Wat is dat in het Indonesisch gezinshereniging ?
Ikut suami of ikut istri
De vraagsteller had het over gaan trouwen dus van gezinshereniging is totaal geen sprake. Overigens istri ikut suami en niet omgekeerd. De man is het hoofd van het gezin (KK)
Welk wetsartikel is dat, nog nooit van gehoord, maar dat zegt niets.
Dat klopt , dat zegt ook niiets.
Dus je weet het niet, je lult Prawo van Mooiensia na, die is advokaat, dus vindt je dat wel interessant staan
Het is wel zo dat men een gezin niet zo snel zal aanpakken, echter er heerst in die gemengde gezinnetjes in Indo veel armoe en ellende.
Als men in overtreding is en kan betrapt worden wordt je ook aangepakt .
Pak Polisi bicara 
Zo werkt het niet in Indonesia er is een groot kasian gehalte, maar dat kan jij niet weten, je was nog te jong toen je Indonesie ontvluchtte.
Ik moet ook denken aan vele westerse mannen getrouwd met een Indonesische vrouw die min of meer “gegijzeld” werden door de schoonfamilie doordat er gesponsord wordt, al het geld hadden ze al uit het slachtoffer getrokken.
Zie mijn vorige antwoord.
Wortd nu door jou bevestigd.
Onzin
Ik heb er zelfs eentje ontmoet die zijn paspoort iedere keer aan zijn schoonmoeder moest vragen om te verlengen of een nieuw visum te halen. Wat haatte hij dat wijf, hij moest zelfs van zijn eigen kind afblijven. Er komt veel ellende voor. Je trouwt dan wel een lieve vrouw, maar er zitten genoeg familieleden als boa constrictors vermomd onder het huwelijkse gras.
Ik zou one way ticket naar land van herkomst halen.
Desnoods terugzwemmen
Dit is niet op jouw van toepassing, je kan niet zwemmen dus je verzuipt, goed idee dus wel.
Het maakt geen zak uit wie je sponsort en wat je huwelijkse staat is. Als je iets voor een bedrijf doet kunnen die je sponsoren, of als je met iemand samenwerkt. is in vele gevallen veel beter dan de echtgenote want die hebben meestal geen Rupiah en geen werk. Cuma cinta.
Daarom is het verstandig om goed te informeren.
Wel bij de juiste instantie .
Voor dit hoef je niet naar een instantie toe te gaan, je moet onderzoeken hoe betrouwbaar je sponsor is, hoewel bij mij is de sponsor nooit iets gevraagd. Instanties zijn in principe onbetrouwbaar.
Nee is niet logischer want is veel duurder, voor de meeste westerlingen die zelfstandig werken moeilijk op te brengen. Plus alle rompslomp van opbellende ambtenaren die je gaan vertellen dat er iets mis met de papieren is, dat gaat je dan geld kosten, ook in deze is een “low profile” aan te raden.
Je kan niet altijd voor een duppie op de eerste rang zitten.
Blijkt weer dat je van de praktijk weinig afweet, het is niet zo dat je effies een werkvergunning gaat halen, procedure duurt maanden. Je zegt niets over die geldgeile landgenoten van je, is mij diverse malen overkomen toen ik een KIM/S had (voorloper KITAS) Telefoontje: Mister ada problem. Dat kon dan afgekocht worden. Een echt probleem was het niet, hoogstens een fout die ze zelf veroorzaakt hadden
Rechtszekerheid in Indonesië betekent dat je in staat bent om te betalen.
Kan gebeuren , vooral als je op verkeerde basis(papieren) binnen komt en de "alternatieve weg"kiest.
Dit geldt voor alle wetgeving in Indonesië, degene met geld wint de perkara of koopt zich uit de rottigheid. Wat is dit nou weer voor nonsense: “verkeerde basis(papieren)”
Nou dat kloppen zal wel met de administratie van doen hebben, die klopt nooit. Mijn belastingkosten waren 50.000 Rp (oude koers) in 19 jaar, valt nog wel mee. Aan “service” kosten meer dan 100 juta.
Boekhoudkundig kan het wel.
Je bedrijf (of jezelf) “heeft bijna geen inkomen” , dus moet je "service kosten"betalen.
M.a.w kost je het 5000.000 rupie perjaar .
Ik denk al waarom je zo “weinig” belasting betaald, ik had zelf ergens "gevraagd"wat het geheim is .
Is al eens uitgelegd, opletten wat er gezegd wordt, niet leggen slapen of even “zoeken” je grote hobi toh.
Ik ben eens heel vies gepakt voor overstay, waar ik niets aan kon doen. Heeft me toen een riant Indonesisch jaarsalaris gekost. Ik klaag echter niet, ik heb in de loop der jaren geleerd en af en toe moet je gewoon bloeden, daar leer je van. Ik heb hier altijd een heel goed leven gehad.
Hoezo kan je er niks aan doen ?
Je heb een visum (visa) , staat er in hoelang het geldig is.
Overstay van 1 dag kost X bedrag .
Dat ga ik niet aan jou uit te leggen, veel te lang verhaal, en vervolgens boor je het de grond in, terima kasih dus. Maar mijn advies ben je overstay, ga even naar de dokter en haal een surat.
Dat kan jij niet, want uit je hele verhaal blijkt dat je de theorie zelf (“mijn persoonlijke terminologie”) in elkaar zet en van de praktijk geen weet hebt. Het is voor de LOL dat ik HOPmethode noemt.
