Heerlijke tijd!

(origineel bericht op be-more.nl)

Heerlijke tijd!

Hierbij weer de opvallende dingen:

  •   Ik heb in heel Uganda nog geen stoplicht gezien, verkeersregels lijken ze ook niet te hebben, behalve dan dat degene die het hardste toetert voor gaat
    
  •   Met zijn 15en in de auto gaat prima
    
  •   Alles wordt hier rood door het vieze zand, steeds weer denk ik dat ik bruin ben geworden, maar blijkt het allemaal zand te zijn
    
  •   De avocado’s zijn zo lekker hier, niet normaal(daarbij kosten ze ook maar 10 cent)
    
  •   Elke Ugandees wil na een gesprekje van 5 minuten je telefoonnummer/facebook/email, de ervaring leert dat je dit beter nooit kunt geven, want je wordt zo 20x op een dag gebeld. 
    
  •   Eigeel is hier wit
    
  •   Pedicures zijn hier altijd mannen
    
  •   Onze projectleider trekt met 20gr een winterjas en handschoenen aan, want hij vindt het super koud
    
  •   Ugandesen kunnen voor geen meter zwemmen, erg leuk om ze zwemles te geven!
    
  •   Jaja, samen douchen met een kakkerlak, het is me gelukt!
    

Even wat hoogtepunten van de afgelopen weken, want heb geen tijd om lang op internet te zijn, veel te druk bestaan hier!

De koffer met kleren, knuffels en speelgoed is goed van pas gekomen. Een groot deel is naar de gehandicapte kinderen in de omgeving van Nyendo gegaan, heel leuk om die te kunnen geven, alle kinderen waren er heel blij mee en wilde ze meteen aantrekken. Ook had ik een aantal jurken meegekregen, deze hebben we op women day gegeven aan de lokale vrijwilligers van ons project, die echt helemaal gingen jubellen, erg leuk!

Afgelopen weekend zijn we op safari geweest naar Murchison Falls. Na een erg leuke stapavond, en niet geslapen te hebben, begonnen we aan de lange reis. Het was echt een fantastisch weekend, veel gezelligheid en veel dieren gezien! Nijlpaarden, heleboel hertachtigen, olifanten(heel dichtbij), giraffen, krokodillen, pumba’s en heel ver weg ook leeuwen! Heerlijk om zo lekker op het dak van de auto door dit prachtige landschap te rijden. Boottocht over de Nijl met een lekker Nile biertje erbij was ook super, en vervolgens een hike naar de Murchison falls, heel vet! Dit zijn enorme watervallen, wat een natuurgeweld!

Inmiddels hebben we de straatkinderen al meer gezien en het zijn echt schatjes, wel raar om te beseffen dat ze ‘s nachts onder een container slapen, terwijl ze nog zo jong zijn. Dus vonden we het tijd om ze eens goed te verwennen en een leuke dag voor ze te organiseren (mede mogelijk gemaakt door het sponsorgeld). We hebben ‘s ochtends spellen met ze gedaan, zoals stoelendans, estafette (waarbij ze een jurkje ed aan moesten trekken in plaats van een stokje doorgeven), flessenvoetbal, ballontrappen, spijkerpoepen. Iedereen vond dit zo leuk dat het hele project stil lag en iedereen kwam kijken, wat hebben we heerlijk gelachen! De straatkinderen waren helemaal blij, en kregen als ze goed mee hadden gedaan als kado een kledingsstuk (weer uit de koffer met gekregen spullen). Maar dat was nog niet alles, Hanna had ook een toneelstuk geregeld door bevriende Ugandesen, zo grappig en speciaal op de straatkinderen afgestemd, dus dat vonden ze fantastisch. Helaas was het inmiddels kei hard gaan regenen, en ons middagprogramma was om met alle kinderen te gaan zwemmen. Maar toen we zeiden dat we eigenlijk wilde gaan zwemmen, waren ze door het dolle heen en wilden allemaal knuffelen. Dus besloten we toch te gaan zwemmen, hop met zijn 15en in een auto(ik zat met de bestuurder op de bestuurdersstoel) en gaan!
We hadden voor alle kinderen een zwembroekje gekocht en dus kon het waterplezier beginnen. Heel veel lol gehad in het water, ook al was het eigenlijk te koud. Gelukkig kwam de zon rond 6 uur toch nog door en werd de muziek aangezet, wat de straatkinderen helemaal leuk vonden en er werd flink gedanst (echt ongelooflijk hoe goed alle kinderen hier kunnen dansen). Wat een heerlijke dag, de kinderen waren zo dankbaar en wilde steeds knuffelen, echt super!

Vandaag ook een hele fijn dag gehad, want we zijn met Junior wezen wandelen. Junior is een jongen die altijd in een klein stinkend hokje ligt, zelf niet echt kan bewegen (malaria gehad) en altijd in zijn eigen plas ligt. FOHO gaat wekelijks bij deze jongen langs om te zorgen dat zijn situatie zo draaglijk mogelijk blijft. Tessa had het goede idee om hem een keer mee naar buiten te nemen en dat hebben we vandaag uitgevoerd. Eerst hebben we hem gewassen en toen omgebonden zoals ze baby’s hier ombinden (hij is 14 jaar, maar weegt nog geen 20 kilo). Meteen toen we buiten kwamen moest hij lachen, dit was zo ontroerend, want ik had hem echt nog nooit zien lachen. We hebben een rondje met hem door de wijk gelopen(nu keken onze buurtbewoners ons nog veel langer na dan normaal) en wat lekkers voor hem gekocht. Dit hebben we bij ons thuis samen met hem opgegeten, hij zat echt te smullen en te genieten, zo fijn om hem een goede middag te kunnen geven!

De laatste twee weken heeft de luxe ons echt een beetje in de steek gelaten, stroom en water zijn meestal niet aanwezig. Douchen is er dus niet bij, dus moeten we noodgedwongen af en toe even gaan zwemmen bij Tropic inn, heel vervelend haha.
‘s Avonds zijn we meestal druk, gaan we een biertje drinken(stappen hier is echt zo leuk, ik hou van de muziek hier) of ergens uit eten, ik heb nog geen regel kunnen lezen in mijn eerste boek van de 7 die ik mee heb, oftewel we vermaken ons goed hier!

Morgen gaan we richting Lake Bunyonyi, lekker weekendje chillen aan een hooggelegen meer, schijnt heel mooi te zijn!

Over het sponsorgeld, een deel is dus gebruikt voor de straatkinderendag en voor Junior. We wisten echter pas heel laat hoeveel het zou zijn, en gaan nu dus nog kijken wat er mee gaat gebeuren. Maar ik weet zeker dat het goed terecht gaat komen.

Nou, ik heb lang niet alles kunnen typen wat ik zou willen typen, maar het belangrijkste is dat het hier nog steeds super is, zowel op het project als met de mede-vrijwilligers(we hebben echt een hele leuke groep!), en dat ik nog lang niet naar huis wil, maar het afscheid komt stiekem al heel dichtbij….niet leuk!

Bedankt voor al jullie leuke reacties op mijn vorige weblog, super! En tot in Nederland verwacht ik, want de rest van mijn tijd hier vind ik het sonde om nog meer tijd op internet te besteden(hopelijk kan ik dan wat foto’s plaatsen en meer vertellen over waar het sponsorgeld naar toe is gegaan). Ik ga nog even genieten!!

(origineel bericht op be-more.nl)