goede of slechte ervaring met"ouders ontmoeten"

Wat zijn jullie ervaringen met de 1ste keer zijn ouders ontmoeten?
Ik ga dat binnekort ook meemaken en ben er echt al zenuwachtig voor.Valt t bij de meeste van jullie mee of juist tegen?

groetjes marieke

Hey hier is geloof ik al een topic over. Waar ik mijn verhaal heb staan. Maar in het kort; Bij mij was het super relaxed. Daar 5 dagen overnacht en zijn ouders waren ontzettend aardig en makkelijk. Ik denk wel dat het er van afhangt hoe zijn ouders in het ‘leven’ staan. Hebben ze problemen met een westers vrouw of niet. Maar leuk en spannend dat het er van gaat komen zeg! Wat weet je van zijn ouders?

hoi,

Hoe ze er nu daadwerkelijk tegenover staan weet ik eigenlijk niet,ik heb ze al een paar keer gezien op de webcam,en wat kleine zinnetjes met ze gewisseld in mn beginnend lerend turks en voor de rest vertaald door hem.Ze hebben me zelf uitgenodigd,maarja hoe ze er nu precies tegenover staan,ja dat weet ik niet.Ik denk dat ik dat vanzelf ga merken als ik er ben.Echt heel veel weet ik niet van zn ouders.Maar ik ben benieuwd!!

maar had jij veel moeite met het culuurverschil?
Kon je echt jezelf zijn of voelde je je soms opgelaten.ben zo benieuwd…

Ik wist ook niet zo heel veel hoor, voor ik ze zag. Alleen de standaard zaken. Beroep, leeftijd ed. Maar ach, vooral veel glimlachen, alsof dat die vastgelijmd zit… En bereid je maar vast voor op de stroom bewonderaars (lees buren vrienden en familie). Bij mij viel het nog mee, maar de buren (zijn er niet zo veel) en ooms tantes nichtjes stonden op de stoep hoor en vrienden kwamen uit alle hoeken en gaten te voorschijn. Die niet konden komen heb ik telefonisch gesproken… Nieuwsgierig volkje… Maar goed toen hij bij mij was verschilde het niet veel!

ahh zulke dingen vind ik leuk,net of je een of ander vreemd wezen bent haha.
Ga je dit jaar nog naar zn ouders toe?

lees je vraag nu.
Ja kon wel mezelf zijn. Had me eerst nogal druk gemaakt over kleding ed, maar dat bleek niet nodig te zijn. De ouders van mijn vriend zijn heel modern. Daarnaast was het allemaal heel makkelijk. 's avonds lekker gegeten met familie en vrienden. Wijn en lekkere hapjes maken het altijd een stukje makkelijker. De eerste dag voelde ik me wel ongemakkelijk. Ook door het hele vertaalaspect. Ik versta geen barst dus mijn vriend moest alles vertalen. Dit liep in het begin wat stroef, maar na daar ruzie over te hebben gemaakt kwam dat ook in orde. De laastse dagen lag ik lekker aan het zwembad met een boekje, hielp zijn moeder en vriendin van vriend met eten koken en voelde me helemaal niet ongemakkelijk meer.
Ik denk ook niet dat ik heel veel last heb gehad van cultuurverschillen. Alleen dat we weinig tijd alleen hadden. Alleen 's nachts hadden we echt samen toen we bij zijn ouders waren

fijn dat je me wat hebt kunnen vertellen,ben nu ook jou topic aan het lezen.
Maar wat slapen betreft dat weet ik dat we dat niet samen mogen,dat is eigenlijk het enige wat ik zeker weet,maarja.Ik moet er wat voor over hebben haha.

Weet ik nog niet… We kunnen op dit moment heel lastig een datum prikken. Ik ben net afgestudeerd en hij ook. We zijn allebei druk op banenjacht en dat gaat nu voor. Wanneer hij een baan in Izmir vind, dan ga ik wel bij zijn ouders langs. Maar wat hw gaat gebeuren is dat hij wat in Istanbul vindt. En dan wordt het Istanbul! of Ankara… Maar ja dat is nu heel onduidelijk en daardoor loopt onze relatie nu niet zo goed. Door geen datum te hebben om naar toe te leven wordt het allemaal erg moeilijk. Vragen als heeft dit wel toekomst komen steeds vaker naar boven. Maar hoe zit het met jou vriend? Waar komt hij vandaan? IN wat doet hij nu?

hmm… niet samen slapen… Jammer. Maar idd, je moet er wat voor over hebben! Blijven jullie de heel vakantie bij zijn ouders?

die van mij woont in diyarbakir,in de zomer werkt hij in gumbet in een bar,nu in de winter werkt hij bij zn oom in een winkel.
Ja het is vaak moeilijk,vaak door het gemis krijg je frustraties.Voor mezelf vind ik ook het fijnste om ergens naar uit te kijken al duurt het bv nog zo lang.Ik kan er ook niet goed tegen om geen vooruitzicht te hebben.Tja over de toekomst vind ik ook vaak moeilijk.Heb soms mn twijfels maar zou ook niet weten wat ik zonder hem zou moeten,zo moeilijk allemaal!!

