(origineel bericht op be-more.nl)
Een reis met hindernissen en avontuur
Gisteren eindelijk aangekomen op mijn project.
De reis was geen feest. Ik zal e.e.a. uitleggen.
Zondagmiddag op Schiphol ingecheckt en kreeg
geen boardingpass voor Frankfurt en Johannesburg.
Vreemd; terecht zoals later zal blijken. Vol vertrouwen
om 18.00 uur naar de gate , er was nog geen toestel,
maar was er met 10 min.vertraging vanwege slecht weer in
Europa. Uiteindelijk vertrokken we veel later waar door het duidelijk
werd dat ik mijn aansluiting naar |JNB zou missen.
Het zou sowieso een race tegen de klok zijn als je nog geen boardingcard hebt en maar 1.10 min. hebt om over stappen.
Het was chaos in FRA en gelukkig ging er nog een Lufthansa vlucht waar OP ik
gelukkig nog mee kon.
Deze vlucht vertrok uiteindelijk om half twaalf 's avonds en ik wil jullie
niet onthouden dat het een A380-800 was. Het lijkt wel Star Wars!!
met vier ingangen om aan boord te gaan, twee beneden en twee in het upper deck. Ik kon niet vinden wat de spanwijdte was, gigantisch,zittend op stoel 88K, (er zijn 94! rijen) ging ik eindelijk op weg.
De grootste hindernis zou zondagochtend komen in JNB, ik werd nl geweigerd bij South African Aiways ; reden geen ticket alleen een reserveringsnr. dit kostte enige stress maar uiteindelijk heeft Lufthansa mij overgeboekt en ook nog in een hotel geboekt. Zo zat ik zondag in het City Lodge airport hotel en heb 's middags met een sauvignon blanc de sress weg gedronken heerlijk, daarna zalig gegeten, een bad genomen en naar bed. De volgende dag bij het uitchecken bleek dat alles op kosten van LH was. terwijl ik een SAA ticket had.
De vlucht naar Lilongwe verliep smooth en toen kwam hindernis twee; de bagage, mijn koffer stond waarschijnlijk nog in Fra en zou hopelijk met de volgende vlucht komen. Er stond een taxi op me te wachten en bracht me naar Mabyua camp. De volgende dag weer naar de luchthaven en hoe blij ben je als je je koffer(met het rode lintje)ziet.!
Uiteindelijk ben ik pas woensdag met nog twee andere vrijwilligers, met soort gelijk probleem, met de bus naar Zomba vertrokken. Dit was echt een avontuur, drie blanken in een bus vol met lokalen. Het was een hilarische rit van vijf uur. In Zomba werden we door Tim (regiocoordinator) opgehaald en naar Packachere backpackers gebracht waar we nog een heerlijke maaltijd kregen en daar hebben we ook geslapen. Gisterochtend heeft Tim me naar Mawa gebracht, het is adem benemend vredig en stil. Kennis gemaakt met Lizzy onze huis moeder en mijn twee medevrijwilligers Martine en Arno, die het fijn vonden dat ik er eindelijk was.
Op het project loop ik met de kennismaking iets achter maar dit wordt volgende week ingehaald.
Ik zit nu in Zomba in het internet cafe , rond het middag uur vertrekken we naar Liwonde national park, ik ga mee, alleen ga niet op safari en hippo’s spotten, (d.i. optioneel) ik blijf lekker in de lodge met boek.
Volgend weekend zijn we uitgenodigd bij een bruiloft binnen de community dus blijven we in Songolo.
Vanochtend zijn we rond acht uur vertrokken van ons huisje, het is een uur lopen naar de weg, geen probleem overal vriendelijke mensen, zwaaiende kinderen het voelt als een warm bad. Vanaf de weg met een vol gepropt mini busje naar de stad. Volgende keer meer info over wat ik ga doen etc.
Dit is dan mijn eerste blog vanuit de stad Zomba Malawi en weet niet wanneer we weer hier zijn, het kan best even duren. Ik ben er en ik voel me thuis en ik heb er zin in!!.
Veel liefs Eveline.
mijn mobiele nr. is +265 884141086 voor wie mij wil bellen.