:redface: ja… echt en ik had me nog zooo voorgenomen om niet in alle zoetsappige gezever te trappen. Ben woensdag terug gekomen van een weekje marmaris met een vriendin. Nog nooit zoveel gelachen in 1 week, we hebben echt een super tijd gehad. en ja daar hoorde uiteindelijk ook een leuke jongen bij:retard:.
De tweede dag ofzo liepen we naar de haven, en werden we uitgenodigd om thee te drinken bij een tapijtenboer was heel gezellig, gingen we zwemmen in de haven en die vriendin van me viel in slaap. tja toen was het gebeurt natuurlijk! :zon02:
Denk dat ik gewoon een permanente zonnesteek had ofzo, maar sindsdat we terug zijn voel ik me echt kut en ik zit de hele dag aan hem te denken enzo. Me vriendin en ik hebben afgesproken om in oktober terug te gaan maar dat houd ik nooit vol. Ik ben vanalles aan het bedenken om terug te gaan, gewoon een ticket kopen is nog het makkelijkst. maarja. ik zit hier met mijn werk, ( hoor) eigenlijk in september met een nieuwe studie te beginnen en ik heb niet genoeg geld om daar de hele zomer in een hotel te zitten. en de bossman van de tapijtenwinkel was aardig maar denk toch niet zo aardig dat ik daar de hele zomer mag crashen… Mja… iemand nog ideeen? Zowieso denk ik dat mijn moeder er helemaal iet blij mee zal zijn, enigte wat ze zei voordat ik wegging was ‘niks doen wat ik niet zou doen, en kom vooral NIET terug met een turk’ :teeth: ghe. nou die is dus nog daar haha, maar ik wil nou daarheen.
Ik word dus echt helemaal gek van mezelf, en zeker omdat ik er met niemand over kan praten. ze zien me al aankomen, maarja, een collega zei: ja het is je eigen leven alleen jij kan beslissen. dat is wel waar natuurlijk, maar ik denk teveel in voor en nadelen… pffff
hihi ik ken die voornemens precies van ergens Bij mij dus vant zelfde: ook verliefd, ook negatieve reacties en ook ouders die er niet zo blij mee gaan zijn. Enkel jammer dat het bij jou marmaris is en bij mij izmir anders konden we samen gaan Ik heb nu gedurende 10 maanden gewacht en gespaard (enkel weekendwerk want ik studeer nog en hij ook) en ga hem binnen een maand opzoeken.
Hoe oud ben je? Hoe wil jij graag dat het verder verloopt tussen jou en je vriend? Hoor je hem nog regelmatig?
haha ben ik toch niet de enigste . Ben 19, en ik wil heeeeeel erg graag dat het nog heel lang duurt met hem. maar dan wel samenzijn en niet zo ver weg. Ik word er echt gek van. Bel bijna elke dag of om de dag. hij heeft toch niks beters te doen dan bij die winkel hangen haha. Gisteren hadden we nog lang gepraat, en ik vertelde dat ik vanalles aan het bedenken was om daarheen te gaan. Zegt ie ‘je bent echt gek’. haha voor hem wel ja. Maar hij is al vaker in nederland geweest, en misschien dat als hij ook gek genoeg word ervan dat ie van de winter wel ineens besluit om hierheen te komen, daar hoop ik stiekem heel erg op.
maargoed, begin volgend schooljaar als het goed is weer met een studie, en ik wil ook nog dingen hier doen ( of dingen die ik moet doen zoals werk). Ben echt in 2-strijd met mezelf, van de ene kant zegt mijn hoofd je moet je verplichtingen nakomen en niet alles opgeven voor die knul wie weet hoe het echt gaat, en aan de andere kant denk ik what the hell het is mijn leven iedereen zegt altijd je leeft maar één keer en maak ervan wat je wilt…
Hoe heb je het in hemelsnaam volgehouden 10 maanden! dat kan ik niet dat weet ik nu al, ik vind 5 al te lang! ( heb met die vriendin van me afgesproken dat we in oktober terug gaan, maar zit nu al te denken aan eind augustus.)
moet wel zeggen dat als ik met hem aan de telefoon ben dat ik me daarna dan weer een uurtje kei blij voel, maar daarna begint het gepeins weer. pff.
Ik zou zeggen geef zeker je studie niet op ! Die ga je nog nodig hebben later Het is wel leuk dat hij mss ook naar nederland kan komen ipv jij altijd naar hem (ligt bij mij moeilijker aangezien ik nu ook gedeeltelijk stiekem naar hem toe ga –> enkel papa op de hoogte van de situatie) En die 10 maanden volhouden was inderdaad niet gemakkelijk. Ik bel hem regelmatig, en we smsen, maar op een zeker ogenblik zat ik wel aan de telefoon te huilen omdat ik niet wist of ik het nog kon volhouden, maar hij spreekt me dan telkens weer moed in en dan gaat het weer even beter. Hij ziet het meer zo “wat is nu 1 jaar wachten als we dan later altijd samen gelukkig kunnen zijn DUS wees sterk en hou vol” en eigenlijk is dat wel waar De eerste maanden ging hij proberen naar belgie te komen in december maar hij was toen nog niet op de hoogte van het “krijgen van een visum” en de kosten dat dat met zich meebrengt dus ging het niet. Ik kon niet vroeger naar hem omdat ik in de schoolvakanties niet mag reizen van mijn ouders omdat ik te veel werk heb voor school dus ik had weinig keuze, vroeger ging niet. Heb ook het hele jaar moeten sparen om genoeg geld bijeen te krijgen.
