5 jaar en hebben 13 maanden samen gewoon zijn bijna een jaar getrouwd.Maar ik zit in nederland en hij is het binnenland van turkije.Als het op emgreren aan komt contact ik jou.groetjes kim en alvast bedankt

Hallo Valerie,
Ik heb je vraag aan Barbara gelezen.
Ik ben Belgische en woon reeds meer dan 10 jaar in Kusadasi. Mijn verhaal kan je lezen hierboven.Mischien kan Barbara ook aan je vraag een woordje toevoegen.

Ik las dat je hier niet veel bloemstukken en bloemenwinkels ziet in de streek van Belek. Nochtans is Belek een echte bloemstreek, er worden heel veel anjers gekweekt in de serres die je overal tegenkomt onderweg.
De meeste hotels en restaurant kunnen ze dan ook rechtstreeks daar kopen.
Belek is kleiner dan andere badplaatsen en vandaar dat je daar minder echte bloemenwinkels zal vinden.
Ik denk dat er in Side wel voorbeelden zullen zijn. Zeker in Lara en Antalya zelf heb ik al bloemenwinkels gezien.
In Kusadasi hebben we er reeds heel veel,elk jaar gaan er nog nieuwe zaken open.
Maar de meeste turken denken anders over een bloemstuk of bloementuil dan wij in Belgie en Nederland. Hier schenken ze bloemen bij een opening van een winkel,begrafenis en huwelijk,maar die bloemstukken zijn meestal typsch turks gemaakt. De bloemen zijn opgebonden in een houten rad,op een houten voetstuk. Dan komen daar veelkleurige lintjes en strikjes in, en dan een grote band met de naam van de persoon of firma die het bloemstuk schenkt. Na het feest worden de meeste bloemstukken gewoon terug opgehaald door de bloemenzaak en het bestaande houten voetstuk word opnieuw gebruikt.
Turkse mensen kopen nog steeds veel plastieken en kunstbloemen. Dat vinden ze mooi en daar hebben ze geen werk aan.
Denk eraan als het hier warm is in de zomer dat een bloemstuk niet lang houd.
Maar wij europeanen kopen hier wel geregeld eens een bloemstuk of bloementuil in een bloemenwinkel.Maar zulke mooie als bij ons kan je nergens vinden.
Maar zoek eens een winkel in Side of Manavgat, daar zijn zeker bloemenwinekls.
Vragen steeds welkom,

Groetjes uit Kusadasi,
Franka
Ook kopen veel mensen bloemen op de markt.

Hoi Franka uit Kusadasi,
Ik las je stukje over bloemisten in Turkije en wilde je het volgende vragen: zou je voor mij wat vragen kunnen stellen aan een plaatselijke bloemist? Ik moet een Turkse bloemist interviewen voor een Nederlands vakblad maar aan de telefoon krijg ik alleen maar bloemisten die geen woord engels of duits spreken. Zou je mij kunnen helpen? Ik neem aan dat je Turks spreekt en een bloemist wat simpele vragen kan stellen. Als je de antwoorden dan voor me wil vertalen, zou dat geweldig zijn. Hoor graag van je!
Groeten,
Zoumpoulaki

Ik heb het de komende 2 weken erg druk, maar heb je prive mail beantwoord.Ik kon niet sneller reageren ben met klanten bezig die nu al in Kusadasi zijn.
Groetjes uit Kusadasi,
Franka

Hallo Franka
Ik lees dat je als makelaar in Turkije werkt.ik ben op zoek naar een woning.app.in Turkije dat mag ook in Kusadasi zijn.Ik zoek een huurwoning voor langere tijd.Ik ben een alleenstaande 62 jarige vrouw die van haar wao leeft dus zoek niet een zeer duur app.mocht je iets weten laat het me dan even weten ,dan vertel ik je daarna wat meer over mezelf.

Vriedelijke groet Marian

Lieve Francisca,

Ik heb genoten van je intervieuw. We hebben vorig jaar via email eens contact gehad. Ik wens je alle goeds en een mooi leven in Turkije. Ik hoop dat ik over een paar jaar deze stap ook mag maken.

Franka