Ervaring februari/maart 2013

Ervaring 28 dagen in februari/maart 2013:

Om eerlijk te zijn viel Myanmar me een beetje tegen… Om te beginnen was het eten soms nogal vettig. Zoals noedels die ze in veel olie bakken en serveren. En de vloeren van heilige plekken waar je op blote voeten moet lopen waren vaak verre van schoon… Dat is in omringende landen in Zuidoost-Azië meestal beter. Maar ook regelmatig goed eten gehad, dus er viel wel mee te leven. De hotels vond ik relatief duur. Dat gold ook voor sommige restaurants met Engelstalige menu’s. (In vergelijking met bij voorbeeld Cambodja, wat ook een arm land is.)

Bij aankomst in Yangon kom je bij het nieuwe deel van het vliegveld. Ziet er net en modern uit. Heel anders dan het oude deel voor binnenlandse vluchten. Binnenlandse vluchten maakten een betrouwbare indruk.

De eerste nachten in Ocean Pearl Inn gezeten. Ik had meer dan twee maanden vooraf gereserveerd, vanwege het hoogseizoen, maar het was bij aankomst ´overbooked´ en ze brachten me de eerste nacht naar een veel minder goed hotel in de buurt. Daar was geen ontbijt, dat heb ik gelukkig wel bij OPI kunnen nuttigen. Lang moeten onderhandelen om wat van de prijs af te krijgen n.a.v. deze slechte service. Uiteindelijk gelukt om $3 minder te betalen… Zonde van de tijd. Wel wifi en gratis pick-up service van het vliegveld.

De laatste nachten van mijn reis in Yangon in Mother land Inn 2. Een uitstekende service door de meiden bij de receptie, en gratis naar het vliegveld gebracht voor de vroege vlucht terug naar Bangkok. Helaas geen wifi.

Opvallend veel hotels hadden wifi. Boven verwachting. Een paar keer moest je proxygegevens instellen en soms lukte het niet om een verbinding te krijgen terwijl er wel een signaal was. Wel vaak traag, maar dat gaat vast beter worden.

Ook steeds meer ATM’s. Al heb ik in het begin in Yangon direct een paar honderd US$ gewisseld bij Innwa Bank Limited (IBL) in Yangon. Merchant Road, no. 554/556, hoek Street 35. Zoals in een eerder bericht op dit forum al was te lezen: ze accepteren daar ook euros! Geldopnames zijn ‘duur’ (circa 5 euro opnamekosten). Wisselen van nieuwe $100-biljetten is het meest gunstig.

Ik kan aanraden om in oktober-januari te gaan, dan is het in het noorden koeler en zijn wandelingen (sommige figuren noemen dat trekkings) beter te doen. November en december zijn waarschijnlijk de beste maanden. In het noorden kan het ´s nachts overigens best fris zijn, maar overdag wel warm!

Er gaat helaas ontzetten veel geld naar pagodes, boeddhabeelden en monniken. Myanmar zou binnen een paar jaar in een veel betere staat verkeren wanneer ze iets aan de ontwikkeling van het land deden in plaats van deze ´afhankelijkheid´ zo nadrukkelijk en grootschalig in stand te houden.

Hoogtepunten: de Shwedagon pagode in Yangon, het straatleven in de smalle straatjes van Yangon, ceremonies in schitterende kleding, bootochten over het Inle meer en de minderhedenmarkt aan land, markten in het algemeen, kleinere plaatsen in het noorden zoals Hsipaw en Kyaukme, de tempels van Bagan (met name per fiets in meerdere dagen), de U-bein bridge en vooral de vriendelijke en snel glimlachende mensen met thanaka creme op hun gezichten waren fantastisch!

Ik heb bij mijn laatste dagen in in Yangon vrienden gemaakt en ook tijdens de reis leuke ontmoetingen gehad. Je merkt eigenlijk nergens iets van de regering of van militairen. Ik bedoel: niemand die je in de gaten houdt (zoals voorheen) en volgens mij vooral belangstellende mensen met goede bedoelingen die graag met je praten en veel vragen stellen. Of het zijn goede spionen :wink: Aung San Suu Kyi en haar partij zijn heel veel zichtbaar, overal hangen wel afbeeldingen.

Myanmar is zeker een veilig land! Recente rellen in Meiktila zijn zeer triest. Alleen in Yangon opletten met geldwisselaars op straat (met name bij de Sule Pagode) waarover ik in mijn laatste hotel een oplichtersverhaal las. En het verkeer in Mandalay is een beetje gevaarlijk met relatief veel auto´s en brommers en stoffige wegen. Al is het niet zo druk als in Vietnam… Eigenlijk is Mandalay niet zo´n prettige stad, maar wel met een paar aardig bezienswaardigheden om met een dagtour per taxi te bezoeken.

