(origineel bericht op be-more.nl)
Hi how are you? I’m fine!
Oli otya! (Hoi, hoe gaat het?)
Na slechts een paar dagen aanwezig te zijn bij ons project en in Uganda heb ik al veel meer te vertellen dan hierin op te schrijven is, zoveel heb ik hier al gezien en meegemaakt. Toch zal ik proberen er wat van duidelijk te maken! We vallen hier ontzettend op op straat als enige blanken, en alle kinderen schreeuwen ‘bye mzungu!’ waarbij mzungu blanke is. Verder zijn ugandezen erg vriendelijk en begint een gesprek eigenlijk altijd met 'hello, how are you? I’m fine! what is your name? nice to meet you!'voordat je een gesprek kan beginnen, erg grappig!
Allereerst was het aankomstweekend heel erg gezellig! Alle vrijwilligers kwamen bij elkaar in hostel Entebbe backpackers, waar het erg goed toeven was. Met de berichten uit NL dat het daar noodweer was, en onze zon en warmte, werd het nog beter ;)! Zondag zijn we Kampala in gegaan met kleine witte taxibusjes die hier overal rondrijden. Wat vooral opviel was het taxipark met witte taxibusjes zover het oog kan zien, het drukke verkeer, en de markt was echt geweldig! We hebben daar heerlijke ananas geproefd (die in NL ga ik nooit meer lekker vinden), en onze ogen uitgekeken met alle drukte die er was.
Maandag zijn we vertrokken naar het project en hebben we onze projectleider, Mukasa, ontmoet, even boodschapjes gedaan en vervolgens naar het vrijwilligershuis. Het huis is erg mooi! Onze eerste dagen project zijn vervolgens voorbij gevlogen. We hebben al een stove gebouwd, vooral het maken van het materiaal is leuk, met je blote voeten stampen in modder. Hier kan je dus van water, grond en gras een stove bouwen, ongelofelijk als je kijkt wat we in Nederland allemaal gebruiken. Het was erg leuk om te doen, want om het stevig te krijgen moet je het zo hard mogelijk smijten! Ik zat natuurlijk van top tot teen onder de modder, en de lokale vrijwilligers (Michael en Tony) stonden erop dat Marijke en ik eerst gingen wassen voordat we terug gingen naar het projecthuis. Vandaag zijn we begonnen met de fundamenten van een keuken voor Silvia, een alleenstaande vrouw die met twee kinderen in een hutje woont. Morgen gaan we daarmee verder, foto’s volgen! Daarnaast hebben we met de straatkinderen gevoetbald, kralen gemaakt met de vrouwengroep en ja, ook veel gewacht tussendoor. Het is nu eemaal Afrika, lekker relaxt en rustig aan.
Indrukwekkend was ook de rondleiding door Nyendo, de sloppenwijken en de afsluiting van deze rondleiding. Mensen wonen hier in kleine hutjes, er zijn overal kleine winkeltjes met echt van alles erin, en overal ligt afval. Het is moeilijk om die sfeer op de foto over te brengen, maar we hebben het geprobeerd. Van de markt hebben we helaas geen foto’s kunnen nemen omdat mensen dat niet leuk vinden daar. Aan het einde van de rondleiding werd de rolstoel die een vorige vrijwilliger, Irene, heeft geregeld, gegeven aan een jongen die disabled is en zijn huis eigenlijk nooit uit kwam. Dat huis bestaat uit een kamertje van hout en steen dat kleiner is dan mijn eigen keuken thuis. Het was geweldig om te zien hoe blij hij was met de rolstoel en om in de zon te zijn. Hij kraaide, letterlijk, van plezier. Kippenvel moment!
Voor Mukasa krijg ik ook met het uur haast meer respect, zijn leven draait om FOHO en hij is altijd druk. Verder maakt hij , en de andere lokale vrijwilligers, altijd grapjes. Hij is ook van de oneliners, zoals ‘no taste before test’ (HIV/AIDS), ‘men wants woman, woman wants money’ (waarom jonge meisjes met oude mannen trouwen etc.), enzovoorts. Heel grappig, en gezellig om met hem te praten over het project!
Morgen gaan we met Mukasa om tafel om te bespreken wat er met het sponsorgeld, van ons alle 6 bij elkaar maar liefst 1600 euro (de rest gaat in de lange termijn pot), gaan doen. Daar dus later meer over :).
In het kort: ik geniet van Uganda en de mensen, het project en op dit moment echt ONTZETTEND van een bord patat met kip bij een restaurantje., Frikandelle (helaas verkopen ze geen frikandellen). Het is af en toe even wennen maar met de andere meiden om me heen en het fijne huis komt het helemaal goed!
Tunaala bagana! (doei!)