Fotoalbum Molukken

Bestelezers/leden van Molukken reiscafe,
kijk naar deze link voor fotoalbum van de molukken
Iedereen kan ook zijn/haar foto’s van de Molukken naar mij opsturen zodat ik het kan plaatsen
http://teripang.wereldwijzer.nl/fotoalbums/molukken-maluku-

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/94/Maluku_coa.png

Mooie foto’s!:zon02:

Het zijn inderdaad mooie foto’s, doch helaas zit er geen enkele lijn in, het ziet er bijeengeraapt uit. Bij de foto’s staat vaak niet waar het is. Ook is er een overdosis aan witte stranden op de Kei-eilanden te zien. Ik zat me af te vragen waar het beeld op foto 19 te vinden is, die adelaar die een vis verslind maar dan op 100x ware grote, typisch Indonesisch die overdreven standbeelden van kippengaas, cement en verf

Ik zag ook foto’s van Masbait op de Kei-eilanden, een schitterende kruisweg die naar het hoogste punt van Kai Kecil leidt. Ik heb daar ook, steeds schuilend voor de motregen plaatjes gemaakt, helemaal alleen. Vlak daarbij is een kerkhof waar ik allemaal gebruiken uit de tijd dat de Keiezen nog niet katholiek waren. Zoals borden glazen en bestek op de graven. Ook brandende lampjes bij sommige graven.

Tja . helaas Serikambelo,
Op wereldwijzer kan je foto’s niet zo verplaatsen dat je een goede overzicht hebt, dat zie je ook bij andere fotoalbums op dit site ,en bij sommige foto’s die ik had ontvangen kreeg ik geen informatie waar dat was.
Misschien kan ik er een quiz van maken
En inderdaad de stranden van kai eilanden staan er ook veel op. maar het zijn er zoveel mooie foto’s en niet alle stranden heb ik van de kei eilanden staan
foto 19 had ik al bijgezet waar het was, en glazen, borden en brandende lampjes op die oude graven zijn tradities dat de keiezen hadden overgenomen van de Hindoestaanse traditie,waar vroeger een balinese adel met zijn aanhang een toevlucht hadden gezocht , toen zij moesten vluchten voor de opkomende islamitische legers op bali en java
trouwens heb jij geen leuke foto’s???

Ik vraag me af of het eten en die lampjes op die graven een Hindoetraditie is, Hindoes verbranden immers hun doden.

Opkomende islamitische legers, dat is ook een misvatting, de bevolking op Java ging gedurende de 16e eeuw in bijna alle gevallen vrijwillig over tot de Islam. Meestal was een van de leiders tot de Islam overgegaan en dan volgden zijn ondergeschikten automatisch. Islam was “in” toen deze op Java geïntroduceerd werd, het was een modern geloof en de godsdienst van de Arabische handelaren. Na de bekering tot de Islam breidde de Javaanse handel zich gestadig uit, Javaanse handelaren bekeerden zelfs de mensen op Ambon, Seram en Banda. Wat men ook als een groot voordeel van de Islam zag was dat deze geen kasten kende zoals het Hindoeïsme , dat sprak de gewone man, die natuurlijk tot de laagste kaste hoorde ten zeerste aan. Vluchtende Balinese adel ? Lijkt me sterk, het was juist de Hindoeïstische Javaanse adel die naar Bali vluchtte vanuit het Majapahitrijk dat langzamerhand zich tot de islam bekeerde. Juist de hogere kasten en Brahmanen hadden veel te verliezen. Zij vestigden zich op Bali en vermengden zich met de adel aldaar. Daar hield men zich bezig met zeeroof, opiumhandel en vooral het verkopen van de oorspronkelijke bewoners van Bali als slaaf, zeker de vrouwen lagen goed in de markt op de grootste slavenmarkt in Z.O. Azie te Makassar. We kunnen dan ook stellen dat de huidige Balinese bevolking overheersend van Javaanse afkomst is.

hallo
het is zeer zeker deels hindoetraditie, dat die doden niet verbrand weet ik niet hoe dat komt, maar ik weet niet of jij daar geweest bent in het dorp Letvuan , daar ligt het graf van die Balinese adel(toevaliig heb ik geen foto van) ook op het eiland Tanimbar-kai geheten op de kai eilanden zijn deze mensen hindoeistisch
Volgens de verhalen legende waren deze adel gevlucht uit bali, wel weet ik zoals jij zei dat de balinezen oospronkelijk javanen waren.
hier een stukje uit een molukse site

Kei - Geschiedenis: De Kei-eilanden

1. Inleiding

De Kei-eilanden (of Kai-eilanden), kennen de Keiezen beter onder de naam Ewav en bestaan uit Nuhu Yut (Groot-Kei), Nuhu Roa (Klein-Kei), Nuhu Dullah, de Toyando- en de Kur-eilanden. De Keiezen zijn katholiek, protestant en islamitisch. 1.1 De geschiedenis tot ongeveer 1500 n. Chr.

Over de vroege geschiedenis van Kei is vrij weinig bekend. In ieder geval moeten de Kei-eilanden een al in het begin van de jaartelling voor het eerst bewoond zijn. Vanaf de jaartelling hebben voortdurend bezocht en bewoond zijn door volkeren uit het westelijk en noordelijk gebied van de Indische archipel, die uit die gebieden weggingen in op de vlucht voor de opkomende nieuwe kolonisten of op zoek naar nieuwe woongebieden. Geurtjens (MSC), een missionaris van het Heilig Hart, heeft een aantal verhalen (hij noemt ze ‘legenden’) opgetekend in het begin van deze eeuw, die verwijzen naar de vroege geschiedenis en de ontstaansmythologien van de Kei-eilanden. Van een geschreven geschiedenis uit het verleden is verder amper sprake.

In de periode van de grote heerser van het Majapahit-rijk, Hayam Wuruk, en zijn veroveraar Gajah Mada, wordt in geschriften uit die periode, in de expansie-tochten naar de oostelijke eilanden van zijn Rijk, het eiland Muar genoemd, waar hoogstwaarschijnlijk de Kei-eilanden, in het bijzonder de Toyando-eilanden, bedoeld worden. 1.2. Vanaf ongeveer 1500

Rondom dit jaartal moet de laatste migratiegolf van Keiezen hebben plaatsgevonden. De Keiezen spreken van 5 groepen, namelijk:

  1. De Bali-Lombokgroep;
  2. de Luang Leti-Luang Mobes groep;
  3. De Banda-Goronggroep;
  4. De Ternate-Tidoregroep;
  5. De Bugis-Makassargroep.

De opkomst van het islam (omstreeks eind 1300) vanuit Sumatera naar Java betekende de ondergang van het hindoe-rijk Majapahit. Men verschanste zich in het laatste bolwerk Bali (wat overigens tot op heden hindoeïstische is gebleven). Echter de spanningen en oorlogen met de islam-rijken waren dusdanig dreigend, dat velen vluchtten naar het oostelijk gedeelte van de eilanden-rijk.

1.2.1. De Bali-Lombokgroep.

Ter illustratie:
“Het verhaal gaat, dat Kasdew (= Kasta Dewa, de hoogste kaste) uit Bali zich met zijn gevolg vestigde op de Kei-eilanden. Het schip strandde op Nuhu Roa. Zijn boot boorde een inham in het land wat nu nog Sorbait (vgl. Soerabaya) heet. Hij stichtte daar een dorp OhoiVur [Ohoi=dorp & ‘Vur’ komt mogelijk van de naam waaronder Kasdew ook wel gekend wordt, namelijk Halaai Yam Vur (Hayam Wuruk?)]. Kei was “in een chaos” en Kasdew bracht er de ‘adat’.”

Ik zet slechts vraagtekens bij je uitleg, het was (en is) in de gehele wereld traditie om aan doden geschenken mee te geven op hun reis naar het hiernamaals. Op deze reis hoort er zeker eten bij. Ik denk in dit geval eerder aan een ouder gebruik, dat in de loop der tijden is gemoderniseerd. Borden, glazen, vorken en lepels zullen zeker niet in de oudheid gebruikt zijn, dat leerde men pas kennen aan het einde van de 19e eeuw en dan nog alleen maar in de hogere kringen.

Hi Teripang,

Ik heb het verhaal dat je hebt neer gezet met belangstelling gelezen, ik vraag me af wat de bronnen zijn. Persoonlijk ben ik niet zo een voorstander van verhalen die van een site zijn gekopieerd, zeker niet als er nauwelijks bronnen of heel vage bronnen worden genoemd. Wat ik mis zijn de oorspronkelijke bewoners van de Kei-eilanden, dat was een Papoea volk. Door vermenging met de immigranten zijn echter de karakteristieke Papoea-trekken verdwenen. Op de Kei-eilanden zijn ook zgn. Dongson trommels aangetroffen, deze zijn oorspronkelijk afkomstig uit het gebied waar nu Noord-Vietnam ligt, dat is een hele oude cultuur die op meer eilanden in Oost Indonesië wordt aangetroffen. Ook worden latere ontwikkelingen niet gemeld, zoals de komst van het katholicisme, voorwaar toch heel belangrijk op deze eilanden. Er was nog iets met een Duitser die op de eilanden een houtzagerij begon, in de 19e eeuw. En dan natuurlijk de Keiezen die bij het Knil dienst namen. Ik heb helaas te weinig literatuur over de Kei-eilanden om meer te kunnen vertellen.

