(origineel bericht op be-more.nl)
Eindelijk… opnieuw so happy…
omdat ik opnieuw in een afrikaans land ben thuisgekomen… Ik weet nog steeds niet waar het vandaan komt maar ik voel me weeeer thuis, aslodf ik hier altijd gewoond heb…
de reis via Istanboel, ging vlot, op het lange wachten( 14 u) na… Maar dat was eigen schuld ivm mijn bezuinigingsactie, mijn ticket was daarom 100 e goedkoper! Ik heb mijn tijd daar gedood uh goed besteed doordat ik volledig in de rituelen rondom hetgaan naar Meekka van Moslims ben ingewijd. In het vliegtuig zat ik naast Neejebe, een hollandse Moslima, die me volledig in haar gemeenschap integreerde… voor die dag dan.
En daarna midden in de nacht van zaterdag mijn aankomst in addis Ababa1 opnieuw wouw… Het hostel voor 2 nachten werd ook gebruikt door de hoertjes, dus de condooms lagen op mijn nachtkastje, was effe wennen. De zondag besteedden we, 5 vrijwilligers en Marije de regio coordinator van Be-More die hier woont, aan een Addis Ababa tour en zelfs in deze hoofdstad heb ik me vanaf het begin veilig gevoeld, vriendelijke behulpzame mensen een topgids, One-Day genaamd en voor het eerst het traditionele eten gegeten Injera,s… En een koffie-ceremonie. en de volgende dag op weg naar Awasa, een rit van 6 uur met een busje, onderweg voelde ik me een rijke toerist, kan niet beschrijven hoe mooi…
Mijn rieten huisjes die ik min mijn kindertijd al tekende vierden hoogtij… En opeen plaats werden zelfs aardbeien geteeld en verkocht, in de middle of no-were… De Ethiopiers zijn net als de Ugandezen mijn vrienden, ik kan niet anders zeggen dan bereikbaar, open en vriendelijk… Misschien heeft het ook te maken met mijn door het dolle zijn…
Ik zit met 2 vrijwillgers, Ellen one en Ellen two ( ik heet hier dus two-trudy…?) op een community project, opgezet via de protestant kerk hier… Ook dat was effe wennen maar nu na amper 1 week ben ik de gelukkigste vrouw van de wereld. Op de school, 5 open barakjes, zitten 300 kinderen uit de omgeving. en die vlogen de eerste dag masaal op ons af… Een blank iemand is hier een zeldzaamheid…Ze voelden aan onze huid en haren en vraten ons nog net niet met huid en haar op!! Maar ik was en ben, met name door de kinderen nog meer verkocht… Het zijn blij hele arme kinderen waarvan de kerk de school betaald… Een klas heeft een onderwijzer en tussen de 50 en 70 kinderen op een 25 vierkante meter, en een klas had bankjes EN tafeltjes… Ik denk erover om ter zijner tijd, in overleg metproject EN Be- More, als het een stabiel project blijkt te worden, daar jullie etentjes geld aan te besteden…Wordt vervolgd maar duurt nog even. Er wordt eerst een vertrouwens-band opgebouwd. Ethiopie is immers pas sinds sept een Compagnon van Be-More…
Onder de zorg van het Project valt ook een stuk land waar weduwes en verstoten vrouwen mogen verbouwen om inkomsten te vergaren… Er staat een soort kerkje en er is home-visiting, met name voor de allerarmste gezinnen…
De afgelopen week zijn we op alle plekken geweest en bekend geraakt met het wel en nog meer met het wee van deze Community… Wat een ervaringen… Op allerlei gebied ! En teveel om nu te beschrijven… Twee wil ik er even kwijt, de pastor, lees dominee, is getruowd, 37 jaar heet john en rijdt met pet en leren jack op een motor rond,zijn vrouw koots morgens en s middags voor ons en we eten bij hem thuis… en hij sprrekt geen engels maar verstaat alles en heeft zwijgend een boel humor…en ook 4 kinderen waarvan de jongste een dot van een baby jongetje van 5 mnd, die steeds ons eetmoment opfleurt met een big -baby smile!
De andere ervaring is dat deze week over de hele wereld de Hand-washing ceremonie plaatsvind en ik als nusre, samen met Ellen 1 en Ellen 2 de opdracht kreeg om dit de 300 (!) kinderen op 1 dag aan te leren… Daarvoor maakten we posters en gebruikte ik een van mijn meegenomen neger-popjes! Gekregen via een lieve tante haar zusje, die ze verkoopt voor een kindertehuis in ? (vergeten)
Bij het laten zakken van haar broek om te laten zien wanneer je handden wast was de hilaritiet groot, zeeeer groot , en ook het popje was een prooi voor velen, een onbekend fenomeen blijkbaar! Ik probeer om er wat foto,s bij te doen maar ga nu dit bericht verzenden…Er is hier bijna constant stroom en watervoorziening-storing dus… met mij gaat het goed, ik denk aan mijn allergrootste schat, mijn kleinkindertjes, en aan iedereen die mij een warm hart toedraagt, met mij gaat het heeeeeeel goed, maar ik kom wel weer terug, en ben dan weer blij met wat ik nu mis, heeeel blij! Dikkerdedikste knuffels voor allemaal, voor mijn eigen gezin een extra kus en tot schrijfs! Ik hou van julli, en dank voor de berichtjes terug, ook die doen me ontzetten goed, daaaag1 Ps er is hier volop zon en zo.n 30 graden…hoezo happy zijn., ahumdrum!xxxxxxxxxxxxxxxx ps afbeeldingen volgen hopelijk snel!?