Charlotte Meire schreef een weblog over haar eerste ervaring in Cambodja:
Lieve iedereen,
Hier dan mijn eerste berichtje vanuit Cambodja!! Ik zal dan maar beginnen vanaf het begin.. Na een lange vliegreis naast een of andere vreemde vent te hebben gezeten, kwam ik aan in Bangkok. Als klein onwetend meisje ging ik snel op zoek naar een taxi, voordat mijn vlieggenoot vrolijk zou voorstellen om ook mijn taxi in te stappen en ervoor zou kiezen de nacht ik mijn hotel door te brengen haha. Voor dat ik ging slapen ging ik nog even de buitenwijk van Bangkok in, maar na alleen maar vreemd aangestaard te worden had ik het snel gezien. Ik heb toen heel gauw wat bij de mac gegeten, ontzettend Thais, ik weet het, maar ik had het na die lange vliegreis wel even gezien! Ik heb die nacht gelukkig wel als een roos geslapen om vervolgens de volgende dag naar Siem Reap door te vliegen. Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Siem Reap, stond Mirte (mijn contactpersoon voor de komende maanden), al op me te wachten. Echt een super leuke toffe en spontane meid! Was wel echt super fijn om zo goed ontvangen te worden, en hierdoor voelde ik me ook direct thuis! We gingen toen met de Tuktuk (my first time, geniaal!) direct door naar het Guesthouse. Het verkeer is hier wel meer dan chaotisch, iedereen rijdt waar die wilt. Van links of rechts hebben ze hier nog nooit gehoord denk ik zo! De aanrader is vooral om zelf dan ook maar roekeloos de straat over te steken, anders kom je nooit aan de overkant haha. Ze vervoeren hier overigens ook echt alles wat je maar kan bedenken op de brommer, fiets of tuktuk. Je zult dus ook niet raar opkijken als je opeens een fiets op een brommer ziet staan of dat 4 mensen zich lekker samen op een brommer gepropt hebben! Heel grappig eigenlijk!
Maargoed, even verder met mijn verhaal. Ik kwam dus aan in het Guesthous (Smileys). Na wat gegevens te hebben ingevuld kon ik me even opfrissen en mijn tassen in mijn kamer dumpen om vervolgens een stroom van informatie over me heen te laten komen. Toen zijn we samen even een rondje gaan maken door de stad, om een beetje te weten waar alles zat. Echt ontzettend veel indrukken zo ineens, maar ik kan je wel vertellen dat ik het fantastisch vond. Die avond hadden we een welkomsdinertje voor mij en gingen we dus uit eten met een deel van de vrijwilligers. Een anders deel was er namelijk niet omdat ze een uitstapje aan het maken waren. Verder is mijn kamergenootje, Niouk, echt helemaal fantastisch. We kunnen het heel erg goed samen vinden, dus dat is leuk! Dat is ook maar goed want we zitten ook op hetzelfde project ingedeeld, dus zullen heel veel tijd doorbrengen met elkaar! De andere vrijwilligers zijn ook heel erg gezellig, dus we vormen een leuke groep met zijn allen! We zijn met zijn 8en! Zondag gingen we voor het eerst naar het schooltje, het duurt ongeveer 40 minuten met de tuktuk om er te komen. Het ligt in een ontzettend arme community op het platteland, buiten Siem Reap! We kregen direct alle uitleg en moesten die maandag al direct beginnen. Na een hele slechte eerste nacht slapen werd ik om 7.10 opgehaald in het guesthouse. Samen met Niouk en nog twee andere vrijwilligers, Ryan en Erwin, klommen we de volbepakte Tuktuk in en gingen op naar het PDC (Pure! dream centre). Ik heb er inmiddels al 5 dagen lesgeven op zitten en heb het echt enoooorm naar mijn zin. De eerste dag was het een beetje zoeken, maar nu loopt het allemaal best heel vlot al! Ik heb 2 klassen, één van 10 en één van 12 kinderen, en allemaal met het niveau weak. Het Engels is dus nogal basic! Ze zijn ongeveer tussen de 8 en 13 jaar, maar komen een stuk jonger over omdat ze zich een stuk minder hebben kunnen ontwikkelen. Zeker als je dit vergelijkt met kinderen in Nederland. Ze zijn ook ontzettend druk, dus ik moet een beetje de strenge juf Lotte uit hangen! Zo noemen ze me dus, als ik tenminste geen teacher wordt genoemd. Dit komt er overigens heel grappig uit, want ze vergeten een deel uit te spreken en zo wordt het dus iets in de zin van ‘techr’ haha, heel schattig! Maar buiten dat het echt donderstenen zijn, zijn ze wel echt heel erg lief!! Af en toe komt er één even een dikke knuffel halen, die ik dan natuurlijk met liefde geef, echt heel leuk!
Verder gaan we echt elke avond uit eten met bijna alle vrijwilligers, want dat is gewoon zo goedkoop. En hier zelfs goedkoper dan de supermarkt! Veel producten worden namelijk geimporteerd dus zijn de prijzen tamelijk hoog! Je kunt makkelijk met 5 dollar uit eten, en dan heb je nog 2 drankjes ook, echt bizar goedkoop dus! Gister zijn we bijvoorbeeld uit eten geweest bij de Ankor bar, en hebben we tijdens het eten genoten van Apsara dans! Zie mijn laatste foto’s op facebook! (daar zet ik vanaf nu alle foto’s op, is makkelijker dan op mijn blog!) En straks en morgen ga ik samen met Niouk en Jan (een andere vrijwilliger, van mijn leeftijd), naar Angkor Watt! Dit is een heel groot terrein met alleen maar tempels en enorme beelden. Dit is echt de hotspot van Cambodja! Dus ik ben benieuwd!
Maar nu ga ik er even een eind aan breien, want ik maak straks even een duik in het plaatselijke zwembad voor we vertrekken, het is namelijk best een warme dag!
Owja, nog wat praktische informatie. Het tijdsverschil tussen Nederland en hier is 6 uur. En verder, ik heb hier een lokaal nummer nu, dus mijn oude simkaart gebruik ik dus niet meer!
Dikke Cambodjaanse knuffels voor iedereen!!!
Meer ervaringen van vrijwilligers kun je lezen op: http://www.pureforkids.nl/127-weblog.html