We verblijven er niet de hele tijd maar wel het grootste gedeelte.ach ja we zullen zien…

Maar heb je er over nagedacht wat je wil? Want zo eeuwig doorgaan kan natuurlijk ook niet echt. Zie jij jezelf naar Turkije gaan of hem hierheen halen?

ik zie me dit niet eeuwig doen nee.Ik ken hem nog niet heel lang(juli 2007).wil het zo nog wel een tijdje doen maar geen jaren.op een gegeven moment zal er toch iets ondernomen moeten worden.Hij wil graag met me trouwen,maar ik wil daar voorlopig nog mee wachten.Het is ook niet zijn bedoeling hoor om dat al op korte termijn te doen.Maar de planning,als het goed blijft gaan teminste.Ik zou het er voor over hebben om daar te gaan wonen,maar niet waar hij vandaan komt.Dan liever meer in de stad of aan de kust.Nederland is ook een optie waar we het wel eens over hebben,maar het is niet dat hij perse wil hij hier heen gaat komen of ik daar.
Hoe sta jij er tegenover?

Ik weet het niet. Het probleem is dat ik daar nooit (of niet snel) een baan kan krijgen waar ik voor gestudeerd heb. Niet dat dat is waar het om draait in de wereld, maar wel belangrijk. Daarnaast weet ik niet of ik hier alles op kan geven om daar in zijn leven te leven. De taal, de cultuur, alles is anders. Anderzijds heeft hij hier hetzelfde probleem. Hij zal hier ook niet zo makkelijk een baan op zijn niveau kunnen vinden. Daarnaast is hij enigst kind, dus ouders achterlaten… Erg lastig. Het is gewoon zo moeilijk. Weetje, onze tijd samen in Italie en toen ik bij hem was, was het geweldig en toen hij in NL was ook. Dus opgeven kan ik nog niet, maar doorgaan zonder enig idee van een toekomst kan ik ook niet lang meer. Ik wil ook een keer settelen en als ik over drie jaar nog steeds in een toekomstloze relatie zit, dat vind ik zonde. Dus zit nu een beetje in een fase dat ik vaak denk, misschien is het maar beter als…

Tja is erg moeilijk allemaal!vaak denk je thuis over de negatieve dingen na,maar als je elkaar weer spreekt of ziet dan vergeet je dat gewoon weer even.Dat maakt t zo moeilijk.Gisteren had ik ff een woordenwisseling met hem(ging helemaal nergens over maargoed)en dan denk ik…maar later biedt ie zn exuses aan,en ik zie hem vandaag weer op msn en dan ben ik weer helemaal in de wolken.En ja dan ga je ook weer denken stel als het na een paar jaar toch op niks uitloopt ben je weer een paar jaar verder en heb je nog niks bereikt.Dat gevoel heb ik ook wel en beetje hoor.Ben nu zelf 28 en stel dat het zo een aantal jaren door zou blijven gaan en het loopt alsnog mis,ben ik boven de 30 en heb nog niks…
Op dit moment wil ik er voor 100% voor gaan,want houdt erg veel van hem,maar zulke dingen houd je wel in je achterhoofd.
Wat voor studies hebben jullie beiden gedaan?

Ja dat heb ik dus ook. Ben nu 26 en wil niet eeuwig zo doorgaan. en dan op mijn dertigste nog alleen achter blijven. Ik heb cultuurwetenschappen gedaan en hij international relations en economie &cultureel erfgoed. En jij? Wat doe jij in het dagelijks leven naast msnen en smachten naar je turk (hihi)?

haha…Ik werk in een oortechnisch laboratorium(makkelijk gezegd we maken gehoorapparaten)erg leuk werk wat ik echt niet kwijt wil,Maarja als ik ooit naar turkije zou verhuizen denk ik niet dat ik zulk werk daar ook kan vinden haha

uh… nee. Maar van de andere kant dove mensen lopen er in Turkije ook rond. Maar zonder gekheid, de arbeidsmarkt lijkt daar al zo slecht te zijn dat Turken met een opleiding al moeilijk werk kunnen krijgen, dus daar zitten ze al helemaal niet op ons te wachten. Pfff moeilijk moeilijk! Maar dat is voor jou nu niet aan de orde! Jij gaat er binnenkort lekker heen! Heb je al wel vrienden of andere familie ontmoet?

ja ik ken al wel wat familie,maar die ga ik daar niet zien denk ik,alleen 1 neefje die wel,die woont vlak bij hem en heb ik afgelopen oktober ook een week meegemaakt.Verder zn broertje(heeft er maar1)heb ik al vaak mee op msn gezeten,maar nog nooit echt gezien dus.Sommige tantes en nichtjes heb ik op de cam gezien maar ken ik dus verder niet.
Maar ik hoop dat ook jij snel een beter vooruitzicht gaat krijgen!!