Hey iedereen,
Van De nederlandse vrouwen die ik heb ontmeot om me heen, die een relatie hebben met een Egyptenaar hoor ik neit veel goede verhalen van de ouders.
Dit was ook het geval bij mij. Mijn ouders waren voor 1 week langs geweest en hebben mij en hem erg duidelijk verteld hoe erg ze tegen onze relatie waren.
Verder Ben ik een paar maanden terug voor het eerst bij zijn familie geweest. Zijn moeder wilde me nieteens ontmoeten aangezien ik een westerse vrouw ben.
Wel heb ik zijn vader, zusje, oom en Tante (zus van de moeder) ontmoet.
Hoe keek bij jullie de egyptische familie om naar de relatie, accepteerden ze het, of wilden ze jullie ook niet ontmoeten?
Wat is de beste manier om met hun te communiceren, aangezien ze (bijna) geen engels kunnen, hebben jullie tips?
Ik hoop dat iemand hier wat informatie ove rheeft, of iets soortgelijks heeft meegemaakt.
Ik heb gehoord dat de familie die me ontmoet heeft, erg enthousiast over me is en dat zijn moeder toch wel nieuwschierig begint te worden, maar ik heb echt geen idee hoe ik hier het beste mee om kan gaan.
Gelukkig heb ik andere ervaringen hiermee. Mijn vriend heeft vorige maand zijn moeder en zusjes meegenomen toen hij weer naar huis kwam. Zij hebben 4 nachten bij ons geslapen. De eerste dag was ff aftasten maar daarna ging het goed ondanks dat ik geen Arabisch spreek en zij geen Engels. Ze hebben mij meteen uitgenodigd om bij hen te komen en houden van me. Vind dit erg prettig daar de relatie tussen hem en zijn familie ontzettend belangrijk is voor hem en gelukkig geen keuze hoeft te maken. Het is moeilijk met een taalprobleem maar met handen en voeten kom je ook ver. Suc6 in ieder geval.
De beste manier om met de familie van een Egyptenaar om te gaan is “inpakken en wegwezen”: jij dan wel. Vooral de moeders van de Egyptische mannen zijn de ergsten. En vergeet niet dat de meeste mannen aan “mamitis” lijden, m.a.w.“moederziekte”. Bovendien beschouwen de meeste Egyptenaren, zowel mannen als vrouwen, met de moeders voorop, de Westerse vrouwen als losbandige hoeren, die met iedereen die een broek draagt naar bed willen. De enorme influx van Russische vrouwen in o.m. Sharm-el-Sheikh en Dahab heeft deze gedachten afwijking alleen maar versterkt.Ik ken Nederlandse vrouwen die met Egyptische mannen “gelukkig” zijn getrouwd. Maar ze zeggen er niet bij, of weten het niet, dat diezelfde mannen altijd op zoek zijn naar andere Westerse vrouwen, omdat die zo “gemakkelijk” zijn.
Ik geeft geen raad omdat iedereen zijn eigen (nood)lot moet bepalen, en mensen die denken verliefd te zijn nemen absoluut geen raad van anderen aan.
goed gesproken waasbusa
inderdaad, inpakken en wegwezen(heb ik aan den lijve ondervonden- ik ga trouwes bij geen
famillies meer op bezoek ook, draait enkel op bezness uit met de vraag of je hun aan geen invitation kunt helpen- vind het jammer dat zoveel westerse meisjes gekwetst worden(op dat gebied geef ik de russische vrouwen gelijk, ze spelen het keihard en late niet met zich sollen!!)
ja karolientje ik dacht ook al ,zijn wij de enige die zo spreken-ervaren- nee dus.x
Nee de ouders en family zijn er niet mee eens dat ik ben getrouwt .
Maar goed het geloof is erg belangrijk , maar die hebben we in nederland ook wel.
Maar ja het blijft en is een buitenlander . is nie te vertouwen .
Maar we hebben er ook goede tussen zitten .
Maar dat willen ze niet zien .
Maar tot nu toe ben ik blij met m`n mannetje