(origineel bericht op be-more.nl)
Home!
Na 3 fantastische maanden weer terug in mijn koude kikkerlandje! Niet alleen veel souvernirs en foto’s meegenomen maar vooral een hoofd vol met ervaringen die niemand mij meer afpakt. Wat was het ontzettend gaaf!
Een heleboel lieve mensen ontmoet, een nieuwe cultuur ontdekt, prachtige natuur gezien en veel indrukwekkende levensverhalen gehoord en gezien.
De afgelopen weken is er ontzettend veel gebeurd, heel veel leuke dingen maar ook minder leuke dingen… Zo is er een van de caregivers, Teressa, plotseling overleden. Dit had een ontzettend grote impact op ons allemaal en nog steeds niet te begrijpen dat het echt zo is…
Ze had een mislukte knieoperatie gehad in een gouverment ziekenhuis. Ze is daarna een keer teruggegaan omdat haar drain helemaal vast zat in haar knie. Uiteindelijk leek het er een beetje op dat het wat beter ging en dat ze zelfs al weer langzaam kon lopen met een looprekje! In haar laatste week was haar knie nog steeds ontzettend dik en onze nurse had tegen haar gezegd dat ze toch nog terug moest gaan. Toen ze op donderdag 21 maart ontzettend veel pijn kreeg is ze toch met haar dochters teruggegaan naar de kliniek. Helaas heeft ze de kliniek niet meer gehaald… Er is waarschijnlijk een bloedpropje in haar been naar haar longen geschoten.
Dit was ontzettend moeilijk en niet te begrijpen.
Ik ben ook naar haar begrafenis geweest. Heel anders dan in Nederland! Er staat een grote tent in de tuin met plastic stoeltjes. De dienst duurt ongeveer 3 uur en dan wordt er alleen maar over God gesproken. Het is helemaal niet persoonlijk. Natuurlijk wel heel fijn dat de mensen een houvast hebben aan God.
Maar als ze betere zorg had gehad en bloedverdunners was er niks aan de hand geweest… Helaas werkt het zo nog lang niet!
Het zal de komende weken lastig worden om alles los te laten. Wat zal ik alle lieve mensen gaan missen! Maar een ding is zeker, ooit ga ik terug;)