(origineel bericht op be-more.nl)
Hard werken vs. hard werken
Het werk hier in Uganda is uiteraard niet te vergelijken met het werk in Nederland. Alles gaat hier een stuk langzamer. Sowieso is hier de Afrikaanse tijd een belangrijk begrip. Te laat komen is hier aan de orde van de dag. Een half uur tot een uur wachten is hier heel normaal. Het werk zelf gaat ook allemaal een stuk langzamer. Zelfs de handbewegingen lijken hier vertraagd. Laatst piepte de bloeddrukmeter, omdat deze een afwijkende waarde had gemeten. Ik zet dat ding in Nederland direct uit. Maar hier gebeurd dat na zo´n 5 minuten en een 50 tal irritante piepjes verder.
Ik moet dan ook wel bekennen dat er ook wel degelijk minder werk te doen is. Omdat het hier momenteel regenseizoen is, is het een stuk rustiger. Er zijn dan ook weinig patiënten, maar wel dezelfde bezetting aan personeel. Afgelopen weken hebben zeker zijn hoogtepunten gekend in het werken op het ziekenhuis. Maar de rust breekt me af en toe wel op. Ik ben dan ook al op verschillende gebieden ‘productief’ geweest. Zo heb ik gaasjes gevouwen en wattenbolletjes gedraaid, Simon (kindje in de nutrition ward) heel veel geknuffeld, in het laboratorium gekeken naar verschillende testen en gekletst met de verpleegkundigen. Echter zijn bepaalde casussen en verhalen die je hoort wel mentaal zwaar. De keizersnede van vorige week is hier een goed voorbeeld van.
Het was dan ook zeker geen straf om een dagje met het project Foho mee te lopen. Hier zijn we meer fysiek hard aan het werk geweest zonder maar al te veel na te denken. We hebben een maïsveld ingezaaid op de ouderwetse manier. Tevens hebben we een stoof gebouwd. Dit was erg leuk om een keer gedaan te hebben. Helaas was het werken in de brandende zon niet zo’n groot succes. Ondanks het feit dat ik me meerdere malen ingesmeerd had met zonnebrandcrème was ik vuurrood.
Ik heb wel geleerd om meer geduldig te zijn in dit land. Ik merk aan mezelf dat de tijdsdruk minder aanwezig is. Een horloge is hier dan ook overbodige luxe. Ik kijk hier misschien maar zo’n 5x per dag op de klok. Als er een afspraak is gemaakt voor bijvoorbeeld een outreach, dan zet ik mijn wekker automatisch een half uur later dan dat ik normaal gesproken zou doen. Stiekem moet ik wel bekennen dat het heerlijk is om niet zoveel tijdsdruk te hebben gedurende de dagen. Lijkt me heerlijk als dat straks in Nederland ook zo is, al moet ik bekennen dat ik niet zou weten hoe alles dan draaiende zou blijven.