Emo dipje

Vanavond heb ik een emo moment en reageer raar, moet zomaar huilen maar waarom??

Hij had vandaag nog niet gesmst maar belt wel vanmiddag. Ik bel terug en we praten. Later op de avond bel ik weer maar dan is ie net te druk met werken. Bel ik net weer neemt ie niet op…fustratie…wil hem gewoon spreken, zijn stem horen. Dus ik word al boos en wil een boos smsje sturen dat ie me vergeet en waarom ie niet smst. (Terwijl ik hem al 2x gesproken heb…). Maar verstuur het berichtje maar niet…en gooi boos de telefoon weg…hij belt een paar minuten erna weer terug en ik bel weer…ik stil en emo…en hij maar overtuigen dat ie me echt niet vergeet, van me houdt etc etc heel lief…(ja had hem al 2x gesproken dus wat zeur ik eigenlijk).

Maar ik weet het niet…het huilen staat me nu nader dan het lachen…waarom…ik mis hem steeds meer en meer en wil zijn stem iedere dag de hele dag door horen…moet gewoon huilen en dan denk ik weer van verman je …nog anderhalve week en je ziet hem weer…

Pff weet het ff niet meer hoor, kan je iemand nu zo erg missen dat je ondanks dat er niets aan de hand is jezelf verdrietig kan voelen en boos tegelijk?

Sorry hoor maar ben ff emo en moest ff mijn gevoelens kwijt…

Ja af en toe valt het niet mee en het missen is echt heel moeilijk.
Hebben we allemaal wel eens.
Komt allemaal goed, de emo dipjes zullen weer weggaan :wink:
Sterkte!

ik herken et ook zo goed…
Maar die emo dipjes die komen en gaan…!
Nog 1,5 week en je ziet hem weer, ik moet nog 3 weken wachten :frowning:
Vriendjes ver weg vergt een hoop geduld, wachten en vertrouwen!!

Sterkte meid!

Tja thats the price you pay!
Denk dat iedereen met een lange afstands relatie dit wel herkent.
Meid je bent niet de enige en kop op over anderhlve week zie je hem weer.
Sterkte enne bij het volgende emo momentje gewoon hier van je afschrijven.

Thanks girls…ja iedereen van ons hier zal zo zijn momenten hebben!

Ahaa, absoluut. En ik had het ook hoor, ongeveer 10 dagen voordat ik hem zou gaan zien. Waarschijnlijk spelen ook de zenuwen mee, en een stukje onzekerheid, en natuurlijk het hele lange gemis, tis ook niet zomaar wat, en ik spreek ook uit ervaring. Meid, koppie op, je bent echt niet de enige en als het je weer gebeurt, laat maar weer lekker van je horen.
Schrijf het van je af !!

Groetjes Mirjan