Misschien hebben ze dit wel verkeerd geciteerd, maar dit is ook geen gewoon verhaal, het feit dat die persoon uit bali daar is begraven,
Dat ik die link had gekopieers komt ook uit een keiese site, alleen maar om
jou te laten lezen vanwege het hindoeisme op kai
Dat de oorspronkelijke bewoners een echte papoea volk is kan je dat ook niet precies zeggen, wel hebben ze dezelfde kenmerken, dan zou je de aboriginals ook tot de papoea volk kunnen rekenen , want de vertellingen dat vroeger wel papoeas naar kai kwamen om mensen te zoeken voor hun offers , tegenwoordig beschouwen zij elkaar als Melanesische broeders
Wat je zei over die dongson trommels weet ik het ook, maar wie zal het precies kunnen vertellen hoe die daar is gekomen, even als porseleinen borden ,rotstekeningen die daar zijn ontdekt
De komst van het katholicisme is daar op de kai eilanden gekomen rond eind 19e eeuw en begin van de 20e eeuw
Ik heb daar een foto van ons dorp rond 1917 waarbij ze tot katholieken werden gedoopt
Ik zelf kom oorspronkelijk uit de kai eilanden, waarvan onze ouders in de knil hadden gediend
ook de engelsman alfred wallace was vroeger ook op de kai eilanden geweest, veel eerder dan die pater die daar een houtzagerij begon,

Het boek van Alfred Wallace heb ik liggen, hij is in januari 1857 op de Kei-eilanden geweest. Het eerste wat hij zag toen hij daar in de buurt kwam waren prauwen met Papua’s die hem zingend tegemoet voeren. Hij had nog nooit eerder Papua’s gezien en vond deze mensen heel wat vrolijker dan de Maleiers. Verder verhaald hij over de Keiezen als fantastische botenbouwers en over de ruilhandel daar, want geld kenden ze nog niet. Het verhaal van het KNIL die op de Kei-eilanden ging werven is wel sneu, de werving bleek daar wel een succes. De Keiezen hadden echter niet gerekend op het uitbreken van W.O. 2. Dit is echter een onderwerp waar de gemiddelde toerist geen belangstelling voor heeft. Men komt daar voor het strand, dat is schitterend, het witste zand en het blauwste water dat een mens zich kan voorstellen Ik verveel me echter na 2 dagen te pletter aan het strand.

Mooie foto’s teripang, feest van herkenning zeg maar!

Van onze laatste 2 Molukken reizen heb ik ook heel veel foto’s, teveel om allemaal over te zetten in het WW-album.
Mijn man en ik hebben ons lekker rond laten leiden met een klein gezelschap, o.a. omdat we de taal niet spreken.
In 2007 Sulawesi (Manado), Ternate, Tidore, Ambon, Banda Eilanden, Seram (Sawai), Saparua, Bali.
In 2008 Ambon, Tanimbar, Kei Eilanden, Bali.

De eventuele geïnteresseerden kunnen de foto’s bekijken via m’n reisverslag, in mijn handtekening.
Op elke pagina is een extra link geplaatst naar het fotoalbum.
Van de laatste Zuid-Molukkenreis zijn de foto’s nog niet allemaal ondertiteld.

hallo marifran

bedankt voor je reactie
ja toevallig kom ik vaak kijken naar de site van Arcadia waar jullie link ook bijstond van jullie dagboek, ja schitterende reisverhaal men natuurlijk de foto’s zijn ook heel mooi.
Fijn dat het jullie was bevallen daar op de molukken.
:vak02:

Degenen die beweerden dat de inwoners van de Kei-eilanden Papua’s zijn waren de eerste Europese ontdekkingsreizigers die daar voet aan wal zetten. Die donkere grote mensen met kroeshaar heten nou eenmaal zo in die regio. Het mag jammer heten dat als je oorsprong op de Kei-eilanden ligt dat je zo weinig zinnigs over de cultuur en geschiedenis weet te vertellen. In de paar dagen dat ik daar geweest ben heb ik een aantal interessante zaken gezien. Maar ik ben nou eenmaal zo een halve gare die zich voor cultuur en geschiedenis interesseert en daar graag het fijne van wil weten. Ik sta altijd open voor mensen die kennis over bepaalde zaken in Indonesië hebben, nee geen kennis die op het internet staat. Die site die je gekopieerd hebt is zo maar een verhaaltje uit de losse pols verteld, om de site vol te lullen en interessant voor onwetenden te maken.

Zit ik nog steeds met mijn vraag over die graven daar, hier een voorbeeld

http://www.uploadplaatjes.nl/plaatjes/2/116166.jpg

Ik zie niets dat mij in de verste verte aan het Hindu-geloof doet denken. Die rand koraalsteen zie je ook op andere plekken in Indonesië. Dat houten kruis is duidelijk de invloed van Rome. Maar wat mij zo interesseert zijn die borden met bestek, de fles drinkwater. Misschien een fles sopi links vooraan, een mok, dat blikkie zal voor bloemen wezen. Ik heb nog veel meer foto’s maar ik zal de mensen hiero maar niet bang maken met zaken die aan de dood gerelateerd zijn, ofschoon deze ons aller voorland is. Overigens wordt er in heel Indonesië aan voorouder verering gedaan, een overblijfsel van de oudste geloven in de archipel…