Elke keer heen en weer naar buitenland om weer terug te gaan .
Voor de LOL in een serieus onderwerp ? Zegt veel over je zelf. Ik mag het van de moderatie niet dom noemen, hoewel dom een heel gewoon Nederlands woord is.
Ik schrijf deze tips voor mensen die iets uit de praktijk willen horen, niet voor onze theoreticus uit Amsterdam-Noord.
Dat is ook de praktijk , en ik geef alleen een naam
Jij weet niets van de praktijk, info bijeen geGOOGLEd, is toch te merken aan de onzekere manier van antwoorden, kurang PD pak ? Pakai pepsodent aja.
Ik ben jaren lang elke twee maanden of eerder het land uitgegaan, ik had daarvoor zaakjes in Singapore en Melaka opgezet onder het mom even gratis dr uit en met een pak goed geld terug komen.
Leuk advies.
De vraag is of het veilig is , of het volgens de regel gaat.
Dat gaat natuurlijk volgens de regels, ze laten je toch het land in, al dan niet met vragen. Ik heb nog nooit iets betaald voor een stempel toen de 60 dagen nog gratis waren. Wel eens mijn paspoort uit de handen van zo een stempelaar terug getrokken en gezegd weiger me maar en stuur me terug, hier is mijn retourticket. Ook wel eens, toen er om prentsyipmoni werd gevraagd een pak geld omhoog gehouden en hard gevraagd : Mau berapa ? In beide gevallen werd er heel snel een stempel in het paspoort gedrukt.
Echter nadat ik in Singapore werd aangehouden wegens “verboden wapenbezit” ik had een zooitje krissen bij me zo bot als de pest, want ritueel wapen, is de lol er voor mij afgeraakt.
Ik dacht dat krissen , tenminste de echte kerissen die antielk zijn tot de cultuurerfenis van een land behoorde.
Dat er gehandeld wordt is het bekend.
Een echte kris hoeft niet antiek te zijn, er worden er elke dag honderden gemaakt, je begrijpt er weer niets van, het woord antiek is niet genoemd, suggereren heet dit. Als het een antieke is zeg je gewoon imitation, from Pak Sotoayom in Surakarta he is very clever making these Overigens liep dat in Singapore met een sisser af, ik moest een vergunning halen, die kostte me S$ 18,-
Ik ben toen maar weer in de vernederende imigrasimolen mee gaan lopen.
Hoezo vernederend ?
Je kent de procedures toch ? Elke maand dezelfde formulieren, dezelfde fotokopieën en tegenwoordig alles dubbel want ze hebben computers. Zo blijft de burocratie wel draaien, moet je de kasten met dossiers zien daaro, lijkt wel een handel in kertas bekas. En vooral veel tunggu sebentar… sabar aja
U interpreteert dit weer helemaal fout, met aanrotzooien bedoel ik dat je op dezelfde manier als de gemiddelde Indonesiër werkt, dat kan je meestal toch niet serieus nemen als ze niet van Chinese afkomst zijn.
Ya ya , zoals de Indonesiers aanrotzooien ?
Ik dacht dat je het verafschuwde ?
Ik heb ook bijna altijd met Chinezen gewerkt, die pakten de pribumi aan, zijn ze beter in dan ik, ik ben niet hard genoeg, Dan huur je toch een harde jongen in.
Er zijn heel veel dingen die je in Indonesië kan doen zonder werkvergunning, handel bijvoorbeeld.
Kweeniet , zou kunnen.
.
Als je dat zeg kan zal het waar zijn .
Dat het gebeurde .
Uiteraard wat versta je onder handel ?
Als je handel drijft , doe jij dan geen werk ?
Interressante gedachte.
Dat is informatie van Depnaker toen ik voor het eerst een werkvergunning ging aanvragen, was niet nodig. Imgrasi vraagt toch ook wat je doet, nooit bezwaar gemaakt. Daarom ben ik ook op een gegeven moment van productie op handel overgeschakeld. Ik had nooit achter mezelf gezocht dat ik dat kon, maar het is gewoon een spelletje, een goed product zoeken, +, -, x, :, totaal. En je verdiepen in hoe de export werkt, maar dat soort diensten kan je huren. Betrouwbaar proberen te zijn, afspraken nakomen. Dat is in principe alles. En natuurlijk niet zo slap OH’en zoals jij, behalve als je gaat “ontspannen”, elkaar kredieten geven na bewezen betrouwbaarheid en de hele handel loopt als vanzelf, net een tuintje waar je in werkt.
Het Kantor Imigrasi en Dennakertrans maken er absoluut geen bezwaar tegen als je in Indonesië een zooitje geld uitgeeft, zeker als je af en toe ook aan hun “denkt”
Ahh , dus moet je wel aan hun “denken”.
Bloemetje , etentje of euro dolari toeschuiven ???
Als mensen hun werk goed doen dan geef ik iets extra’s, dat is hoogstens een paar 100.000 Rp. is heel normaal in Indonesië.
.
Een terechte vraag , waarom gaan zoveel Nederlandse mannen (westerse) nog steeds gaan trouwen en nog steeds zaken doen , werk zoeken en emigreren naar Indonesia ??
Ik ben begin 90’er naar Indonesië gekomen jaren toen het land nog vol beloften zat, eind 1997 is de boel ingestort en dat land is niet meer wat het was. Ik ben al een tijdje met iets anders bezig, dat gaat van de zomer concreet worden. Minder Indonesie en meer Nederland.