(origineel bericht op be-more.nl)
afronden?
De laatste werk dag van een intensieve maand is raar; ik besef me de hele dag dat ik dingen voor het laatst doe en zie, zowel mensen al gewoontes.
Ik ga het hier zijn missen!
Ethiopie heeft me geraakt, Worancha heeft een speciaal plekje en ik hoop dat zij een project van Be More blijven
Ik heb niemand beloofd dat ik ze snel weer zie, maar diep van binnen of meer: aan de oppervlakte, hoop ik dat wel!
De laatste werkdag was vooral veel wachten en of al dat wachten me een geduldiger mens heeft gemaakt, zal nog moeten blijken
Het is een raar idee dat ik maandag weer aan het werk ga in mijn betaalde baan…
Het is fijn dat we vandaag toch een start hebben kunnen maken met de tuin en hopelijk nemen de drie vrijwilligers die in januari komen (er is ivm kerst een stop van twee weken) het stokje van ons over
Door de kerst break heb ik gelukkig tijd om thuis een overdracht te schrijven en die naar Marije te sturen
Gelukkig hebben we een goede indruk van de nieuwe coordinator en hebben we er vertrouwen in dat hij een goede bijdrage kan leveren aan het project
Of Worancha wel of geen onderdeel van be more blijft doet niet af aan het voldane gevoel dat ik heb overgehouden van deze maand en waar leraren en kinderen gelukkig profijt van hebben: als de watertank iets omhoog wordt geplaatst is er water bij de wasbakken bij de kinder toiletten, de bestaande klassen hebben kastruimte, er is een schommel waar alle kinderen plezier aan hebben, de jongste klas heeft vanaf vandaag een schoolbord en de bouw van het zesde klaslokaal is gestart
De ceremonie omtrent ons afscheid was knus, warm en oprecht
Pastor John heeft een stuk voorgelezen uit de bijbel, we hebben samen gebeden en daarna heeft hij ons toegesproken en zijn waardering uitgesproken
Pastor John legde uit dat het Gods plan was dat wij elkaar ontmoetten en dat de community en hij altijd aan ons zal denken ook door de zichtbare resultaten zoals het water, het zesde lokaal en de schommel
We werden uitvoerig bedankt en hij vroeg ons of wij nog iets wilden zeggen
Claudia?
Gelukkig stonden Esther en Wia naast me en heb ik de community en iedereen aanwezig bedankt voor de fijne tijd hier en dat het me dierbaar is dat we veel van elkaar hebben geleerd
Hoewel we terugvliegen naar Nederland, nemen we project Worancha (community, kinderen, leraren, pastor John en zijn vrouw) in ons hart mee
En als het zo mag zijn, zien we elkaar zeker nog een keer terug
Aansluitend gaan Wia, Esther en ik naar het internet cafe om ons blog bij te werken; door stroomuitval en verouderde computers duurt dat even, maar daar zijn we niet meer verbaasd over
Vanavond hebben we een uitnodiging van de coordinator van het andere project en ook ik ben uitgenodigd
Ik vind het vreselijk lief, maar sla de uitnoding over
Bij de supermarkt koop ik een fles rode wijn en eind van de middag zit ik op mijn stoepje voor mijn verblijf van 3 bij 4 meter in ons pension
Ik lees eerder geplaatste berichten en voel me een rijk mens
En ik besef me dat het maandag wennen zal zijn als ik genoodzaakt ben terug te keren naar oude patronen
Ethiopie heeft me rijker gemaakt en de mensen hebben me geraakt
Vandaag geniet ik van een lauw warme douche, maandag kan ik een paar keer per dag onder een warme douche en zal na enige tijd niet meer verbaasd zijn dat ik iedere dag warm water heb
De welvaart die wij hebben, het gebrek aan zoveel dat de mensen hier hebben
De vraag is wie er beter af is, of meer: wie er gelukkiger lijkt/gelukkiger is
Het is ongelijk verdeeld en ik vraag me af wat er voor nodig is om het verschil kleiner te maken
Ik ben hoe dan ook blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen hier en neem heel veel mooie herinneringen mee
Vrijdagochtend zeggen we de mensen die we hebben leren kennen gedag en ik hoop oprecht dat ik ze nog een keer ga zien
De rit naar Addis is redelijk vermoeiend en de aankomst in het hotel is fijn.
Die middag gaan we met een paar mensen een korte wandeling maken en eten we samen alvorens terug te keren naar het hotel
De volgende dag moeten we door zien te komen omdat we nog een Addis zijn en onze vlucht pas rond middernacht gaat
En wat doen een aantal dames die nog een paar birr op zak hebben?
Die pinnen bij en gaan shoppen 
Marije neemt ons mee naar het centrum waar een aantal leder winkels zitten en we kopen allemaal een mooie tas
De rest van de middag slenteren we door de stad die in eerste instantie niet erg vriendelijk en erg smerig aandoet; gelukkig wordt het beeld bijgesteld naarmate we langer lopen
De laatste spullen worden ingepakt en hergeschikt, we kleden ons om en bereiden ons voor op het koude Nederland
's Avonds eten we in het hotel en rond 8 uur vertrekken we met drie taxi’s naar de luchthaven
Daar checken we in, drinken nog wat en dan is het echt tijd om te gaan
Zondag ochtend vroeg, na een prima vlucht en korte stop in Khartoum komen we op Schiphol aan
Daar heerst een kerststemming; iets waar ik me niet mee bezig heb gehouden
De maand Ethiopie heeft me goed gedaan en ik kijk met een voldaan gevoel terug op deze maand
Maandag weer terug in het ritme, zondag nog tijd om alles weer uit te pakken en de draad op te pakken
Onderwijl vraag ik me af wanneer ik weer naar Afrika kan…
Ethiopie: “het ultieme Afrika”
Het Afrika dat aan ieders beeld voldoet: van droge vlaktes, naar groen zover je kunt kijken
In heel veel opzichten een warm land; warme mensen, hartelijke mensen, gastvrije mensen
Kinderen in alle soorten en maten: op blote voeten, op plastic schoentjes
Met gescheurde of vuile kleding en vliegen rond het gezicht
Een deel van Afrika dat zich graag wil ontwikkelen en zo graag wil leren
Ik hoop oprecht dat de verschillen tussen hier en daar op termijn kleiner gaan worden, zodat het wat eerlijker is verdeeld…
Dank voor jullie lieve reacties en hopelijk tot snel!
Liefs,
Claudia