National Geographic en Dominicus Thailand door Leon Peterse en Joke Peri. Heb vandaag de nieuwste uitgaven hiervan bij de biep gehaald. En valt mij op dat veel mensen de Lonely planet noemen om mee te nemen en niet de trotter, die mij dan weer avontuurlijker lijkt als semi- backpacker.
Wij hebben het ook meer begrepen op Trotter dan op Lonely Planet. Ik vind vooral Trotter aangenamer lezen, overzichtelijker, … Als semi-backpacker vind ik dat wel een grote troef 
ik heb altijd met de lonely planet gereisd, in tegenstelling tot Roel vond ik deze juist overzichtelijker en had meer info, zeker als het om het lokale vervoer ging of over slaap plaatsen
maar ik denk dat het vooral is wat je gewend bent en dat het voor iemand die nog niet gewend is aan een reisgids, de andere ook goed zal zijn
hou er wel rekening mee dat bij elke reisgids de informatie al oud is voordat de gids gedrukt wordt, prijzen en tijden veranderen soms erg snel als ook een naam van bijvoorbeeld een guesthouse, hotel of restaurant
de twee genoemde reisgidsen ken ik trouwens niet
Wij hadden meestal ons vervoer / slaapplaatsen altijd al thuis geregeld. Dus die sectie hadden wij niet echt nodig in de reisgidsen. Daarmee mss dat wij Trotter verkiezen…
Maar jouw stelling klopt wel rond gewenning rond reisgidsen… wij zijn begonnen met Trotter en zijn daar sindsdien niet meer van afgestapt.
Maar los daarvan, denk ik ook dat Lonely Planet meer gedetailleerde info heeft dan Trotter voor de echte backpackers. Als ik met andere meer ervaren backpacker praat rond hun ervaringen, komen ook vooral die boeken naar voren als de ultieme reisgidsen. Daarmee dat ik mij ook catalogeer als ne semi eh
en trotter is belgisch toch…;0)
Hee Dorien,
Het is mij opgevallen dat Trotter vooral aangeeft waar “trotters” komen,
en dat is geen onplezierig gezelschap. Wereldreizigers zijn altijd leuk.
Toch reis ik altijd met de LP op zak, omdat dat meer de “supermarkt” onder de reisgidsen is. Soms ben je in de stemming voor een bamboehut, andere keren voor een zwembad. Of een warme douche bijvoorbeeld.
Ook de “getting around” rubriek is belangrijk voor mij, omdat ik vrijwel altijd met openbaar vervoer uitstapjes maak.
Hans.
Het verschil met LP en trotter,is dat LP een engelstalig boek is,en dat je trotter kunt lezen in je eigen moedertaal.
Ook de LP is praktisch en duidelijk en voor iemand die voor het eerst op deze manier gaat reizen kan je beter de LP meenemen!
In de Trotter staan ook veel handige tips en adressen,maar is minder uitgebreid dan LP.
ik reis al meer dan tien jaar met Trotter en steeds vind ik alles wat ik nodig heb en wil te weten komen
en idd omdat het in men eigen taal is en dat het iets makkelijker leest dan de LP
Mvg
vorig jaar had ik de Rough Guide mee, inderdaad omdat deze in het ned was, en de naam gaf mij het idee de juiste keuze gemaakt te hebben. Praktisch wel handig maar verder een huis tuin keuken doorsnee reisgids. Ik denk dat ik nu toch de LP maar ga proberen, iets langzamer lezen, moet lukken met het engels. De Trotter heb ik gereserveerd bij de biep dan kan ik daar vooraf dingen uithalen. Vorig jaar scheurde ik meestal als ik in een plaats uit de bus stapte de benodigde pagina’s uit de reisgids en borg het dikke boek op, altijd verbaasde gezichten van mede toeristen opleverde, wat doe jij nou, maar ik vond dit erg handig. Kom nu thuis nog wel eens 'n blaadje tegen van een plaats in Thailand waar ik was. Daar ben ik al geweest, hoef ik niet meer naartoe, blaadje kan weg, die hele gids wel eigenlijk.;):foto: