Hoi,
Bij ons kriebelt het al een tijdje om Nederland te gaan verlaten. We hebben diverse landen bekeken, maar komen toch telkens uit op Spanje en zijn dus nu een stukje serieuzer ons aan het orienteren. Het klimaat, het idee toch niet heel ver weg van Nederland te zijn, een taal die je jezelf redelijk eigen kunt maken enz. enz. Er zijn eigenlijk zoveel redenen. Er zijn ook redenen om niet te gaan. Maar ik heb het voordeel dat ik mijn werkzaamheden overal kan uitvoeren (schrijven). We hebben al veel websites van makelaars bekeken. Het lijkt ons leuk om b.v. een huis te hebben waar een klein huisje bij staat, wat we kunnen verhuren aan vakantiegangers en kunnen benutten als gastenverblijf. De plannen zijn dus nog totaal niet concreet, maar wel dusdanig dat we toch steeds zekerder worden dat we uit Nederland weg willen.
Maar dan kom je wat Spanje betreft uit bij het volgende: waar? Waar ga je zitten en een ander bestaan opbouwen. Mocht iemand b.v. suggesties hebben voor wat plaatsen dan zou ik dat heel fijn vinden. Dan kan ik daarover ook het e.e.a. eens uitspitten.
Mij lijken de volgende zaken prettig:
een gebied waar men gewend is aan Nederlanders in de omgeving (dus niet b.v. een dorp waar je een complete vreemde eend in de bijt bent)
een ziekenhuis in de omgeving
omdat wij veel dieren hebben ook een dierenarts in de omgeving
in de buurt van het strand (max. zo’n 30 km rijden)
in de buurt van een vliegveld voor het geval je eens snel terug zou moeten naar Nederland (ook b.v. max zo’n 30 km rijden)
een plek waar je voor maximaal 150.000,- een huis hebt met een gastenverblijf en wat een beetje vrij ligt.
aan het huis zelf stellen we niet zoveel eisen, maar we hebben wel een lapje grond nodig, bij voorkeur minimaal zo’n 2000 m2.
Verder zou ik handig vinden als er een supermarkt in de buurt zit.
Ook wil ik uit de buurt blijven van zaken zoals stierenvechten, hondendodingsstations en dergelijke.
Ik ben een fanatieke sportschutter (op kaarten, niet op dieren), het zou leuk zijn als er in de buurt een schietvereniging zit.
Kan iemand een gebied aanraden wat aan deze eisen voldoet?
Groetjes,
Mo
Zelf ben ik 2 jaar geleden naar Barcelona gekomen, niet echt geemigreed (sta nog steeds ingeschreven in NL) Hier zijn een aantal nederlanders, maar als je echt tussen de nederlanders wilt zitten zou ik benidorm aanbevelen.
Maar mij bevalt Barcelona nog erg goed, je hebt hier alles zon, zee, strand bergen etc.
Bedankt voor je reactie. We hoeven niet echt tussen de Nederlanders te zitten, maar ik bedoel meer dat je b.v. van die dorpen hebt, waar ze daar b.v. helemaal niet aan gewend zijn. Dat lijkt me dan akelig, is misschien het idee hoor.
Benidorm zal ik eens goed bekijken.
Groetjes,
Mo
Wij wonen aan de Costa Blanca en dat voldoet aan veel, maar niet alle van je wensen. Je zult voor jezelf moeten afwegen wat je het belangrijkst vind?
Hierbij mijn reactie op je wensen:
een gebied waar men gewend is aan Nederlanders in de omgeving (dus niet b.v. een dorp waar je een complete vreemde eend in de bijt bent).* Zolang je niet te ver van de kust bent, voldoen vrijwel alle spaanse dorpen en steden hieraan. Spanjaarden zijn gewend aan toeristen en buitenlandse residenten. Het is ook makkelijker aansluiting te vinden bij ´buitenlanders´ dan bij Spanjaarden. Er is net als in Nederland een duidelijke grens tussen allochtonen en allochtonen, maar dat is nu eenmaal het resultaat van de taalproblemen en cultuurverschillen. *
een ziekenhuis in de omgeving* Hier aan de Costa Blanca zijn voldoende ziekenhuizen.*
omdat wij veel dieren hebben ook een dierenarts in de omgeving. Ook dierenartsen zijn er volop, in alle talen en prijsklassen…
in de buurt van het strand (max. zo’n 30 km rijden) De Costa Blanca is uiteraard aan de kust
in de buurt van een vliegveld voor het geval je eens snel terug zou moeten naar Nederland (ook b.v. max zo’n 30 km rijden)* En er zijn 2 luchthavens, Valencia en Alicante*
een plek waar je voor maximaal 150.000,- een huis hebt met een gastenverblijf en wat een beetje vrij ligt.* Dat is een moeilijke. Aan de kust zijn de woningen duurder en ik begrijp uit je bericht dat het vrijstaand, met grond en gastenverblijf moet zijn. Maar als je zelf wat op kunt knappen en handig bent, is er wel wat te koop in het achterland van de Costa´s.*
aan het huis zelf stellen we niet zoveel eisen, maar we hebben wel een lapje grond nodig, bij voorkeur minimaal zo’n 2000 m2.
Verder zou ik handig vinden als er een supermarkt in de buurt zit. Hoe dichter bij de kust, hoe meer supermarkten en andere faciliteiten.
Ook wil ik uit de buurt blijven van zaken zoals stierenvechten, hondendodingsstations en dergelijke. In dat geval kun je beter niet voor Spanje kiezen. Zeker op de Campo zie je bv veel kettinghonden, elk dorp heeft fiestas (met stierenrennen etc) en de gemiddelde Spanjaard heeft een ander gevoel voor dieren dan de gemiddelde Nederlander, het is nu eenmaal deel van de ´cultuur´ om een hond te zien als onderdeel van het huis ipv de familie en vegetarisme is niet zo normaal als in bv Nederland of de UK. Als je in Spanje woont, moet je daarmee kunnen omgaan. Negeren helpt niet. Ik help bv bij een dierenasiel (geen dodingsstation!) en op die manier kan ik in ieder geval een beetje helpen.
Ik ben een fanatieke sportschutter (op kaarten, niet op dieren), het zou leuk zijn als er in de buurt een schietvereniging zit.* Of je kunt er zelf 1 beginnen? Ik ben bang dat de schutters in Spanje voornamelijk op dieren jagen, sommige met podenco´s en galgo´s, en je ook bij deze verenigingen geen vrienden zult maken als je niet wilt jagen. Maar onder de buitenlandse residenten zijn er vast wel wat clubs of geinteresseerden!*
*Kortom: Spanje is een super land, met voldoende mogelijkheden, maar het is geen Nederland. De voorzieningen zijn anders en onze culturen sluiten niet altijd even goed op elkaar aan. Maar je kunt er heerlijk wonen en een leuk leven hebben! *
Hoi Jacky,
Heel hartelijk bedankt voor je uitgebreide reactie. Klussen is geen probleem en wat ik zo heb gelezen her en der, is klussers in Spanje vinden ook niet heel moeilijk. Ik heb begrepen dat je dan wel geduld moet hebben:)
Bij schietverenigingen hier, zitten ook jagers, maar dat vind ik minder een probleem omdat ik het niet zie bij de club, waar je gewoon op kaarten schiet. (Voordeel van jagers die bij een schietvereniging zitten is dat zij overwegend goed schieten en zo’n dier dan ook direct dood is, ipv ligt te creperen omdat men niet kan schieten.) Ik had uitgezocht dat men in Spanje wel een vergelijkbaar overkoepelend orgaan heeft als hier in Nederland, maar andere regels. Zo is het hier gebruikelijk dat je 6 wapens mag hebben als je 2 jaar lid bent, en dat werkt in Spanje anders (strenger).
Je antwoord op dierenvlak is waar ik zo bang voor ben. Kettinghonden
is aan te wennen, maar die fiestas, daar zou ik helemaal kapot van zijn. Ben inderdaad vegetarier en we hebben zelf een hoop dieren (allemaal zielige dieren met een historie). We hebben een vriend in Italie, daar is het met dieren ook zo erg. Men rijdt daar gerust een zwerfhond aan en laat die creperen langs de weg. Onze Italiaanse vriend vangt deze dieren soms op en probeert ze te herplaatsen, maar hij is een eenling en een dierenarts is er niet te vinden. Dit soort cultuurverschillen (al hebben ook dieren in Nederland het soms heel slecht), hebben mij telkens tegen gehouden.
Ik ben blij met je reactie. Ik denk dat ik het uit mijn hoofd moet zetten, vanwege het dierenleed. Ik ben bang dat ik daar zo enorm eng van word en dat ik daar ook niet aan zou kunnen wennen. Net wat je zeg: negeren helpt niet. Wij wonen nu in een plattelandsdorp in Zeeland. Dat is een stapje, omdat je toch uit de stad komt, deze overgang is overigens ook al heerlijk. Hier zijn we “import”, maar de mensen zijn ook hier gewend aan toeristen, een vreemde eend ben je daardoor niet.
Ook dan moet je wennen aan b.v. het gegeven dat duivenmelkers rare dingen doen, dat konijnen en kippen slachten de normaalste zaak van de wereld is, dat men emmers vis uit de zee haalt, maar dat hoef je niet te zien en kun je negeren. Het lijkt me zo akelig als het niet te negeren is en je b.v. telkens weer over de pis bent van al het leed wat je te zien krijgt, want ik ben een type dat me dat wel heel erg aantrekt.
Groetjes,
Mo
Nou, zeeland klinkt ook niet slecht trouwens! Ook mooie stranden en veel zonuren en het leven is er wat minder gehaast dan bv de randstad. Maar als je echt naar Spanje wilt, moet je je niet laten tegenhouden door het dierenleed, want we worden echt niet alle dagen geconfronteerd met dierenmishandeling en er zijn natuurlijk ook genoeg mensen die veel voor dieren doen, gelukkig maar! Aan de andere kant zijn er ook mensen die zich het lot van de dieren niet aantrekken en op de een of andere manier worden zij er ook minder mee geconfronteerd.
Maar: als je in Spanje woont kun je wel meer betekenen voor de dieren. Als ik me heb ingezet voor het asiel, er een hond wordt geadopteerd of bv iemand heb kunnen overtuigen om niet naar het stiertjesrennen te gaan, dan ben ik gelukkiger dan dat wanneer ik het simpelweg genegeerd had. Ik ben dan blij dat ik mijn steentje kan bijdragen.
Het is maar net hoe je het bekijkt dus. Maar je ogen sluiten voor leed op de wereld, daar help je niemand mee toch?
Veel plezier in Nederland, of misschien ooit nog Spanje!
Hoi Jacky,
Ja hier is het ook mooi. We hebben dit aanvankelijk beschouwd als een soort tussenstap voor emigratie naar een warmer oord. Eigenlijk is het hier ook zo, wie zijn ogen sluit voor dierenleed, ziet het hier helemaal niet, in Spanje is dat wellicht moeilijker. We sluiten ook hier onze ogen niet en proberen te doen wat we kunnen voor dieren in nood (we zijn een halve dierenopvang), maar het lijkt me moeilijk als je er vaak mee geconfronteerd wordt. Zo vertelde iemand die in Frankrijk zat (Normandië) dat er daar een slachtmaand is bij de boeren, dat ze dan regelmatig varkens hoorde krijsen en gillen. Daar zou ik dus echt gek van worden. Nou trekt Frankrijk ons sowieso niet.
Groetjes,
Mo
Ik woon sinds 2 jaar in Alicante. Laat me even vooropstellen dat het nu geen goede tijd is om te emigreren. Jeweetwel…die crisis…
Ook niet als jij als schrijver(ster?) aan de slag kunt. Een gastenverblijf voor toeristen, klinkt allemaal heel leuk maar er zijn al zovelen die dit proberen. Daarin ben je niet uniek en heb je dus met een hoop concurrentie te maken. Ook zeg je dat je niet in een dorp wilt wonen waar je als Nederlander, geen vreemde eend in de bijt wilt zijn.
Ik denk juist dat als je iets unieks wilt bieden aan toeristen, je juist wél voor zo’n dorp zou moeten kiezen want ik denk dat de toeristen die in de campo van de natuur wil genieten in een jou gastenverblijf er helemaal niet op zit te wachten misschien om ergens te zitten waar men wel aan Nederlanders gewend is.
Over het dierenleed: ik ken meer dan genoeg spanjaarden die tégen het stierenvechten zijn. Op veel plaatsen in Spanje is het zelfs verboden en er zijn genoeg dierenrechtenorganisaties, vegetariërs etc.
maar goed, in een dorpje zullen de gedachten misschien nog anders zijn dan in de stad. Dat is ook zo in Nederland.
Voor 150.000 euro met gastenverblijf en lap grond zul je idd lang moeten zoeken.
Kortom: Misschien moet je je eisen wat bijstellen voor je deze grote stap zult maken.
Ik vind het zo jammer dat veel Nederlanders op een kluitje gaan zitten en vervolgens naar Nederlandse/internationale ziekenhuizen gaan, dierenartsen, ja zelfs kapper, tandarts enz. Nederlandse tv kijken, Nederlandse krant lezen…
Zo kun je volgens mij beter niet emigreren. Ik zeg niet dat jullie dat zouden doen maar ik bespeur een zekere mate van ‘angst’ (misschien door het onbekende) voor de spaanse cultuur. Spanjaarden zijn anders, niet minder. De ziekenhuizen en scholen zijn prima. De andere voorzieningen ook. Je zult alleen ook jou deel moeten geven, dus zo snel mogelijk de taal leren en juist wel met ze omgaan. zul je zien hoe leuk je het gaat vinden!
Juist door de crisis hebben we het idee dat het qua huizenprijzen daar nu interessant is. Ik hoef daar overigens geen werk, mijn man ook niet. We zitten in die zin in een luxe positie doordat we niet afhankelijk zijn van een situatie daar op werkvlak.
Een gastenverblijf lijkt ons in die zin “leuk”, niet puur als broodwinning.
Ik kan me voorstellen dat zo’n dorp waarover jij spreekt heel erg leuk kan zijn, we zijn geen kluitjesmensen, eerder kluizenaars, dus in dat opzicht maakt het helemaal niet uit waar we zitten. We zitten nu ook in een dorp waar we niet vandaan komen. Maar hebben hier gezocht naar iets wat aan onze wensen voldeed. Het is prettig om niet een half uur te hoeven rijden voor je boodschappen enz.
Maar het idee dat er b.v. een dierenarts in de buurt zit is voor ons erg belangrijk. Dat hoeft dan geen Nederlandse dierenarts te zijn hoor. Ben blij te lezen wat je schrijft over de dieren.
Ja we zijn nog erg aan het nadenken over deze stap, in die zin is het ook nog niet concreet. Maar daarom ben ik op het forum gekomen, om wat meer info in te winnen. In Spanje tussen de Nederlanders zitten is niet iets waar we voor zouden gaan, maar de angst straks op een plek terecht te komen waar veel dierenleed is en van die fiestas worden gehouden, en je b.v. een volkomen vreemde bent, is er inderdaad wel.
Uiteraard moet ik dan de taal leren, ik spreek niet meer dan vakantie-Spaans, mijn man spreekt wel redelijk goed Spaans. De taal leren ga ik doen als het concreter zou gaan worden, dat vind ik ook niet meer dan normaal als je naar een ander land gaat.
Bedankt voor je reactie.
Groetjes,
Mo
Dan had ik dat verkeerd begrepen, ik dacht dat het een bron van inkomsten moest worden.
De huizenprijzen zijn wel wat gedaald hoor door de crisis. Vooral de prijzen van appartementen hier in Alicante stad zijn aan het zakken. maar de prijzen waren voor de crisis ook onrealistisch hoog. Vandaar dat de markt is ingestort.
Er is wel wát te krijgen voor het bedrag dat je noemde maar dan zeker een opknapper enz.
Misschien een ideetje om sowieso eerst te gaan huren? Eerst kijken of het bevalt? want stel dat het tegenvalt, dan kun je je huis ook weer moeilijk kwijt door die crisis. Huizen staan soms maanden en maanden te koop en als je terug wilt naar je eigen land bijv. is dat natuurlijk wel heel onhandig.
Ik ben blij, dat je sowieso niet van plan bent om voor de gemakkelijke weg te kiezen en tussen de Nederlanders te gaan zitten. Al denk ik dat veel Nederlanders dit voorheen zeiden maar toen ze merkten hoe moeilijk het is om soms met Spanjaarden in contact te komen, opgaven en voor de easy way kozen.
Fiestas ontkom je niet aan. Spanje is fiestaland bij uitstek:vak02: en ja helaas, zijn daar vaak vaquillas bij maar er zijn ook gelukkig nog andere feesten. Moros y Cristianos in deze streek, la tomatina, feesten van San Juan enz.
Begrijp dat het voor dierenliefhebbers moeilijk is te accepteren maar als het écht een onoverkomelijk iets is, overweeg dan een ander land in Europa misschien?
Opknappen is geen bezwaar, we hebben hier ook een opknapwoning gekocht destijds. En ik snap wat je bedoelt hoor, wat jij in Spanje ziet, zie ik hier in Zeeland ook. Import, die met elkaar kliekjes vormt, geen contact maakt met de Zeeuwen en daardoor niet integreert. Voor alles wat ze nodig hebben nog steeds “huiswaarts” keert, grote bekken heeft “dit is niet goed, dat is niet goed” enz. Maar dat zijn ook de mensen die geen blijvers zijn, ze bouwen niks op en keren uiteindelijk, vaak al binnen een paar jaar, weer terug naar de geboortegrond elders in Nederland. Ik denk dat dat met Nederlanders die naar Spanje gaan dan niet anders zal zijn, dat zijn ook de mensen die het niet volhouden.
Ja eerst huren hebben we ook aan gedacht.
Qua dierenleed is het in volgens mij de meeste landen met een warm klimaat een beetje hetzelfde. Spanje heeft dan weer voordelen omdat het toch Europa is.
Toch zou ik tien keer nadenken in verband met je gevoel bij dierenleed. het komt elke dag terug, is het niet via de zwerfhonden, dan is het wel via het stierenvechten op de televisie.
Er tegen ten strijde trekken zal een goede integratie beslist in de weg staan. e gemiddelde Spanjaard begrijpt je niet of wil je niet begrijpen, helaas
Dankjewel voor je bericht. Het blijft inderdaad een enorm punt voor mij.
Misschien is dit ook wel de les van dit forum voor mij, want dan kunnen we beter op zoek gaan naar een leuke stek in een afgelegen stukje Nederland.
Groetjes,
Mo
Ik denk dat je van de stierengevechten en fiestas niet al te veel last zult hebben, die zijn beperkt tot locale aangekondigde evenementen en daar kun je je op “voorbereiden”. Zwerfhonden en katten ontkom je niet aan. Zelf denk ik dat je het meest “last” zult hebben van jagers. Veel spanjaarden zijn verknochte jagers en afhankelijk van waar je woont (stad of dorp) zul je ze tegenkomen of regelmatig geweerschoten horen.
En het is duidelijk dat een integratie met de spanjaarden zoals Piet aangeeft gebaseerd is op wederzijds respect, oftewel zij laten jou je gang gaan en jij hen.
Mbt integratie: die verloopt makkelijk of stroef, dat ligt helemaal aan jezelf, ik heb er nooit problemen mee gehad en voel me absoluut geen buitenlander / staander.
Vóórdat jullie definitief alle plannen overboord gooien zou ik, zeker gezien jullie “luxe” situatie, een plek uitzoeken in Spanje, een huis voor een bepaalde periode huren en gewoon gaan! De enige manier om alles goed te evalueren is nl door het zelf mee te maken. Niet geschoten is altijd mis. Daarna kun je altijd nog een beslissing nemen en dingen bijstellen.
Toch stuit het me een beetje tegen de borst dat ‘de gemiddelde Spanjaard je niet zou begrijpen’ als je het over dierenleed hebt. Dat is echt onzin. Ik ben zelf halfSpaanse en ook al is een neef van mij fervent jager en keken sommige ooms naar stierenvechten op tv, alsof het om een partijtje voetbal ging, er is minstens nét zoveel tegenstand in mijn familie tegen dit alles. Mensen die niet van jagen houden, stierenvechten zielig vinden enz.
Ik woon in Alicante stad en hier krijg ik niks mee van fiestas waarbij vaquillas ingezet worden, ik heb hier niet één zwerfhond gezien, wel een hoop hondedrollen - wat weer duidt op een hoop hondenbezitters (en dus dierenliefhebbers denk ik zo?).
Het is echt niet zo dat het gros van de Spanjaarden dierenbeulen zijn. Ik durf zelfs te zeggen dat tegenwoordig (en dat heb ik het over de wat jongere mensen) er net zoveel of weinig dierenliefhebbers zijn als in Nederland.
Ik denk dat je met een vooropgezet, negatief beeld van een volk, wat niet helemaal op waarheid berust jezelf een obstakel in de weg zet. Misschien doe je dat onbewust, uit een zekere angst om de stap te zetten. Daarom is het goed dat je er verstandig naar kijkt en zegt dat je misschien in eerste instantie naar een andere stek in eigen land moet kijken.
Een mening van iemand hoef je nog geen onzin te noemen. it de diverse bijdragen van MoHe zou je kunnen opmaken hoe belangrijk zij het vindt.
Woon nu twaalf jaar in Spanje, en heb mijn ogen goed open.
