Marion Bos schreef haar laatste blog over haar reis naar Cambodja:
Na wat omzwervingen door het zuiden van Thailand ben ik weer in Nederland.
Brr, brr dat valt niet mee! Afzien hoor. Het is koud, donker, grauw weer.
In Cambodja elke ochtend wakker worden met het zonnetje en vervolgens genieten van een geserveerd ontbijtje en gezellig elke avond uit eten op een terrasje. Zalig, toch.
Als ik erop terugkijk allemaal fantastisch, maar… die demente haan vlakbij guesthouse Smileys die elke ochtend onder m’n raam (soms om 4.00 uur!!) ging kraaien heb ik soms best vervloekt!
En werken met kinderen in 30 graden was ook best pittig voor mij. Maar wat heb ik mooie herinneringen/foto’s/films om nog ff na te genieten. Onvergetelijk.
Vergeten zal ik de kindjes van het PDC dan ook nooit meer, en één Cambodjaans jongetje is voor mij zelfs nu wel heel bijzonder geworden.
Na 2 meiden van mijzelf heb ik nu ook nog onverwacht een jongetje gekregen!! Toch knap op mijn leeftijd toch?? De techniek staat voor niks. HAHA.
Wat is het geval?? Vanaf 1 februari ben ik sponsor geworden van één van mijn leerlingen die eigenlijk al een speciaal plekje in mijn hart had veroverd tijdens mijn vrijwilligerswerk.
Door omstandigheden kwam hij weer beschikbaar als sponsorkind, en hoefde ik niet zo heel lang na te denken toen ik dat op de site zag.
Het heeft zo moeten wezen, en ik ben super happy.
Aan allen die ik heb leren kennen: bedankt en wens ik jullie heel veel geluk/gezondheid/mooie reizen, maar vooral geniet van het leven. Misschien horen/zien/spreken wij elkaar nog eens?
Als laatste nog één levensmotto van Marion : BETTER TO FIGHT FOR SOMETHING, THAN TO LIVE FOR NOTHING.
Tot ziens, Marion
Meer ervaringen van vrijwilligers kun je lezen op: http://www.pureforkids.nl/127-weblog.html