Ik heb net zoals vele andere mensen in Nederland een jaar gereisd door Australie, Nieuw Zeeland en Thailand.
Veel gezien, gedaan en meegemaakt.
Weggegaan als 18 jarig meisje, terug gekomen als een 19 jarige vrouw.
Net zoals vele mensen kreeg ik dat lege gevoel toen ik eenmaal terug in Nederland was…en nog steeds.
Het verlangen naar de vrijheid en de rust (ook al was je altijd bezig). Degene die gereisd hebben weten denk ik precies wat ik bedoel.
Na mn HAVO diploma behaald te hebben ben ik direct gaan reizen. Teneerste omdat het mn kans was om dit te doen (geen verplichtingen) en omdat ik nog geen idee had wat ik met mn toekomst wil doen.
Daarna zou ik wel weer verder zien wat ik zou doen. Nou ik ben nu zo’n anderhalf jaar weer terug in Nederland. Woon op mezelf, heb een baan waar ik het naar mn zin heb.
Maar toch is het het niet! Er is een deel dat nog steeds mist.
Ik heb nog steeds geen idee wat ik wil in de toekomst.
Waarschijnlijk (ik weet het haast wel zeker) zijn er andere mensen die dit gevoel kennen en ook geen idee hebben wat ze willen in de toekomst.
Het lijkt me leuk om hierover met andere mensen te praten.
Misschien dat we elkaar op ideeen brengen of zowieso onze ervaringen kunnen delen…!
Ik heb hetzelfde gevoel als jij. Ben geen jaar weggeweest, maar ik ga elke jaar meerdere malen naar Thailand. Ik ben helemaal weg van het land en mijn vriendin woont daar ook. Ik heb echt mijn hart verloren aan dit geweldige land.
Elke keer als ik terugkom, heb ik na een paar dagen alweer heimwee. Ik heb ook een hardstikke leuke baan hier in NL (in de reiswereld) en een heerlijk huisje, maar er mist iets, het is niet compleet.
Ik ben afgelopen 1,5 jaar op zoek geweest naar een baan in de reiswereld in Thailand, maar het is heeeel erg moeilijk om daar als buitenlander binnen te komen.
Ook ik weet niet hoe de toekomst eruit ziet…laat ik mijn vriendin hierheen komen of ga ik toch daarheen !!! Als het aan mij ligt, ligt mijn toekomst in Thailand, maar als ik als buitenlander geen baan daar kan vinden, wordt het toch lastig… Gelukkig ben ik nog jong en komende maanden zal ik blijven zoeken naar een baan daar.
Maar waaraan denk jij dan voor de toekomst ??? Ook aan emigreren ? Of wil je gewoon weer een jaar gaan reizen en van het vrije leven genieten ?
Ben benieuwd !
Ten eerste vind ik het dapper dat je zolang een relatie op afstand kunt volhouden. Ik heb zelf ook een tijd een relatie gehad op afstand en ik weet hoe moeilijk dat is.
Toevallig woont die ex in Thailand. Hij geeft daar engelse les aan kinderen.
Ik weet niet precies hoe het allemaal in elkaar zit, maar misschien is dat wat voor je. Als nederlander moet je dan wel een cursus doen geloof ik, maar krijg je daar volgens mij redelijk makkelijk werk. En als je daar eenmaal een tijdje zit kan je misschien wel doorrollen naar het toerismewereldje.
En ja, wat mij betreft… ik weet echt nog niet wat mijn toekomstplannen zijn. Ik ben druk aan het zoeken. Mijn hart ligt ook nog steeds in het buitenland. Ontwikkelingswerk lijkt mij wel wat, maar hoe en wat…tja…
Ik zou graag weer gaan reizen en misschien dan achter komen wat ik wil…maar ja je portemonnee moet het ook wel toelaten…
Ik ben hier op zoek naar vrijwilligerswerk om ten eerste wat mensen te leren kennen hier (Den Haag) en dat ik daarin wel connectie krijg en achter kom wat ik wil…
Maar zoals je ook al zei…ik ben nog jong en heb nog voldoende tijd om achter te komen wat ik echt wil.
Ik zou ook nog eens graag naar Thailand terug gaan. Ik ben er toen maar 2 weken naar toe geweest. Als het laatste van mn grote reis… en dat was niet helemaal de goede planning…Het was zowieso te kort, maar alles erom heen bracht te veel spanning zodat ik er niet goed van kon genieten.
Ik ben benieuwd of het je zal lukken iets te vinden daar in Thailand…
En heb je vragen?? Stel ze!!
Af en toe is het inderdaad best lastig om zo’n relatie te hebben, maar ja, als je echt helemaal verliefd bent, kan je lang wachten he !! En gelukkig komt ze over iets meer dan een maandje hierheen (als ze visum kan krijgen) dus met Kerst en Oud & Nieuw hoef ik niet alleen te zijn
Heb er ook al aan zitten denken om Engelse les te geven daar en zo verder te zoeken naar een baan in de reiswereld. Denk dat dat toch het makkelijkst is. Maar heb mezelf als doel gesteld dat ik op m’n 30e emigreer naar Thailand, dus ik heb nog 2,5 jaar te gaan !
Vrijwilligerswerk is niet echt iets voor mij. Heb wel eens gekeken, maar de organisaties die zoiets regelen zijn behoorlijk duur. En je verdient natuurlijk helemaal 0,0 en als je dan nog het e.e.a. moet betalen in NL is dat toch niet echt een idee.
Als je maar 2 weken in Thailand bent geweest, moet je zeker nog een keer terug om het land echt goed te verkennen. Waar ben je toen allemaal geweest ???
Waar ben ik toen allemaal geweest? Ik moet heer eerlijk zeggen dat ik behoorlijk de toerist heb uitgehangen :wub: !!
Ik begon natuurlijk in Bankok. Ik heb samen met een engelse vriendin gereisd( die ik in Australie heb leren kennen). We hebben vanuit Bankok zo’n dag tour gedaan naar van alles en nog wat, oa de floating market.
Daarna zijn we naar het eiland Koh Tao geweest. Heerlijk rustig klein eilandje. Daar hebben we in een mooi ‘resort’ gezeten…heel rustig en geen ‘sex, drugs and rock and roll’ mensen. Daar hebben we een weekje gewandeld, gesnorkeld, op het strand gelegen ect.
Na een week je relaxed te hebben zijn we naar het noorden gegaan met de trein (hele leuke reis), dwars door Thailand naar Chang Mai
Daar hebben we zo’n jungle track gedaan, met olifant rijden, bambo raften… je kent het wel… Heel leuk…
tja en toen waren die 2 weken best snel om.
Wat betreft jou…wie weet is dat engelse les geven inderdaad wel wat voor jou. Ik weet niet of je verder al geïnformeerd heb daarnaar.
Ik heb toendertijd gezocht naar die sites omdat ik dat samen met mijn toenmalige vriend zou gaan doen…dus als je die sites wil weten kan ik ze even opzoeken voor je.
Ik vind het trouwens heerlijk om te zien dat mensen van verschillende delen van de wereld elkaar tegenkomen.
Ik ben tijdens mn reizen al heel wat stellen tegen gekomen die elkaar tijdens het reizen zijn tegengekomen. Twee mensen die ik heb leren kennen gaan zelfs binnenkort trouwen…wel apart.
En tja…als je eenmaal verliefd heb je inderdaad heel veel voor elkaar over. Als ik in jou situatie had gezeten, had ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan.
Wat betreft dat vrijwilligerswerk. Ik heb ook inderdaad gekeken naar die project en zijn inderdaad niet te betalen… Ik probeer het nu een beetje op de nederlandse gronden te zoeken. En wie weet kom ik hier wel achter wat ik wil.
Je moet het ook echt tegen komen denk ik. Als ik teveel ga zoeken naar wat ik wil…dan vind je het niet. Ik probeer het een beetje op zn beloops te houden en dan af en toe dan ga ik eens weer intensief zoeken.
Goed, weekend nu…even lekker relaxen…jij ook een fijn weekend!
Ik herken jullie gevoel heel duidelijk en ik ben ook op mijn 29e gaan reizen, na mijn terugkomst heb ik ontslag genomen, flat leeg gehaald, auto verkocht en ik ben naar Zuid-Afrika vertrokken waar ik als safari reisleidster heb gewerkt en dat was afzien voor $100 salaris per maand, 7 dagen per week werken.
Het leven was niets voor mij in Zuid-Afrika en ik ben teruggegaan naar Guatemala waar ik desatijds mijn wereldreis begonnen was, hier woon ik al weer bijna anderhalf jaar en ook dat valt niet mee.
Ik wil jullie er zeker niet van weerhouden maar alleen een paar tips geven…zorg dat je genoeg geld achter de hand hebt en niet alles hebt opgemaakt zoals ik, zorg dat je minimaal 1x per jaar naar Nederland kan om je vrienden en familie te zien waar ik dus geen geld voor heb, probeer een baan te vinden voor een nederlandse organisatie (ministerie van buitenlandse zaken enz.) regel dat van te voren zodat je in Nederland nog op sollicitatie kan en niet zoals ik vanuit hier opereer en dus niet op gesprek kan komen.
Ik werk hier voor een local baas en mijn salaris is mijn huur, van de comissie moet ik leven en dat betekent elke dag weer overleven!
Als ik hier sinds 10 maanden geen vriend had gehad was ik allang terug gegaan naar Europa, niet naar Nederland want dan krijg ik weer te maken met dat lege gevoel maar dan was ik vertrokken naar Spanje of Griekenland, de salarissen liggen hoger dan in midden-amerika en ik vlieg makkelijker even terug naar Nederland voor een bezoek.
Nu ik hier woon ben ik ook meer gaan nadenken en het gras is niet altijd groener, echt niet!
Je krijgt er een hoop voor terug en ik hou van het avontuur maar er is een keerzijde…absoluut!
Elke dag je geld moeten tellen, je zorgen maken over je aflopende reisverzekering, geen ticket kunnen betalen voor een bezoek aan Nederland, geen kleding meer kunnen kopen, je kapot moeten werken voor $200 per maand, elke dag bloedheet…jaaaa nooit verwacht maar ik mis soms echt de herfst-wintermaanden!
Ik stimuleer jullie zeker om de stap te wagen want spijt krijgen is het rottigste gevoel wat je kan krijgen maar maak een plan van te voren, ga niet op de gok.
Ik geloof nog steeds in mijn toekomst hier maar ik ben dan ook de hele dag bezig met het versturen van mijn CV naar nederlandse bedrijven hier in Guatemala.
IK wens jullie heel veel succes en ga er absoluut voor!!
Ik ken het lege, rare gevoel, het iets missen. IK ben sinds 23 juli weer terug na een half jaar Curacao. Daar heb ik stage gelopen. Ik wil terug en ga waarschijnlijk ook terug maar heb wel als doel om terug te gaan alleen als ik werk heb dus daar ben ik mee bezig. Ik ben nu eerst bezig me stduie af te ronden en doe een studie spaans erbij. Zo blijf ik een beetje in de tropen denk ik dan. Ik mis mijn leven daar enorm, het was geen vetpot maar wel warm, vriendelijk en intens. En dan warm in het idee van hartelijkheid van de mensen, het leven was daar geweldig en ik ga voor een jaar terug daarheen om mij rustig te orienteren en dan verder te zien.
Maar nu is het wel vene heel erg hard allemaal.
