Geef jij geld aan bedelaars in Afrika? Of geef je uit principe geen geld?
Stem hierboven en licht eventueel hieronder je antwoord toe!
Interessante vraag. Ik geef héél soms geld. Ik probeer meestal om eten te geven. Vooral kinderen zijn daar zichtbaar blij mee en om die blije gezichten te zien word ik zelf ook blij van!
Ik geef schoolgerief.
Nee ik geef niets. het is water naar de zee dragen. Ben geen filantropische instelling. Ik woon in Afrika dus ik weet waar ik het over heb. De meeste bedelaars vind je in de nabijheid van drankenwinkels. als je geld geeft wordt dat gelijk omgezet in alcohol. Er zijn hier syndicaten die baby’s of heel jonge kinderen ‘uitlenen’ aan een’zielige’ bedelvrouw ( als ze zelf geen kinderen heeft wat niet vaak voorkomt) om meedelijden te wekken. Kinderen zitten dan met bedel moeder bij een stoplicht en ademen dagenlang niets dan uitlaatgassen in. De regering doet niets!
Ook geen geld geven aan straatkinderen. die zetten het om in ‘lijm’ want die zijn doorgaans verslaafd aan lijm snuiven. laat de Afrikaanse landen zelf het probleem van bedelaars maar oplossen. Er gaat genoeg (ontwikkelings ) geld in corrupte zakken !
Ook stoppen met ontwikkelings hulp! laten ze hun eigen broek leren ophouden! Zolang ze alles KRIJGEN zullen ze geen moeite doen om zelf een inkomen te genereren. maar dat is weer een andere topic.
Of je nu wel of niet geld aan bedelaars geeft in Afrika, is niet zo belangrijk. Waarom niet? Omdat het weinig tot geen verschil maakt.
Wat wel een verschil maakt?
Voor een langere periode in Afrika gaan werken en je surplus aan kennis, vaardigheden delen met de armen aldaar. Bijvoorbeeld aan leraren die kinderen onderwijzen maar zelf maar een paar jaar naar school zijn geweest!
Afrika en arme Afrikanen hebben niets aan onze gevoelens van medelijden. Maar als jij samen met hen wilt gaan, om zo samen met hen te werken aan projekten die de levenskwaliteit van Afrikanen verbeteren, dan moet je dat natuurlijk doen!
Je kunt dat gerust ‘Dubbel Geluk’ noemen: ‘Double Happiness’!
www.werkvoorafrika.nl
Gert
Dit vind ik prediken voor eigen parochie!! wie verdient hier het meeste aan om een zogenaamd ‘certificaat’ te halen???
hahaha inderdaad, hij staat hier effe onbeschaamd reclame te maken voor (zijn eigen?) dubieuze vrijwilligerswerkbureautje…
wij reizen jaarlijks (met huurauto) enkele maanden door Afrikaanse landen. Vaak hebben we gekookte eieren in de auto en die delen we uit. Naast veiligheid is eten een basisbehoefte vam elk mens. Ze kijken wel vaak verbaasd maar peuzelen het daarna op.
Hoe moeilijk ook, het is beter om niets te geven. Ik heb jarenlang in Kenia gewerkt voor child life Trust, een NGO die scholen en weeshuisprojecten ondersteunde. Ons devies was altijd: don’t give hand-outs, support an orphanage or school! Bij ons konden ze navraag doen of die projecten die ze op het oog hadden niet corrupt waren, want ook daar zijn er heel veel van!
Veel kinderen worden op straat gezet om te bedelen en moeten ’s avonds het opgehaalde geld afgeven aan een familielid of malafide organisatie die op die hun inkomsten verwerven. Slechte zaak. Ook zijn er kinderen die zelf op straat leven en aan lijm verslaafd zijn. Beter dus als ze naar school gaan en daar eten krijgen. Als je geld wilt geven kan je beter een schooltje ondersteunen, waar deze kinderen worden opgevangen en weer een toekomst krijgen!
je geeft ze toch wel een beetje zout er bij?!
het ligt eraan, in Kenia lopen wel eens jongens mee, willen van alles van je weten, maar aan het eind van het verhaal willen ze alleen maar geld. Deze jongens geef ik niets. Maar wel gehandicapte mensen, of mensen met lepra. of zelfs mensen die zwaar werk doen langs de kant van de weg geef ik geld alhoewel ze er niet eens naar gevraagd hebben.
Ja, ik geef regelmatig geld aan bedelaars, volgens mij wordt zoiets ook wel eens naastenliefde genoemd. Wie ben ik om een bestedingspatroon ‘goed’ of ‘slecht’ te noemen, ben alleen blij dat ik niet afhankelijk ben van de ‘goodwill’ van mensen die het beter hebben. De bedelaars hebben NU geld nodig en kunnen niet wachten op een goedgekeurd hulpprogramma of een gezond sociaal stelsel.