Overigens hoorde ik van veel mensen dat ze buikgriep kregen. Ik denk dat je Azië gewend moet zijn. En de eerste dagen van de reis geen druk programma hebben, want dat hakt er met een jetlag behoorlijk in. Uitgerust op reis gaan…

Het visum heb ik in Bangkok geregeld. Kost wel een paar dagen. Maandagochtend om 7.15 bij de ambassade. Toen stonden er al 12 voor mij! Opent om 9 uur. Snelle afhandeling. Binnen een kwartier stond ik weer buiten en zag een schrikbarend lange rij. Dus blij dat ik vroeg was. Woensdagmiddag om 15.30 opgehaald. Weer een rij, maar nu minder lang en tot tien minuten voor openingstijd stond die rij aan de overkant de straat in de schaduw. Gelukkig had ik een paraplu mee om tegen de zon te beschermen. Pfff, wat kan Bangkok toch een verschrikkelijke stad zijn…

Meenemen: kopie van je paspoort, print van je ticket, hotelreservering van de eerste nacht(en), twee pasfoto´s, vul het originele formulier in en dus geen kopie! Ook de achterzijde invullen! Formulier kun je iets verderop in de straat bij een kopieshop halen.810 baht voor een normale service waarbij je je paspoort met visum twee dagen later op kunt halen.

De ambassade vind je door naar BTS station Surasuk te gaan.Neem exit 3 loop in oostelijke richting. De ambassade is na een paar honderd meter in een straat aan de linkerkant.

Tot slot: laten we bidden dat Myanmar geen tweede Thailand gaat worden. Ik ben bang van wel, maar je zou er iets aan kunnen doen door nadrukkelijk te protesteren bij hoge prijzen van tours, hotels en restaurants. Misschien helpt het… Ik ben bang van niet.

Johan

(gratis informatie, maar donaties zijn welkom :wink:

2 likes

Zo hé, lange informatieve bijdrage, heel interessant. Even een reactie op de hoge prijzen:

Die hoge prijzen noem ik ook wel het ‘Lonely Planet Effect’. Onderstaand bord zag ik eind 2012 in Nyaung-U (de low budget bestemming nabij Old en New Bagan):

Een lollig bord, maar het lachen verging me toen ik de menukaart zag: vrij stevige prijzen, richting de $10 voor een gerecht. Verbazingwekkend zat het terras tjokvol met flashpackers (zo noem ik dit type ietwat generaliserend…). Ging je echter verder op onderzoek richting de zijstraten, dan kwam je bij de kleinschalige ondernemers. Dan bestelde je een 3,4,5-gangen menu voor circa $3 (excl. drank), een prijs waarover tevens valt te onderhandelen, althans ik had brutale reisgenoot die dat consequent deed :teeth:

Voor de tarieven van hotels, guesthouses e.d. vrees ik echter dat het binnen het hoogseizoen een kwestie van vraag en aanbod is. Er zijn simpelweg veel toeristen en de accommodaties zijn schaars. Minder dan $15 voor een 3-persoonskamer of $5 voor een bed in een dorm heb ik niet kunnen vinden (en zeker niet over gehoord, de meesten waren veel meer geld kwijt) in Yangon en Nyaung-U. Kreeg er wel een ontbijt bij, dat dan weer wel.

Voor de low budget reizigers: goed zoeken en dan vind je vanzelf wel wat, de goedkopere slaap- en eetlokaties zijn ondanks het achterstallig onderhoud onwijs leuk, meestal gerund door families. En Johan, wellicht zat je ook dieper in het hoogseizoen dan ik.

(ook dit is graties informatie, donaties optioneel :teeth:)

Ontbijt was eigenlijk altijd inbegrepen. Handig, maar soms wat eenzijdig. En bestelde je gekookt ei in plaats van gebakken, dan kreeg je er 2. Aan eieren geen gebrek.

Het probleem met veel te hoge prijzen in restaurants is dat westerlingen die maar 1 keer per jaar op reis gaan denken dat het eten goedkoop is omdat je in Nederland nog veel meer kwijt bent en daardoor erg makkelijk bereid zijn om te betalen. Maar in een arm land moet je voor een paar dollar een prima maaltijd kunnen krijgen en mijn budget is ook minder dan $5 vaak inclusief een mango shake en lemon juice. En voor de lunch kan ik prima leven op iets uit een bakkerij of supermarkt.

Johan