Aangezien ik bijna naar Japan ga. Over 3 weken wilde ik meer weten over het eten met stokjes.
Er zijn blijkbaar nogal wat regels dus ik dacht schrijf er blogpost over. Mocht je het willen lezen. (Eten met eetstokjes de etiquette - Yolo Solo)
Aan de beheerder van dit forum als ik dit zo niet mag delen voel je vrij mijn post te verwijderen. Maar het leek mij leuk om dit met de medeforum gebruikers te delen. :chin:
Leuke post.
De server waar mijn website op staat is momenteel under attack dus niet of slecht bereikbaar.
Probleem hopelijk alweer opgelost zo te zien?
Maar leuke post hoor, helemaal niks mis mee! Het lijkt zo wel een hele lijst, maar veel ervan zouden wij met bestek ook als op z’n minst een tikje onbeleefd ervaren. Het eten niet roeren met stokjes is voor mij wel nieuw, maar wellicht gaat het er meer om dat je bepaalde gerechten überhaupt niet geacht wordt door te roeren? Zo zie je westerlingen vaak de misosoep doorroeren, terwijl je dat een Japanner niet snel zal zien doen. Maar dat valt meer in de categorie raar dan echt onbeleefd. Maar bijvoorbeeld hiyashi chuuka moet je juist wel doorroeren, gewoon met je stokjes.
Het oppakken van de schaaltjes werkt volgens mij ook wel iets anders: je laat de meeste schaaltjes gewoon staan, maar hevelt iets eerst over naar je rijstkom, en die kan je dan wel oppakken. Maar dit hoeft alleen bij dingen die anders geklieder opleveren. En uiteraard de rijstkom wel tot de laatste korrel leegeten, en die mag je desnoods rechtstreeks uit de kom je mond in schuiven. Maar waar ze in bijvoorbeeld China rijst echt als maagvulling beschouwen wat je eet als al het lekkers op is is het in Japan echt het middelpunt van de maaltijd.
Wel goed om te weten: Japanse curry wordt je dan weer niet geacht met stokjes te eten, dat eet je gewoon met een lepel. En sushi gewoon met je vingers…
(ik heb ook weleens kleine sushistalletjes gezien waar ze zelfs op het servies bezuinigen, dan krijg je de sushi gewoon rechtstreeks uit de hand van de chef…)
Ramen netjes eten zonder al teveel te spetteren kan soms wel een uitdaging zijn, en aangezien zo’n kom toch wat groot is om op te pakken zie je bij Japanners dan vaak een andere methode om toch netjes te eten: ze duiken zowat de kom in. Uiteraard helpt het hierbij dat ramen bij uitstek wordt gezien als comfort food, manieren tellen daar minder, het gaat er vooral om om zo’n kom snel naar binnen te slurpen. Wat ik zelf dan toch doe is een pluk noedels met m’n stokjes pakken en dan met de lepel er vlak onder naar binnen slurpen. Dat scheelt al een hoop spetters…
En na afloop uiteraard alle kommetjes en bakjes die geserveerd zijn met een dekseltje weer netjes afdekken.
Overigens wel god om te weten dat sommige chopsticks-gebruiken dan wel weer verschillen van land tot land. In Zuid-Korea gebruiken ze voornamelijk platte metalen chopsticks, die liggen wat mij betreft fijner in de hand maar zijn meestal wel erg glad. Daarnaast krijg je meestal ook een vrij vlakke lepel. Ook om bijvoorbeeld soep te eten, maar vooral voor de rijst. In Korea is het dan ook juist onbeleefd om je rijstkom op te pakken. En bijvoorbeeld bibimbap roer en eet je dan ook met de lepel.
En in Hong Kong krijg je bij veel restaurantjes een grote kom en een kan thee. Niet zozeer om te drinken, maar om de stokjes en kommetjes mee af te spoelen. Een goede gastheer doet dat uiteraard meteen voor het hele gezelschap…
En nog een stukje bijgeloof uit China: als je een hele vis met graten en al geserveerd krijgt, keer die dan niet halverwege om. De visser die hem gevangen heeft zal dan namelijk kapseizen…
Het eten met stokjes is mij overigens vanaf het begin al erg meegevallen. Ik had het vooraf nooit geoefend, maar bij m’n eerste trip naar China hadden we met de groep gewoon afgesproken dat degene die als eerste om bestek vroeg de gehele rekening moest betalen. Dat bleek een prima motivatie, en na een paar dagen wisten we niet beter en hielden we wedstrijdjes wie de meeste (gedopte) pinda’s tegelijk kon oppakken. Toch zijn er een aantal dingen waaraan ik merk dat mijn vaardigheid nog steeds toeneemt. Waar ik in het begin vaak pijn aan m’n vingers kreeg omdat ik nog te verkrampt dingen zat vast te klemmen heb ik daar nu totaal geen last meer van. Daardoor is het ook veel makkelijker zachtere dingen zeker op te pakken, al zal tofu altijd een uitdaging blijven. Maar ik hou de stokjes nu ook veel hoger vast, en hou ze ook veel dichter bij elkaar, bijna parallel. Wellicht leer ik ooit nog echt eten als een japanner, met de twee stokjes zo dicht bij elkaar dat ik me altijd afvraag hoe ze die überhaupt nog kunnen bewegen…
Dat is nog eens een uitgebreide reactie 
Manieren verschillen inderdaad per land deze was gericht op Japan. Vond dat stukje over die visser :varen: geweldig. Op verschillende plekken dat bakjes verhaal gevonden. Moest uiteindelijk toch ergens van uit gaan. Wellicht werd het vroeger meer gedaan en is het tegenwoordig wat relaxter. Ik kan redelijk met stokjes eten maar in de ogen van een Japanner ben ik een prutser hahahaha. Drie weken Japan zal het een stuk verbeteren denk ik. Maar bedankt voor je uitgebreide info. 
p.s. Server ligt nog onder vuur maar website lijkt inderdaad te werken
Wat ik zo mooi vond is dat ze in huishoudelijke winkeltjes oefenstokjes verkopen voor de kinderen. Eerst helemaal aan elkaar met een scharniertje en handvatjes, dan alleen de handvatjes en daarna gewoon een gezellig plaatje. Van kleins af aan leren ze met stokjes te eten alhoewel mijn zoon van toen 5 vaak gewoon een vork of lepel kreeg. Soms stopte de gastvrouw zelfs een hap in zijn mond inclusief geluidjes hoe je lekker eet.
Ik heb inderdaad ook al eens van die oefenstokjes meegenomen als souvenir voor de neefjes en nichtjes, maar zelfs voor de oudste (bijna 4) is dat toch nog echt wat te hooggegrepen. Maar ik heb daarmee wel het goede voorbeeld mogen geven, en ik moet zeggen, ook met de hulpmiddelen gedemonteerd viel het nog niet mee te eten met stokjes van maar 15cm kort…
Beetje laat maar de server is weer veilig :jongleren: