(origineel bericht op be-more.nl)
even inbreken op Manon haar blog 
deel 3
Dag 9, 8 mei 2012. We hebben de wekker om 4.00 uur gezet….alles is nog in diepe rust…hekken met tralies zijn nog gesloten en de bewaker loopt nog rond…de beveiliging is hier echt top. Om 5.00 uur stappen we in de auto. Richting Hluhluwe/iMfolozi….ruim 300 km rijden. Onderweg verbazen we ons weer over de mensen die al langs de weg lopen en zelfs gewoon oversteken…Om 6.15 uur begint het licht te worden.
Om 8.45 uur zijn we er. Voordat we bij de ingang zijn zien we al de eerste apen (bavianen). In tegenstelling tot wat ons verteld was, kunnen we hier ter plaatse niet een gids huren….we gaan dus zelf het park in nadat ons verzekerd is dat het echt geen kwaad kan als we maar in de auto blijven….(ze noteren wel ons kentekennummer…en ze willen ons telefoonnummer….he dat voelt nou toch weer raar hahaha).
Hluhluwe en iMfolozi zijn 2 parken aan elkaar, beide al meer dan 100 jaar oud. En als we eenmaal aan het rijden zijn en zo nu en dan op enorme hoogtes zijn zien we pas hoe groot het hier is….het park sluit om 18.00 uur maar we willen er voor 17.30 uur uit zijn want er is hier geen verlichting….Aan het eind van de dag hebben we nog lang niet het hele park gezien…je kunt hier ook meerdere dagen verblijven en dus overnachten. Maar om te beginnen gaan we dus op zoek naar de Big Five: de Buffel, de Olifant, de Neushoorn, de Leeuw en het Luipaard.
We rijden heel langzaam en kijken met zijn allen goed om ons heen, het wordt bijna een wedstrijd om als eerste iets te zien., dit is op zich al helemaal leuk. We zien al snel een wrattenzwijn en daarna impala’s (soort herten). Daarna zien we zebra’s voor ons midden op de weg: alles enorm dichtbij! Heel bijzonder, dit is helemaal leuk! Ook zijn er veel enorm mooi gekleurde vogels: fel blauw, maar ook rood/wit/zwart. Erg mooi. Zebra’s zien we in het begin geregeld, zijn er best veel. Dit blijkt ook een voordeel te zijn van zonder gids te rijden, we kunnen stoppen wanneer we willen om foto’s te maken of stukjes te filmen. Daarna zien we een gnoe, een enorm groot beest we dachten eerst dat dit een buffel was maar na goed kijken op de plattegrond (waar alle dieren met foto’s op staan) blijkt dit niet zo te zijn. Daarna weer een groep impala’s. Dan zien we wat aapjes….erg leuk. Dan nyala’s (soort antilopes/hertjes), daarna een schildpad langs de weg….weer zebra’s en zwijntjes, impala’s, steenbokjes, een gnoe en dan mijn favoriet: de giraffe! Wat is dit toch een mooi beest!!! En zo dichtbij…helemaal super! Je merkt wel dat hoe langer we rijden en turen, hoe vaker we stoppen we vreemd gevormde takken….op een gegeven moment roept Ralph: terug terug terug!!! Dus wij achteruit….zien helemaal niets…. Wat zag je dan Ralph?? Antwoord hij: nou ik weet het niet….maar volgens mij 1 van de Big Five J Hilarisch! Dus weer verder…Dan zien we weer steenbokjes, en weer een giraffe!! Daarna 2 neushoorns in het water, zo dichtbij! Ook wrattenzwijnen in ’t water. Weer een zebra en giraffe en daarna: de olifant!!! Megagroot….megamooi en heel dichtbij!! Dan ziet Manon een leeuwin, snel in zijn achteruit….Rene pakt de video om in te zoomen….ja het is een leeuwin! Maar dan gaat ze heel snel liggen….baal baal baal….de video stond nog niet aan en een foto is ook niet gelukt. Maar wel gaaf dat we het gezien hebben. Nog even blijven wachten, maar helaas….Dus weer verder. We zien weer neushoorns (erg dichtbij!) en een witte neushoorn. En dan onverwacht een groep buffels. Hadden we in eerste instantie niet in de gaten, maar thuis bij het nakijken van de foto’s zien we het duidelijk. In het park dachten we dat het een groep gnoe’s was. Daarna nog wat impala’s en als afsluiter staat er midden op de weg een hele jonge zebra….maakt een zielig geluid….klaaglijk…denk de groep kwijt….prachtig beestje……
Inmiddels is het 17.15 uur en besluiten we naar huis te gaan. We hebben helaas het luipaard niet gezien, maar het wordt bijna donker en dan is het veiliger om te gaan. Uiteindelijk hebben we er dus 4 van de 5 gezien: een mooie score en een ervaring om nooit te vergeten. Wij vonden sowieso al die andere dieren zo dichtbij ook een enorme belevenis. Bovendien was het een heel mooi park, echt een aanrader!
Dus richting huis, om 18.00 uur is het pikkedonker…geen verlichting op de snelweg….wel volwassenen en kinderen die langs de weg lopen….bizar….er staan hier zo nu en dan zelfs verkeersborden langs de weg om te waarschuwen dat je moet uitkijken voor mensen die langs de weg lopen…het zal je toch gebeuren dat je iemand aanrijdt….Sowieso tuur ik mee met Rene die doodmoe is na een dag autorijden…hij zit natuurlijk al vanaf 5.00 uur achter het stuur. Rond 21.00 uur zijn we weer veilig thuis. Ik ga even op bed liggen. Manon, Rene en Myrthe gaan pizza’s halen want de keuken bij ons is al gesloten…helaas alle pizzeria’s ook. Maar de hulp in de keuken is een schat: ze maakt nog even snel tosti’s klaar. Ze heeft een zwak voor Rens, ze noemt hem Mr. Hungry…omdat hij het bij het diner of ontbijt soms presteert om nog een tweede portie te bestellen J Ik heb de tosti’s niet meer gezien, ben niet meer wakker geweest J
Dag 10, 9 mei 2012. De dag begonnen met koffie in het zonnetje….met waanzinnig mooi uitzicht op zee…heerlijk om de dag zo te beginnen. Ik hoorde van Rene dat er net voordat ik naar buiten kwam een aap in de tuin liep J. ’s-Ochtends heerlijk met zijn allen in de zon gelegen, stond wat wind dus het ging harder dan we dachten…. J
Om 12.45 richting Palm Tree (een project van Be More), daar komt iemand ons ophalen vanuit de krottenwijk (Township) eind van de weg en zullen we een rondleiding krijgen (The Real Zulu Experience). Ze is er nog niet als we aankomen, haha African Time…. Dus krijgen we nog een kleine rondleiding op Palm Tree. Dit wordt geleid door twee mensen van Be More. Zij zijn hier begonnen als vrijwilliger voor 2 maanden. Maar wonen nu sinds een jaar hier en runnen dus dit project. Dit project heeft een Daycare voor kids van 3 maanden tot 5 jaar, kids komen uit het dorpje waar wij zo naar toe gaan. Komen voor onderwijs en voeding (kids komen hongerig en worden hier goed gevoed). 15 Kids wonen hier permanent, zijn geadopteerd door een Zuid-Afrikaanse vrouw die hier ook woont (aantal kids met hersenbeschadiging). Blijven hier wonen tot ze op zichzelf kunnen wonen en zo niet dan blijven ze bij Palm Tree. Ze starten nu ook met noodopvang.
