(origineel bericht op be-more.nl)
Drakensbergen
Afgelopen weekend was het eindelijk tijd om de toerist uit te hangen en dat heb ik gedaan, een japanner/ chinees was er niks bij!
Vrijdag werden we bij de tree opgepikt voor onze trip. Na een aantal uur in het busje kwamen we aan bij het hostel waar we heerlijke stew hebben gegeten. Hoewel het overdag nog lekker warm was, werd het ’s avonds erg fris. De extra deken en de kruik waren daarom erg welkom!
Zaterdagochtend vertrokken we richting Lesotho. De weg erheen was prachtig: heuvels, bomen, groen en verder niks! Zijn daarom op iedere hoek gestopt om foto’s te maken die stiekem best wel leken op de foto’s die we op de andere hoek hadden gemaakt haha. Hoe verder we omhoog kwamen, hoe meer onze aandacht gevestigd werd op de weg. Die was namelijk redelijk spannend: het was een smal pad waar gaandeweg steeds meer sneeuw kwam te liggen. Toen een auto voor ons vast kwam te zitten en onze chauffeur zei dat we konden uitstappen om te helpen met het duwen van de auto was dat wel even slikken. Gelukkig was de auto alweer vrij voordat wij goed en wel de auto uit waren. Eenmaal boven bij de grens aangekomen mochten we kennis maken met de wc’s in Lesotho: beton met een gat. Weer terug in the cottage waardeerde ik ons toilet daarom des te meer.
Na een hele hoop gehobbel kwamen we aan bij onze accommodatie. Daar bleek dat ze ons niet helemaal hadden verwacht en dat het huisje waar we eigenlijk in zouden moeten slapen was omgevallen door de sneeuw. Gelukkig is het Afrika en waren we alsnog welkom. De kip heeft haar huisje af moeten staan en we hebben heerlijk geslapen (onder 6 dekens 
).
De volgende ochtend hebben Elin en ik een poging gewaagd tot paardrijden. Voor een eerste keer vind ik dat we het aardig hebben gedaan! De weg liep namelijk via bergpaadjes omhoog en omlaag. Ik was heel erg blij met mijn paard dat geweldig luisterde, de eerste 30 minuten. Daarna had hij namelijk besloten om zijn eigen weg te volgen en liep dan ook standaard naar rechts als de gids naar links ging (met de teugels sturen had dan ook weinig zin :p). Na een galoppoging die niet heel soepel verliep uiteindelijk veilig en wel terug aangekomen.
We zijn daarna nog naar een traditional healer geweest die me verteld heeft dat ik nog tot mijn ouderdom gezond blijf, dus dat is mooi meegenomen. Op de terugweg zijn we nog gestopt bij de hoogste pub van Afrika waar we heerlijke gluhwein hebben gedronken. Daarna zat ons toeristenweekend er toch echt op. Rest alleen nog de foto’s!