Het waren vier fantastische dagen!

(origineel bericht op be-more.nl)

Het waren vier fantastische dagen!

Zo, de derde week zit er alweer bijna op. Weer een week vol indrukken, een week vol plezier, een week vol mooie ontmoetingen, een week vol verrassingen.

Typisch Afrikaans dus.

Het Lwengo-project is een soort voorbeeldproject voor andere projecten in Uganda. Met aan het hoofd van het project een visionair, Anthony. En aan zijn zijde Rita en Jjingo. Twee eveneens inspirerende persoonlijkheden. De moeite waard dus om daar een kijkje te nemen. Dat er 6 jonge meiden (zie foto) op het project actief waren is een mooie bijkomstigheid, maar natuurlijk niet de reden.

Even een kort overzicht van de activiteiten van deze week:

<strong>maandag</strong>: Waterput bouwen - reading club op school

<strong>dinsdag</strong>: Agro-project - Games and Sports op school

<strong>woensdag</strong>: Huis bouwen - Gehandicapt kind bezoeken (Alex)

<strong>donderdag</strong>: House visits

Het grootste verschil tussen dit project en bijvoorbeeld Pelido (mijn andere project) is dat er hier veel harder gewerkt wordt. Bij Pelido moeten we er zelf voor zorgen dat we voldoende werk hebben en bij Lwengo moet je er voor zorgen dat je af en toe ook je rust neemt. Zeker een pré.

Een andere pré is de fantastische bush-douche, ik ben fan! Wat heerlijk om in het zonnetje te douchen met een uizicht zoals je kunt zien op de foto. Op die manier is het niet erg dat het maar een klein straaltje koud water is. Ik ben elke dag onder de bush-douche geweest.

Een nadeel is het eten. Op Pelido worden we echt verwend met veel te veel lekkere dingen dat je je soms schaamt als je kinderen voorbij ziet lopen met duidelijke symptomen van ondervoeding, bij Lwengo had ik moeite om voldoende voedingsstoffen binnen te krijgen.

Wat ook wel heel grappig was was het afscheid. Toen we donderdagmiddag terug naar Masaka wilden gaan werd ik nog even uitgenodigd door Anthony om even in ‘the office’ te komen waar ik officieel bedankt werd en zelfs een afscheidscadeautje kreeg. Ik voelde me net de jongen uit de reclame van Tempo-Team. Zie titel

(origineel bericht op be-more.nl)