Ben inderdaad van mening dat de gemiddelde Spanjaard je niet begrijpt of je niet wil begrijpen. Blijft er nog een helft over die je wel begrijpt of wil begrijpen, toch.
En geef niet de indruk dat Spanje een bij uitstek diervriendelijke natie is, is geweest of zal worden. Ook niet in jouw regio.
Dat wil niet zeggen dat er gelukkig verbetering in zit.
Ik denk dat je de term begrijpen of niet willen begrijpen niet moet gebruiken Piet. Het gaat hier nl om verschillende standpunten en meningen. Dat betekent dat je hier zeker over in discussie moet gaan, net zoals politiek, voetbal, kunst e.d. Er zijn vóor en tegenstanders. En de tegenstanders van jouw opinie begrijpen zeker wél wat je bedoelt maar zijn het er niet mee eens.
Ik ageerde rechtstreeks op een opmerking die je maakte dat men dierenliefhebbers niet zou begrijpen. Ik heb nooit gezegd dat ik MoHE´s standpunt niet zou begrijpen. Ergo, ik heb gezegd dat als dit een hekel punt voor ze is, of het nu berust op waarheid of niet, dan moet je het gewoon niet doen.
Het gaat er bovendien niet om hoelang je hier woont maar in welke mate je participeert in de Spaanse maatschappij. Ik ken mensen die net zolang of langer dan jij in Spanje wonen maar toch nog een bepaald beeld hebben van de Spanjaarden, die niet in alle gevallen op waarheid berust. Ik zeg niet dat dit bij jou ook zo is maar wil even verduidelijken dat een langer verblijf in een bepaald land niet per definitie een betere kennis van de cultuur impliceert. Net zoals dat, helaas bij nog veel allochtonen van de eerste generatie in Nederland is. Ik hoorde zelfs vroeger veel Spanjaarden slecht praten over Nederlanders en hun gewoonten, ondanks dat ze misschien al 20 jaar in het land woonden.
Nogmaals, dit is geen kritiek op jou hoor. Ik ging alleen een beetje in tegen de opmerking ‘ZE’ (heb sowieso een hekel aan veralgemenisering) begrijpen je niet.
Stomtoevallig heb ik vanmorgen bij Espejo Publico op Antena 3 een topic gezien waarbij het ging over kuikens voor de hamburgerindustrie in Ohio. Alle aanwezige journalisten en presentatoren spraken schande uit en er kwam onmiddelijk een hevige discussie op gang over dierenleed. Dat een varken niet minder lijdt en dat men beter vegetariër kan zijn…weer een ander beweerde alleen maar biovlees te eten omdat het vlees afkomstig is van dieren die een ‘goed’ leven hebben gehad. Toen ging de discussie over een man in een dorp die zijn muilezel had ingezet om drank te verkopen op het strand. Die muilezel die altijd meegewerkt had op het land en gewend was zware last te dragen, droeg nu bier en water in 2 manden voor de verkoop. Of dit ook dierenleed was? Het werd namelijk verboden door de plaatselijke gemeente na commentaar van Engelse toeristen. Terwijl die Engelse toeristen wel in het 5 sterrenhotel waar ze sliepen paard reden en die paarden stonden de hele dag in hun stal te wachten tot ze zo’n Engelse toerist op de rug mochten nemen. Is dat dierenleed?
De discussie is hier in Spanje zéker levend. En bewustzijn is er ook. Ik kom mijn hele leven al in Spanje en dat was, dat geef ik grif toe, in de jaren 70 wel anders. Ik weet hoe er gedacht werd in Spaanse dorpen en in Spaanse steden. Niet door iedereen maar wel meer. In al die jaren heeft Spanje een grote gedaantewisseling ondergaan en niet alleen op het vlak van dierenrechten maar ook niet op de laatste plaats, mensenrechten. Bedenk even dat 35 jaar geleden Spanje nog een dictatuur was, waarin mensen geen stemrecht hadden en vrouwen niet eens mochten werken of een bankrekening mochten openen.
Misschien is deze informatie ten overvloede maar geloof me als ik zeg dat Spanje in vele opzichten heel erg is vooruit gegaan op het gebied van mensen- en dierenrecht. Sterker nog, in sommige opzichten zijn ze zelfs verder dan Nederland.
Nederland en ‘de Nederlandse cultuur’ (wat is dat eigenlijk?) is niet superieur aan Spanje en ‘de Spaanse cultuur?’ (wat is dat eigenlijk?).