Hey Lobje,
Leuk, nog een Belgische meid op het forum! 
Je verhaal treft, want afgelopen donderdag heb ik het aan mijn moeder verteld. Ik was eigenlijk pas van plan het omstreeks april te vertellen omdat ik nog maar sinds november samen ben met K (ontmoet in juli), maar m’n vader is erg ziek en ik ga volgend weekend naar K toe dus moest ik haar wel zeggen dat ik er niet zou zijn dit weekend.
Nou, de reactie was niet goed. Ik zal je zeggen wat ze gezegd heeft zodat je misschien met zulke reacties rekening kan houden.
Ze vond dat ik heel m’n opvoeding en alles wat ze in me geïnvesteerd heeft gewoon weggooi. Ze zei tevens dat m’n ‘klok tikt’ en ik dus op dit moment niet meer met zo’n ‘zever’ moet afkomen (ik ben 27 dus dat geldt alvast niet voor jou, kan je dan zo ook zeggen, ‘ik ben nog jong en kan gerust nog wat proberen’).
En dan was er natuurlijk het feit dat hij maar ‘een onnozele barman’ is, daar kan ze ook niet mee leven.
Oh ja en ze heeft een nicht die destijds met een Afrikaan is getrouwd, die kerel heeft die nicht bestolen van al haar bezittingen én haar kinderen, die nicht heeft vorig jaar zelfmoord gepleegd dus voor m’n moeder staat het nu al zwart op wit geschreven hoe ik aan m’n einde zal komen 
Nou, goed om te weten is wel dat m’n ma nogal zot is eigenlijk.
MAAR wat ik je zou aanraden: wacht alleszins af tot je 100% zeker bent over je relatie. Het heeft m.i. geen zin om die rotte situatie mee te maken zonder dat je 100 (of 99 ) procent zeker bent.
Als je dat bent, zou ik het toch op een gegeven moment zeggen. Wanneer je het zegt zou ik de positieve kanten benadrukken: zeggen dat je echt zeker bent en dat hij ook van zijn kant toont dat hij het meent (want wij worden als vrouw toch afgedaan als emotionele kippen die niet meer kunnen nadenken), en dat je geen domme dingen zal doen.
Laat zien dat je er echt over nagedacht hebt en dat jullie zeker zijn van elkaar, en met elkaar verder willen.
En je kan voorstellen om er echt altijd eerlijk over te zijn met hen en in samenspraak met hen je vakantie te boeken (ik zou het eerder in het begin zo voorstellen dat je hen er echt in wil betrekken dan te zeggen dat je gaat met of zonder hun toestemming, want dan zet je hen voor het blok en voelen ze zich sowieso aangevallen). Vaak loopt zoiets fout omdat er geen goede communicatie is, jij gaat er van uit dat ze slecht zullen reageren dus je bent misschien geneigd het wat bot te formuleren, zij krijgen een ingrijpende boodschap van hun dochter op een botte manier en worden op hun beurt bevestigd in hun ‘negatieve’ ideeën over jou.
Stel het voor als dat je het echt met hen wou delen omdat je hun mening belangrijk vindt.
Misschien kan je ook voorstellen dat ze hem eens ontmoeten op MSN? Of eventueel, omdat je nog jong bent, nagaan of ze geen contact kunnen hebben met zijn ouders die dan kunnen bevestigen dat ze een oogje in’t zeil zullen houden?
Als ze echt slecht reageren kan je nog altijd zeggen dat je toch je zin doet.
En uiteindelijk vrees ik dat het erg moeilijk is om mensen van hun vooroordelen te doen afstappen, het zal pas geleidelijk aan zijn wanneer ze zien dat het echt wel lukt en dat je echt gelukkig bent, dat ze zullen bijdraaien.
Los daarvan vind ik het ook een nare opmerking van je vriendin, en als ze echt je vriendin is zou ik haar daar toch eens op aanspreken!
Het is alleszins erg moeilijk, en dat weten we hier allemaal, dus je bent alvast meer dan welkom wanneer je je ei kwijt wilt! Ik zit hier zelf ook nog niet zo lang maar het is onvoorstelbaar wat ik aan dit forum al gehad heb!
Succes meis!
