Hallo dames, wat ik me afvraag, lopen jullie ook zo tegen vooroordelen aan? En dan bedoel ik ivm je relatie met n turkse man.
Waar ik zelf veel mee te maken heb is t feit dat ondanks we getrouwd zijn en serieus bezig zijn om mijn man hier te krijgen, veel mensen nog steeds denken dat het hem om een visum te doen is. Dat hij me gaat verlaten als zijn 3 jaar “proef” hier in nederland om zijn hij er vandoor gaat…of je zal wel moslim moeten worden…zomaar even wat voorbeelden
Hoe gaan jullie met de vooroordelen om, gaan jullie echt in discussie of laten jullie ze maar zo wijs?
Ooow lieve schat, ik ben bang dat de meesten hier mee te maken krijgen! Ben een hoop “vrienden” kwijtgeraakt om ik toch maar “zo’n turk” heb… :mad:
Hij wilt alleen maar m’n geld, een visum voor turkije, me een hoofddoek aansmeren, mag het huis niet meer uit, noem maar op…
In het begin heb ik me altijd verdedigd, maar die mensen zijn zelf zo dom, dat verdedigen geen zin heeft!
Op een gegeven moment heb k besloten de mensen die steeds maar met vooroordelen kwamen, links te laten liggen. Ze geloven toch maar wat ze willen geloven! Nu ik geemigreerd ben, en ze zien dat ik niet met een hoofddoek op loop etc, geloven ze me wel, maja… voor mij is dat te laat, vrienden zullen het nooit meer worden…
Ik denk dat inderdaad iedereen er wel mee te maken heeft of heeft gehad. Ik heb het altijd genegeert…ga daar geen energie insteken. Zegt meer over die mensen dan over mij…
t klopt idd dat het meer zegt over die mensen dan over mij. Maar t vervelende in mijn geval is dat t juist niet mijn vrienden zijn die moeilijk doen, een uitzondering daargelaten tuurlijk…Maar dat het mijn direct familie is die mijn huwelijk doodzwijgt en er wordt letterlijk gezegd, we willen er niks mee te maken hebben.
Het kost al aardig wat geregel en georganiseer om mijn man hier te krijgen.
Dus heb eerlijk gezegd niet echt heel veel behoefte om een discussie met mijn familie aan te gaan. Ze lopen over van de vooroordelen.
Natuurlijk zijn er ook familieleden die zeggen, je bent oud en wijs genoeg.
Tricia ik heb altijd gezegd zolang mijn moeder er geen probleem mee heeft kan de rest mij gestolen worden. Ik weet zeker dat ook niet al mijn broers er blij mee waren…maar jammer hun probleem…
Tricia Heel herkenbaar wat betreft het negeren, mijn ouders negeren het ook maar het is vooral angst van hun kant ze zijn bang dat ik gekwets zal worden, en hebben er weinig tot geen vertrouwen in. Het is niet fijn maar uiteindelijk ben ik een grote meid en beslis zelf wat ik met me leven doe en met wie ik dat deel. Als hun weigeren het geluk in mijn ogen te zien is dat meer hun probleem dan het mijne!!! Ik leer er een hoop van hoe ik het later niet zal doen met me eigen dochter als ze een keuze maakt waar ik het wellicht niet mee eens ben, het is niet aan hun maar het zou super fijn zijn als ze gewoon met je mee zouden leven, als dat niet zo is en je weet dat dat ook niet veranderd dan kun je maar 1 ding accepteren dat het zo is en je eigen weg gaan.
tricia ik kan je helaas niet helpen want zowel mijn familie als mijn vrienden doen niet aan vooroordelen gelukkig heb ikwat dat betreft een super fijne omgeving!
ik heb het al een keer eerder in een ander topic geschreven en dat gaat over een vrouw die ik goed ken. Ze is gescheiden kreeg verkering met een illigale negeriaan en is met hem naar negeria gevlogen om daar met hem te trouwen na een jaar in nl met elkaar te hebben gewoond!
iedereen echt iedereen zei meid je wordt bedonderd hij doet het maar voor 1 ding en dat is een verblijfsvergunning! als hij 3 jaar bij je is gaat hij je verlaten voor een jong ding en sta jij kaalgeplukt alleen in nederland!
waarop die vrouw zei:
als dat zo is heb ik iig 3 prachtige jaren gehad, die ik niet had willen missen. Niemand die daar iets tegen in kon brengen!
inmiddesl zijn ze 8 jaar bij elkaar en nog steeds dolgelukkig!!!
dat zijn dingen die ik altijd in mijn hoofd hou, want ondanks dat mijn familie en vrienden er niks over zeggen en me aanmoedigen met alle stappen die ik onderneem… het kan natuurlijk altijd! maar dan liever 3 jaar zielsgelukkig dan het niet te doen!