Nee, ik geef geen geld. Ik werk met ze www.dakarkids.info
In mijn jeugd in Tanzania waren er vooral gehandicapten die bedelden, zoals melaatsen met handen zonder vingers. Die gaven we altijd wel wat, net als de locals (vooral op vrijdag).
Nu probeer ik een beetje in te schatten of ze echt hulpbehoevend zijn of dat het een gemakkelijke manier is om aan geld te komen. Kinderen in de leeftijd dat ze op school zouden moeten zitten sla ik over.
Bedelen is in Afrika een job als een ander. Zij beschouwen dit als een volwaardig werk. Aangezien de kans om werk te vinden miniem is proberen zij op deze manieren aan geld te geraken. Als je niets geeft is het ook goed.
Ik spreek hier over de west-afrikaanse landen, Nigeria Ghana etc …
Maar laat je zeker niet moreel aantasten als je niets geeft.
Geef ook geen massa’s geld maar gewoon zakgeld …
Mij is opgevallen dat de meeste plekken hun eigen systeem hebben. bijvoorbeeld, op vrijdag moskeedag lopen er ouderen gezamenlijk een rondje. veel mensen stoppen hen dan wat in de hand. Ik vraag dus meestal of er een "systeempje"is. op verschillende plaatsten kan je ook, bijvoorbeeld in ethiopie, voedselbonnen kopen waarmee men dan een warme maaltijd kan krijgen. tevens kunnen zij je tips geven aan wie dat te geven.
gehandicapten en ouderen daar heb ik geen moeite mee. er zijn tenslotte geen voorzieningen. moet zeggen dat in ethiopie ze er echt een ware kunst van hebben gemaakt. al leurend met hun kind of aan een blinde. zo erg had ik het nog nergens in africa gezien. kinderen zijn out of the question. meestal hebben restaurants wel klusjes voor ze om te doen voor left-overs. zij weten meestal ook wel of het echte straatkids zijn of dat ze eropuit gestuurd zijn, mocht je toch iets willen doen.
maar eerlijk is eerlijk, ik kom de laatste 13 jr, jaarlijks voor minimaal een maand of langer, ergens in africa, maar het is een terugkerend iets in mijn gedachtengang.
Ik kan je barmhartigheid best appreciêren; Zij nog meer denk ik. Maar, ik zit zelf 6 maanden per jaar op ons medisch hulpproject SoCoFAS in de bush van Kenya en mijn reactie is in verloop van de jaren drastisch verandert. Ik geef niks meer aan bedelaars (met uitzondering van gehandicapten die niet voor een ‘pooier’ werken), maar als ze mij KES 50 of KES 100 vragen omdat ze nog niet gegeten hebben vandaag, dan stel ik ze voor van bij mij een werkje te komen doen en dan zal ik ze KES 200 betalen. Ik heb er nog geen enkele, in die 5 jaar, gezien. Dat zegt genoeg nietwaar ! Ze moeten leren begrijpen dat blanken niet per definitie rijk zijn (want bij hun staat het woord mzungu gelijk met rijk) en dat ook wij hebben moeten werken voor het geld dat we hebben.
Ik ben het helemaal met Hugo eens . Het valt mij op , dat mensen die regelmatig wat langer in Afrikaanse landen verblijven een heel andere visie krijgen en ook stoppen met geld geven aan bedelaars. Heel begrijpelijk want zij zien hoe het er werkelijk aan toe gaat in deze landen.
Mensen die drie weken helemaal bevlogen en met een misplaatst missionaris gevoel ‘vrijwillegerswerk’ gaan doen begrijpen er helemaal niets van. Afrika moet leren zijn handen uit de mouwen te steken en niet afhangkelijk te zijn van 'makkelijk ’ geld uit Europa. heel goed van nederland om eindelijk de geldkraan eens dicht te draaien. Het meeste komt terecht in de zakken van corupte regeringsleiders zoals de ANC bobo’s. Na al die jaren zijn de meeste landen in Afrika nog geen stap verder gekomen. Kijk naar China , nooit ontwikkelings hulp gehad, en zie hoe ver ze zijn gekomen.
Ik ben een paar keer voor een korte vakantie in Afrika geweest en ik ben niet blank, maar mij vragen ze net zo goed om geld want ze zien natuurlijk dat je een toerist bent en dus waarschijnlijk meer geld zult hebben dan zij.
Ik voel me altijd een beetje schuldig als ik niets geef, dus ik geef meestal wel wat te eten en soms wat kleingeld. Meestal aan bejaarden of gehandicapten of vrouwen met baby’s.
Soms deelde ik pennen of buttons o.i.d. aan kinderen uit die ik uit NL had meegenomen. Maar het gebeurde wel eens dat ze dat gewoon weigerden omdat ze geld wilden hebben, maar dan gaf ik dat niet.