De vader van mijn vriend is afgelopen zaterdag overleden, terwijl hij hier in Nederland was. Hij had een visum voor 4 weken dus ik was super blij dat hij er eindelijk was, overlijdt zijn vader. Allemaal heel vervelend dus. Maar wat ik het ergste vind, is dat hij niet wil dat ik naar hem toe kom. Hij zegt dat het rouwproces in Turkije heel anders is dan in Nederland en dat er veel familie is. Dat maakt mij natuurlijk niets uit! Ik wil hem gewoon steunen en voor hem zijn.
En nu hij dit tegen mij heeft gezegt denk ik: wat ben ik nu eigenlijk voor hem? Als je een relatie op afstand hebt en zoiets gebeurd moet je dit toch juist met elkaar delen? Wat heeft de relatie anders voor zin? Dit is natuurlijk een cultuurverschil want mijn vriend zegt dat ik er niets van begrijp al zou ik er nu zijn. De hele familie is er en ze gaan (mannen en vrouwen gescheiden) de koran lezen. Ik weet zelf niet of ik hier behoefte aan heb, maar wat ik wel weet is dat ik bij hem wil zijn en hem wil steunen.
Ik zit hier heel erg mee en ik hoop dat jullie op mijn bericht willen reageren hoe jullie hier over denken.
Ik kan me echt goed voorstellen dat je je erg rot voelt en eigenlijk een beetje nutteloos,voor ons nederlanders…
Hier is het juist anders ja en ben je blij als mensen je steunen.
Mischien is dat toch het stukje cultuurverschil en gaan zei er heel anders mee om.Ik heb t zelf nog niet meegemaakt met mn vriend zn familie dus weet t niet,maar kan me voorstellen dat je je erg rot voelt.Mischien moet je het idd toch nog ns aan hem vragen als het allemaal wat verder achter de rug is waarom hun er daar anders mee omgaan.
Veel sterkte ermee…
Ik zou er niet zo erg zwaar aan tillen als ik jou was. In ieder geval niet hier de hele waarde van jullie relatie aan ophangen.
Ik woon al een aantal jaar in Turkije en zelfs ik ben nog niet thuis in alle ceremonies en plichtplegingen die bij een overlijden van iemand komen kijken.
Wat ik wel weet is dat het inderdaad een komen en gaan is van familie en mensen uit de buurt, er wordt gebeden, eten verzorgd enz.
Als je de regie van zoiets niet goed kunt volgen vanwege de taal en omdat je het niet bent gewend, dan loop je het (pijnlijke) risico om net op het moment dat er gezwegen dient te worden ineens wat te gaan zeggen enz.
Eerlijk gezegd denk ik dat je je vrij ongelukkig zou voelen daar tussen al die mensen (vrouwen) en zij zullen zich ook niet zo goed raad met jou weten.
Waarschijnlijk zal je vriend ook helemaal worden opgeslokt door de dingen die je als zoon behoort te doen in zo’n periode en geeft het misschien nog irritatie dat hij zo goed als geen tijd en aandacht aan jou kan besteden.
Je kunt beter na de eerste rouwperiode op bezoek gaan, hij kan je dan ook wat meer vertellen over hoe alles is gegaan en misschien kan je dan alsnog ook zijn familie condoleren.
Bedankt voor jullie reacties. Hier heb ik echt wat aan hoor De hele tijd loop ik er over na te denken of het niet aan mij ligt enzo of aan de relatie. Ik denk dat ik me inderdaad ook niet op mijn gemak voel als de hele familie de koran leest en ik zit erbij. Ik denk dat mijn vriend daarom inderdaad niet wil dat ik kom. Dat heeft hij ook gezegt. Hij zei dat als ik er ben dat hij 80% aandacht aan mij moet geven en 20% aan zijn familie, omdat ik de taal niet spreek en hij alles moet uitleggen. Ik hoop dat ik over een paar weken naar hem toe kan. En ik denk maar zo, het draait nu meer om hem dan om mij.
stuur m af en toe een mooi smsje of iets dergelijks.Dat zal hem vast goed doen.En jij hebt toch een beetje het idee,voor zijn gevoel dat je aan hem denkt in deze moeilijke tijd.
De hele tijd loop ik er over na te denken of het niet aan mij ligt enzo of aan de relatie. Ik denk dat ik me inderdaad ook niet op mijn gemak voel als de hele familie de koran leest en ik zit erbij. Ik denk dat mijn vriend daarom inderdaad niet wil dat ik kom. Dat heeft hij ook gezegt. Hij zei dat als ik er ben dat hij 80% aandacht aan mij moet geven en 20% aan zijn familie, omdat ik de taal niet spreek en hij alles moet uitleggen. Ik hoop dat ik over een paar weken naar hem toe kan. En ik denk maar zo, het draait nu meer om hem dan om mij.