(origineel bericht op be-more.nl)
Feest!
Hoi mzungu’s!
Weer een bericht vanuit het mooie Oeganda! Deze week stond helemaal in het teken van het feest om de verloskamers en operatiekamer te openen. Maandag hebben we de hele dag geholpen met schoonmaken en opruimen. Bij de operatiekamers moest vooral nog veel gebeuren. Ik heb bijvoorbeeld kleding en operatiematerialen gesteriliseerd en de indeling van de operatiekamer veranderd en daarna alles ontsmet. Na dat ontsmetten was het ’ steriel’ en mocht niemand er meer in. Wel grappig, want de ramen stonden gewoon open dus het was absoluut niet steriel.
Er lag ook een vrouw bij de verloskamers die op het punt stond van bevallen (de verloskamers werden al wel gebruikt ondanks dat ze nog niet officieel geopend waren). We hoopten die te kunnen zien, maar er zat totaal geen vooruitgang in dus gingen we ondertussen maar gewoon verder met schoonmaken en dergelijke. Wel apart dat de baby totaal niet in de gaten werd gehouden, ze luisterden helemaal niet naar de hartslag. Omdat ik zo’n beetje klaar was in de operatiekamer en nog graag een keer bloed wilde prikken, ging ik naar het laboratorium. Het was helaas al wel middag en het meeste gebeurt in de ochtend, maar er kwam gelukkig nog een patient langs. Dus ik heb voor het eerst bloed geprikt! Het ging gelukkig ook helemaal goed 
Toen we uiteindelijk helemaal klaar waren en besloten naar huis te gaan, liep ik toch nog even langs de verloskamers en nu ging de vrouw echt bijna bevallen! Dat kwam mooi uit, want dat wilden we natuurlijk niet missen! Het ging er wel raar aan toe: ze moest de hele tijd op haar zij liggen en toen opeens moest ze naar haar rug draaien en zonder te persen kwam er een soort explosie van vruchtwater en toen was de baby er opeens. Het ging echt heel snel, nog nooit zo’n bevalling gezien. Het kind moest even geholpen worden met ademen, maar deed het al heel snel goed zelf. Het werd helemaal in doeken gewikkeld en niet op de buik van de moeder gelegd. Ze werd ook niet gewogen ofzo. De moeder moest daarna zelf teruglopen naar haar bed en kreeg daar pas (na ongeveer een kwartier) haar baby voor het eerst zelf in haar armen. Heel bijzonder om mee te maken hoe dat hier gaat, echt zo anders dan in Nederland!
Gister was het dan eindelijk feest! Ik zat in het foto-team en heb de hele dag foto’s gemaakt. De belangrijkste gast was iemand van de ambassade van Japan (zij hebben het project gesponsord). Hij werd overal rondgeleid en ik mocht overal mee om foto’s te maken Na de officiele opening begonnen helaas de vele speeches. Ongeveer 10 speeches die ook nog allemaal hetzelfde waren, dat was helaas wel vrij saai. Gelukkig was er nog traditionele dans tussendoor, dat was wel erg leuk om te zien. Omdat Be More ook een deel had bijgedragen aan de bouw van de operatiekamers en de verloskamers, kregen ze als bedankje een mooi ingelijst certificaat. Omdat er verder niemand van Be More was, mochten wij het in ontvangsnemen en daarna ook mee op de groepsfoto!
Vandaag zijn we naar een weeshuis gegaan hier in de buurt. Dat was een heel bijzondere ervaring. We kwamen daar aan in een auto en toen die stilstond konden we er bijna niet meer uit, want de auto werd helemaal omsingeld door uitzinnige, zingende kinderen. Heel ontroerend. Ze zongen teksten als dat ze zo blij waren dat wij er waren en dat ze zo lang op ons hadden gewacht en dat ze als ze ons zagen geen zorgen meer hadden, dat soort dingen. Toen we eenmaal uit de auto waren geklommen, moesten we door een soort erehaag van ongeveer 500 kinderen naar het weeshuis toe lopen, terwijl zij ons toezongen. Daarna kregen we een rondleiding langs alle gebouwen. Uiteindelijk kwamen we in een soort groot klaslokaal uit, waar de kinderen al klaar zaten. Wij mochten helemaal vooraan zitten en er werd toen ongeveer 2,5 uur voor ons gezongen en gedanst. En weer alleen maar dat soort teksten dat ze zo blij met ons waren en van ons hielden. We kregen ook nog een uitgebreide Oegandese lunch. Wat een bijzondere ochtend zeg. We gingen daarna nog naar het KMC, maar dat was zo’n beetje uitgestorven. Er was helemaal nergens iets te doen voor ons, dus hebben we lekker een middag vrij gehad
Mijn broek is trouwens erg leuk geworden! Hij zit lekker en is precies de goede lengte
Dus ik ga kijken of ik er nog een kan laten maken, want het is wel een erg leuk souvenir.
Ik zal pas na het weekend weer iets online zetten, want dit weekend gaan we naar Murchison Falls!
Heb ik erg veel zin in!
Welaba!
Lisa