Hee Tessa, je hebt gelijk. Ze willen idd het geluk in mijn ogen niet zien.
Ik ga me er verder ook niet meer druk om maken. Dat heeft totaal geen zin. Gekwetst worden kan ook hier gebeuren.
Het zou alleen allemaal zoveel leuker zijn als ze er voor open stonden.
Gekwetst worden kan ook hier gebeuren.
mutlu . jij hebt echt geluk dat je familie achter je staat bij de stappen die je onderneemt. Wat betreft je vrienden, die van mij zijn ook gewoon blij voor me. Hebben ook altijd belangstelling, vragen hoe t gaat.
En een erg wijze vrouw, beter 3 jaar gelukkig, dan helemaal geen geluk.
Het bijzondere aan het hele verhaal is, dat zijn familie superlief voor me is. Kom elke x weer in n warm bad.
Terwijl de westerse vrouwen in turkije een aardig naam hebben opgebouwd, en dan niet in positieve zin. Zijn familie heeft nooit moeilijk gedaan. Ze bellen elke week mijn man om te vragen hoe t met me gaat.En als ik dr ben dan hangen ze dagelijks aan de foon, zo lief.
Tricia Ook dat is bij mij heel herkenbaar, ik ben altijd met open armen otvangen en niet alleen ik ook mijn dochter uit mijn vorige huwelijk is gelijk opgenomen in de familie, ik heb ook al een hele bijzondere band met me schoonmoeder opgebouwd en kan lezen en schrijven met haar. Beter dan met me eigen moeder terwijl ik amper turks praat en zei amper engels. Het is jammer voor hun, en tuurlijk ook voor jou maar veranderen kun je het niet helaas als het niet willen zien, de tijd zal het leren meid!!! Ook ik haal gelukkig wel heel veel steun bij me vrienden vandaan, want het is toch niet fijn als je relatie constant genegeerd wordt, en vooral heel onnodig, maar het maakt je wel heel sterk, en stimuleerd je je eigen beslissingen te maken in het leven
Ik luister er niet eens meer naar, als iemand wat lulligs te zeggen heeft gaan het er weer derin en deruit… In het begin maakte ik me er wel druk om maar dat heb ik nu wel een beetje gehad. Het is mijn keuze ik moet het doen en hun hebben daar niks maar dan ook helemaal niks mee te maken ! En als ze wel wat leuks te zeggen hebben luister ik me alle liefde naar ze maar zodra ze lullig gaan doen ben ik der klaar mee !
Deems dat is met vage kenissen of vrienden inderdaad heel goed te doen maar met je eigen ouders ligt het soms wel wat gevoeliger en is dat een stuk lastiger
Tessa : ja ik heb dat niet met mijn ouders, maar ik snap wel dat dat erg moeilijk is… Maar idd met vrienden en kennisen gaat het wat makkelijker tuurlijk raakt het je wel maar ik ga er niet heel de dag over lopen peinzen.
Ik heb het geluk dat mijn ouders in deze relatie wel helemaal achter me staan, omdat ze M. ook geweldig vinden… al kennen ze hem alleen van de webcam… En dat geeft me echt een goed gevoel. Mijn broer gaat ook steeds meer in zien dat het echt is… dus die draait ook wel bij…
Vrienden heb ik uberhaupt al nooit veel gehad, en mijn vriendin die is zelf ook met een turk… Dus dat lijkt me ook geen probleem.
Zoals jullie weten is wel mijn oma erop tegen, maar dat raakt me al niet eens meer… want die is ook tegen mij! En verder… tsja ik sluit me er tegenwoordig al een beetje voor af… Mensen die hun oordeel klaar hebben moeten dat lekker zelf weten, zij weten niet wat ik/hij voel(t) dus kunnen dan ook helemaal niet oordelen!
Ik vind die vooroordelen ook erg lastig.
Ik lach al die stomme opmerkingen maar weg en maak er maar een grapje van. Soms reageer ik gewoon ook helemaal niet.
Wat ik het ergste vind, is dat mijn ouders er niet achterstaan. Zij zijn bang voor de toekomst en vragen zich af wat ik me allemaal op de hals haal. Nou doe ik dat ook wel eens…maar het zou zo fijn zijn als ze ook eens iets zeggen als; wat leuk dat je zo verliefd bent, ofzo…
