India exporteert zijn corruptie via consulaat in Amsterdam.
Het is nu bijna 4 jaar geleden dat India ‘’was happy to introduce its visa online application form’’. Dit was niet om het ons gemakkelijker te maken maar om beter te kunnen controleren wie er dit immens grote land binnen komt. Dit na aanleiding van de gebeurtenissen in 2008 toen terroristen uit Pakistan dood en verderf zaaiden in Bombay.
Dit formulier invullen kost een geoefend aanvrager meer dan 35 minuten en dat was nadat er de software fouten van het eerste jaar gelukkig waren uitgehaald. De kleinste misspelling van een naam of voornamen is rede om de aanvraag te weigeren. Velen worden iedere dag in Den Haag en Amsterdam weggestuurd naar een duur internetcafé om de aanvraag opnieuw online te maken. Ook is het terug sturen naar de aanvrager met een door jouw zelfgeadresseerde envelop en aangebracht aangetekend etiket ook niet meer mogelijk. Dit kost de aanvrager in ieder geval 2 werkdagen om het visum te krijgen.
Toen mijn echtgenote en ik voor het derde jaar ons visumformulier in Amsterdam aanboden hadden bleken wij ook een ‘’fout’’ gemaakt te hebben. De ‘’fout’’ van mijn echtgenote werd geaccepteerde die van mij niet. Hieruit bleek ons al een zekere willekeur van de Nederlands-Indiaas vrouw en haar Indiaas collega die op dit visum bureau van India werken.
Op ons vakantie adres in Goa hebben wij een gezin uit Sittard ontmoet met 5 personen waarvan de vader was afgereisd naar Amsterdam voor het visum voor hem en zijn 4 gezinsleden. Ook hij had een foutje gemaakt bij de online aanvraag op het formulier van hemzelf.
In zijn geval kon de fout voor 10 € verholpen worden. Het verbeteren duurde een paar minuten en werd ter plekke uitgeprint. Ook konden de 5 paspoorten in zijn geval aangetekend worden opgestuurd voor 50 €.
Dit was voor deze Limburger die daarvoor helemaal uit Sittard moest komen een enorme tijdbesparing.
Een zegel voor aangetekend verzenden kost € 11.75 tot 5 kg, tel daar nog 2 € bij voor het verpakkingsmateriaal dan hebben de medewerkers van de Republiek India in minder dan 10 minuten 46,25 verdient.
Ook had ik twee jaar geleden het probleem met mij tickets. Ik had de al betaalde tickets Bangkok-Bombay-Bangkok bij mij ,dus ik voldeed aan de vraag om een ticket het land in en uit te hebben. De twee jaar geleden Marokkaanse medewerker van het visum bureau vroeg: ‘’waar is het ticket naar Bangkok en terug’’. Door heel aardig te kijken werd dit door de vingers gezien en werd onze aanvraag geaccepteerd.
Omdat ik niet zeker weet of ik de volgende keer ook weer zo aardig kan zijn hebben we besloten om dit jaar niet meer te gaan. Dit zou dan sinds 1973 de eerste keer zijn dat wij niet meer een keer per jaar naar India gaan.
Vlieg naar Kuala Lumpur, Maleisie.
Vandaar kan je heel goedkoop met Airasia een vlucht boeken naar tal van bestemmingen in India. Dit zeker als de nieuwe regeling van 30-daagse Visa-On-Arrival eindelijk uitgeoverd wordt. Neem je langer vakantie, geniet dan van Maleisie.
Het Indiase consulaat is één en al ellende. Ik hoor er zoveel mensen over!! Het beleid is volgens mij: Hoe help ik mensen zo slecht mogelijk en laat ik ze zo vaak mogelijk terug komen. Als je er zit te wachten dan is er bijna NOOIT iemand die in een keer zijn papieren kan inleveren. Dat is toch erg!! Mijn man heeft winkels op een plek waar veel toeristen komen en het is altijd een “hot topic”. Een troost het is niet alleen in Nederland maar overal! Ik snap niet waarom die Indiers nou allemaal zo ingewikkeld doen. In mijn optiek is ze het een beetje naar het hoofd gestegen en denken ze dat ze een “wereldmacht” zijn geworden en “one of the largest economy’s in the world”. Nou dat is misschien voor een paar mensen daar zo maar voor vele is dat echt niet het geval. Het toerisme loopt in elk geval terug. Niemand heeft zin in al die toestanden. India komt daar ook zelf nog wel eens achter hoor! Tot die tijd moeten we het maar verduren…:frown:
Voor ons zijn er drie redenen om niet meer naar India te willen: de bureaucratie, dit zowel bij het visum als bij de binnenlandse vluchten. Ons visum hadden we voor de zekerheid via een tussenpersoon laten afhandelen die er nog wat uithaalde, zodat het in 1 keer goed ging, maar wat een persoonlijke vragen worden er gesteld! Vooral bij vertrek vanuit Diu was de bureaucratie erg. De norm van 15 kg werd op de gram gehanteerd, de handbagage werd 2 keer doorzocht, uiteraard werden we gefouilleerd en dan nog onvriendelijk personeel op een smerige luchthaven.
Tweede is toch de hygiëne; erg vervelend om continu op te moeten passen wat je eet en drinkt, wat je beetpakt etc. en dan toch nog ziek te worden.
En ten derde het verkeer; chaotisch, gevaarlijk en onaangenaam om lange dagen te rijden over slechte, drukke wegen om uiteindelijk 150 km opgeschoten te zijn.
Jammer, want er zijn nog wel wat natuurparken die ik zou willen bezoeken.