Soms weet ik ook niet of ik dit wel volhoud maar dan heb ik het op zen minst geprobeerd. En die tweestrijd waarover je het hebt, ik denk dat veel meisjes hier dat wel hebben. Soms wil je gewoon je hart volgen en “de pot op” met al de rest, maar helaas is dat niet altijd mogelijk.Kan hij je niet helpen om vroeger te komen?
ja ik ben idd blij dat ie gewoon hierheen kan komen, anders had ik er wel anders over gedacht. maar waarom is het bij jou gedeeltelijk stiekem dan?
ik weet niet hoe hij me zou kunnen helpen vroeger te komen, met mijn baas bellen zal niet werken Maarja ik ben wel van mening je moet zelf weten wat je met je leven doet, als je altijd maar braaf het pad van de kudde blijft volgen kom je nooit ergens en mis je de meeste leuke dingen. maar ik ben een beetje bang dat het toch niet zo is als dat het allemaal lijkt uiteindelijk… maarja. we zien wel.
ik vind het super knap van je dat je het zolang hebt volghouden en hebt gespaard enzo! hoe oud ben jij? en hij?
Gedeeltelijk stiekem omdat mijn moeder niet weet dat ik hem ken, enkel mijn vader. Ik ben 20 (bijna 21) jaar en hij 24. Ik vind ook wel dat het belangrijk is om je hart te volgen en zolang je je er goed voelt… Ik laat me gemakkelijk beinvloeden door de mening van anderen maar als het puntje bij paaltje komt kies ik steeds weer voor “ik ga ervoor en ga naar hem toe” ik wil gewoon bij hem zijn. Waarschijnlijk ken je dat gevoel wel. Het belangrijkste is dat je je goed voelt bij hem en de rest heeft daar niets op te zegge
khoop dat je hem snel weer kan zien
Weet je wat het is, als je de mogelijkheid hebt om er voor lange tijd heen te gaan moet je het gewoon doen! Niet luisteren naar anderen maar gewoon je hart volgen. En whatever als het geen goede keus blijkt te zijn geweest, je hebt tenminste gedaan wat je hart je zei. Jullie zijn nog jong en hebben nog alle kansen en mogelijkheden. Je kan nooit achteraf spijt krijgen van had ik het maar gedaan toen etc. Spijt krijg je van dingen die je wilt doen en achteraf nooit hebt gedaan. Als je het wel doet zie je vanzelf wel wat het wordt maar je hebt het in ieder geval gedaan. Of het nu goed gaat of fout gaat dat maakt niet uit.
En andere mensen zeggen vaak dingen uit onwetendheid of bezorgdheid. Maar door altijd naar anderen te luisteren kom je nooit ergens in je leven. Luisteren naar jezelf en de foute die je daarbij maakt of dat het juist goed gaat dat is het belangrijkste. En laat anderen maar praten, jij bent degene die weet wat je wilt anderen niet.
En whatever mocht het fout gaan en je krijgt kritiek over je heen. Het simpelste is om gewoon steeds te antwoorden…whatever, dus ? Klinkt oppervlakkig maar zo is het wel. Ik heb altijd gemerkt dat mensen het niet meer interessant vinden als ze merken dat jij niet op hun opmerkingen ingaat. Als ze merken dat je er gewoon niet mee zit (ja maybe wel maar hoeven zij niet te weten) dan houden ze er al snel over op.
Ik ben het volkomen met je eens en probeer ook zo te denken, alleen is het natuurlijk niet altijd zo gemakkelijk Ik weet wel dat je beter je eigen fouten maakt dan die van iemand anders (opgelegd dan). En ik vind ook dat iedereen op dit forum (en andere) er voor moeten gaan ! En als je enkel aanmoediging nodig hebt om het vol te houden dan kom je toch gewoon regalmatig het forum op
heel erg bedankt voor jullie woorden, zulke dingen weet ik in mijn achterhoofd ook maar omdat mensen om me heen er niet zo in geloven is het moeilijk. heb gisteren weer met hem gebeld, dan gaat de tijd zo snel! Ik ben bezig om eind augustus terug te gaan, misschien wel eerder. probleem is alleen dat ik wel deze zomer ook echt mijn rijbewijs wil halen, anders ben ik nog langer bezig. dat is het enigste wat me nog echt tegenhoudt nu. werk niet, familie niet, alleen dat stomme rijbewijs.
maar ik hou jullie op de hoogte!
was heel gezellig, gingen we zwemmen in de haven en die vriendin van me viel in slaap. tja toen was het gebeurt natuurlijk! :zon02:
ik ken die voornemens precies van ergens 
Maarja ik ben wel van mening je moet zelf weten wat je met je leven doet, als je altijd maar braaf het pad van de kudde blijft volgen kom je nooit ergens en mis je de meeste leuke dingen. maar ik ben een beetje bang dat het toch niet zo is als dat het allemaal lijkt uiteindelijk… maarja. we zien wel.