(origineel bericht op be-more.nl)
een maand Lwengo
Daar zit ik dan alweer op m’n eigen bankje in Nederland. De maand is echt omgevlogen! Ik had een heleboel mensen beloofd een blog bij te houden maar dat is er niet echt van gekomen.
Dus daarom een uitgebreid verslag van een maand Lwengo.
In het aankomstweekend had ik eerst twee dagen om een beetje te acclimatiseren. Zaterdag met de oude groep over een marktje gelopen, en zondag met de nieuwe groep de Kampala toer gedaan. Er is toch best veel veranderd dan in een maand. Dat eerste weekend twijfelde ik nog heel erg of ik wel in m’n eentje over straat kon lopen, terwijl ik nu gewoon zo alleen achterop een Bodaboda spring.
Maandag gingen we naar het project. Er zijn veel verschillende activiteiten die we elke week doen.
We hebben de palen van een nieuw huis in de grond gezet en zijn begonnen aan het vlechtwerk van de muren. De fundering van twee watertanks gemaakt. Lekker in de modder gestampt met de lokale bevolking om stoofs te maken. Dit vond ik echt heel leuk, om samen met die vrouwen bezig te zijn. En als ik dan ook nog ‘Sama ukulinia’ of zoiets riep, wat ‘stampen in de modder’ zou moeten betekenen, was het helemaal leuk want dan lagen ze helemaal dubbel.
Een keer in de week kwamen ook de disabled children langs ons vrijwilligershuis. Dit vond ik vooral de eerste keer wel een iets lastiger onderdeel. Ik vond het heel moeilijk om met ze te communiceren en erachter te komen wat ze nou eigenlijk konden en leuk vonden.
De keren erna gingen al een stuk beter en hebben we een speurtocht gedaan en balspelletjes. Volgens Rose (een lokale vrijwilliger daar) vonden ze dat wel leuk.
Ook gingen we elke week naar het health center om baby’tjes te wegen. Ook zou ik een keer de administratie doen alleen was het boek kwijt dus viel er niet zo veel op te schrijven.
Twee keer in de week is er reading club. We lezen dan Engelse verhaaltjes voor en er staan een soort begrijpend lezen vragen in een boek. Alleen is het niveauverschil in een groepje vaak heel groot en zijn het altijd dezelfde kinderen die ‘me me me!’ roepen en hun vinger zo hoog mogelijk opsteken.
Ik heb helaas maar een keer sportles gegeven. Nikki en ik hadden allemaal spelletjes bedacht die we met de kinderen zouden kunnen doen, maar zodra die het veld opkwamen stormden de jongens naar het voedbalveld en gingen de meiden netball spelen of touwtjespringen. Dus gingen wij ook maar gezellig achter een bal aanrennen.
Ook hebben we twee keer in de week een tandenpoetsproject op school. Na het uitdelen van de tandenborstels en tandpasta blijven ze allemaal een half uur met hun tandenborstel in hun mond staan. 
Het tweede weekend ben ik naar murchison falls op safari geweest. Het was echt betoverend mooi. Prachtige uitzichten en heel gaaf om zo dicht bij de dieren te komen. We hadden een avond en een ochtend gamedrive gedaan. Na de ochtendgamedrive zijn we in een bootje over de Nijl gaan varen. Alleen door het vroege opstaan en het gezoem van de motor vielen m’n ogen bijna dicht. Ik was gelukkig niet de enige want iedereen had het er daarna over dat ze blij waren dat ze hun zonnebril meehadden. 
Zodra we het bootje uitgestapt waren werden we meteen goed wakkergeschut want het begon te hozen! Evengoed nog wel van het uitzicht op de falls genoten en de lunch aan het einde van de hike, aan de top van de falls smaakte wel extra lekker nu.
Het derde weekend ben ik naar Lake bunyonyi geweest. Dat was heerlijk relaxen. We wilden weer een hike gaan doen, maar op het moment dat we wilden beginnen begon het weer te regenen. Dit keer konden we wel gewoon terug gaan schuilen en hebben we hem de volgende ochtend met een heerlijk zonnetje en prachtig uitzicht alsnog gelopen. Daarna zijn we gaan zwemmen in het enige meer van Oeganda waar dit nog kan en wezen kanoën.
Ook Koninginnedag hebben we gevierd in Oeganda! De ceremonie hebben we bekeken op de ambassade en in de avond waren we uitgenodigd bij het huis van de ambassadeur. Het was een geweldige Koninginnedag! Echt een om nooit te vergeten!
En toen was de maand alweer voorbij. Ik had zo nog een paar maanden extra kunnen willen blijven maar dat zat er helaas niet in. Ik ga het spelen met de kinderen rond het huis de hele dag zeker wel missen. Blijft toch vreemd dat ik een maand met ze samen geleefd heb en ik nu weer gewoon de koelkast opentrek en alles kan pakken wat ik wil terwijl zij nog steeds in hun hutjes wonen.
Maar het waas een hele mooie leerzame maand. Ik hoop dat de mensen daar ook echt wat aan me gehad hebben en mij net zo hebben gewaardeerd als ik hun. Het was een super maand!
Groetjes !