Dan gaan we richting de krottenwijk….bloedheet dus we kleuren gelijk aardig bij. We zijn er binnen 5 minuten. KwaMakutha is een grote township bij Amanzimtoti. In dit soort townships leeft het grootste gedeelte van de Zuid-Afrikaanse bevolking. De laatste jaren is de regering bezig bakstenen huizen te bouwen ter vervanging van de golfplaten- of modderhutten. Ook Jovial is 1 van de gelukkigen die in het bezit is van zo’n huisje. Het huisje bestaat uit 3 kamertjes. De woonkamer is denk ik 4x3 meter. Ze hebben elektriciteit en water!! Er staat in de hoek zelfs een koelkast, met een slot erop… Geen wc, dat zijn aparte hokjes buiten met gordijntjes ervoor. Ze wonen hier met 8 personen. Een kamer met 3 bedden en 1 kamer met een 2-persoonsbed, de rest slaapt op de grond op matrasjes. Er ligt hier wel zeil op de grond (gelukkig maar want in het dak zitten gaten dus als het regent……is zeil wel praktisch…). Keukentje zit buiten het huisje en daar slapen ook de 2 oudste zoons (jaar of 30). Kleinkinderen wonen ook bij de vrouw. De vrouw is een jaar of 50, hier geboren en haar moeder ook. Dan krijgen we een rondleiding door het dorp…kronkelige paadjes…sommigen zijn heel steil….En overal ligt vuilnis op de grond, er wordt hier niets opgeruimd. Een grote groep kinderen uit het dorp loopt met ons mee. Ook hier draait alles om aandacht, een handje, een knuffel. Terug in het huisje doen de kids een optreden: zuludans, erg leuk om te zien. Kids zijn bijzonder lenig: benen hoog in de lucht! Daarna buiten spelletjes. En vervolgens krijgen we een maaltijd (zoete aardappel, soort spinazie, vlees, soort mais/rijst). Alles is koud en bijna smaakloos……alleen Patrick vindt ’t lekker en eet zijn bord leeg…Dan is het 17.30 uur en tijd om terug te gaan. De meningen over deze middag zijn verdeeld….Manon vond deze mensen absoluut niet arm, die heeft inmiddels veel erger gezien…. Bij Mother of Peace hebben ze minder….Deze vrouw krijgt voor de rondleiding 130 Rand p.p. Dus 7 personen was een goede dag voor haar (de huur is 600 Rand per jaar….om de verhouding te schetsen). Zaterdag krijgt ze weer 3 vrijwilligers….het lijkt mij eerlijker als dit soort trips wordt verdeeld over meerdere gezinnen….De vrouw had voor alle kids die de zulu-dans hadden gedaan, zakjes chips en een lolly gedaan….dan zit je toch ineens gek te kijken….Manon haar gezicht sprak boekdelen (is ze erg goed in haha net als ik) en waar ze ook niet over uit kon was dat er een aantal wel met mobieltjes rondliepen en haar zelfs voor Facebook uitnodigden! Prioriteiten liggen hier anders….deze mensen waren allemaal blij, vrolijk, redelijk goed gekleed…dit was heel wat anders dan de sjeks in Durban of de straatkinderen of de kids bij Be More. Het was raar….gaten in je dak…geen wc….maar wel mobieltjes en facebook. Niet te bevatten voor ons….
Hierna zijn we naar de pizzeria gegaan….’s-Avonds gezellig kaarten en poolen.
Dag 11, 10 mei 2012. Vandaag onze laatste volle dag hier….een dag waarop de zon uitbundig schijnt….Dus heerlijk in de zon gezeten. Nog even naar Victoria Street Market voor wat souvenirs en daarna naar het strand voor wat foto’s. Dan voor de laatste keer naar Mother of Peace. Myrthe wil nog met wat kids op de foto en wij zelf ook. En uiteraard wordt er ook weer heerlijk gevoetbald, Ralph loopt binnen mum van tijd met nat haar rond, geweldig. De tijd gaat veel te snel voorbij. Nog wat knuffels en dan gaat de kids terug naar hun huisjes…. Wij blijven eten bij de vrijwilligers en halen pizza’s. Daarna nog een potje kaarten en rond 21.00 uur gaan we richting huis… Als we naar de auto lopen zegt Ralph: ik wil volgend jaar best terug hoor!!! Myrthe zegt ook dat ze de kinderen gaat missen…… wat zou het fijn zijn als je zo nu en dan om een hoekje zou kunnen kijken hier….kijken hoe het met ze gaat. In ieder geval worden er door Manon twee kinderen gesponsord en door ons ook 1 meisje. Van deze kinderen zullen we op de hoogte bijven hoe het met ze gaat. En op de blogs van de vrijwilligers zullen we ook het een en ander kunnen lezen……
Morgenochtend worden we om 10.30 uur opgehaald door Willie, we hebben weer geluk. Hij rijdt met ons mee naar het vliegveld, zodat de koffers bij hem in de auto kunnen. Op het vliegveld leveren we de huurauto in en Willie neemt Manon mee terug en brengt haar dan naar Mother of Peace zodat zij samen met de kinderen kan gaan genieten van haar laatste week……
Onze vlucht gaat om 13.55 uur. Rond 15.05 uur landen we in Johannesburg. Daar blijven we tot 19.20 uur en dan vliegen we richting Londen. Komen in Londen aan om 05.15 uur en gaan daar de lucht weer in 07.25 uur….Richting Schiphol. Aankomsttijd 09.40 uur.
We proberen wat zon mee te nemen…….