(origineel bericht op be-more.nl)
diepe indruk gelaten
Hallo iedereen,
Vandaag andere projecten van Be-More bezocht. Heel indrukwekkend. We bezochten het project Isaiha, Palm Tree, Bobbi Bear, Umthombo.
Dit laatste : Umthombo is best een speciaal en mooi project. Hier worden straatkinderen binnengehaald in het gebouw van Umthombo. Kinderen die merendeel verslaafd zijn aan het snuiven van lijm. -Je ziet ze ook op de straten staan met een brik met lijm in-. De mensen en vrijwilligers van Umthombo proberen ze van de slechte gewoonte op de straat weg te houden en ze een betere richting in te sturen. Ze proberen met hun op de straten aan de praat te geraken…en zo de juiste weg doen uit te gaan. Ook komen ze gewoon bij Umthombo binnengewandeld…en door op de kinderen in te praten lukt het hun vrij vaak ze aan te zetten naar een positievere levensstijl . Ze kunnen in de gebouwen van Umthombo zichzelf verzorgen, eten krijgen en een slaapplaats vinden. S’avonds zijn er ook velen die de slechte buurten terug gaan opzoeken. Maar voor 21u niet binnen? Betekent dan voor hun weer een nacht op de straat.
Welliswaar moeten ze hun brik met lijm bij het binnengaan van de Umthombo poorten achterlaten. Hopend dat ze hier een nieuwe toekomst zullen inzien die positiever is voor hun. En jaja er zijn inderdaad enkele die we vandaag gezien hebben die de betere kant uitgaan. Vele jongeren brengen ook de ganse dag door op het strand met surfen. Een passie hier aan het strand.
De organisatie van dit project geeft ook een enorme ondersteuning…Ze stellen surfplanken en surfpakken ter beschikking. Zo worden vele van deze kids lifeguards op het strand…mooi toch.
Het meest schokkende van de dag was Bobbi Bear. Ik snap ook nu pas waar de naam Bobbi Bear vandaan komt. We kregen een uitgebreide spreeksessie van ene zekere Eureka. Hier worden kinderen opgevangen die verkracht worden of achtergelaten op het straat. Zo vertelde ze een verhaal van een meisje wat bij hun is binnengebracht door de politie. De politie gaf het kindje af aan hun en zei : hier we vonden ze naast de weg, hou ze even bij maar wellicht zal ze van de week toch sterven want we denken dat ze daar al drie dagen lag .Hoe mensonwaardig ze dit kleine kindje overgooide in haar armen, precies of het was niets…vertelde ze ons. Ondertussen zijn we vijf maanden verder en de meid woont nog bij dit project. Is lichamelijk lichtverlamd van haar schouders tot beneden maar is verstandelijk zeer goed in orde. Met de hulp van de vrijwilligers leert ze keer bij keer wel iets bij. Wellicht zei Eureka zal ze hier grootworden en huwen. Eureka deed nog een verhaal waar mijn haren recht van overeind kwamen te staan. Bij de uiteenzetting vandaag kwam ze aangewandeld met een beer en een rode tas. Ze zei : deze rode tas en beer neem ik mee wanneer ik word opgebeld dat er ergens een meisje of jongen er slecht aan toe is. In deze zak zitten de middelen die ik nodig heb om het kindje voor de eerste ontmoeting te verzorgen. Wat heb ik hierin? Natte doekjes om het sperma of bloed weg te vegen aan hun geslachtsdeel, een drankje en een snoepje om het kindje te sussen want met veel geluk moet ik “maar” 8 uur wachten in het ziekenhuis voor onderzoek. En een inlegkruisje voor in het onderbroekje om het bloed op te vangen. Ik probeer bij mijn ontmoeting met het kind zegt ze zeer snel aan de weet te komen wat er juist met het kind is gebeurt en in de meeste gevallen duid het kind me op de beer die ik dan telkens bij me heb het geslachtsorgaan aan binnen de 20 minuten en weet ik dadelijk genoeg. Ik doe dan beneden op de beer een pleister en probeer zo het kindje duidelijk te maken dat we de wonden zullen helen. In de meeste gevallen zijn de kinderen verkracht door hun vader, broer of oom. Gisteren had ze nog een geval van een kindje van vijf jaar. Langs mij hoorde ik een geval van een vrijwilliger die hier verleden jaar nog is geweest en een kindje van 3 weken oud had getroffen die werd verkracht. Bij het wegnemen van de pamper welliswaar uit elkaar viel en twee dagen later overleed. Ik kreeg een krop in mijn keel, ik dacht ik moet hier dadelijk even het toilet gaan opzoeken want ik ga door de mand met mijn emoties. Maar ik hield mezelf sterk.
De vraag door ons werd aan haar gesteld : hoe red je dat zelf? Waarop ze antwoordde :" ik moet sterk zijn tijdens, maar ik ween na 20 jaar dit werk nog altijd wanneer ik alleen in de auto ben. Ik word bedreigd,…ze moeten mij niet, politie moet mij niet,…Ik geef ook perfecte omschrijvingen van hoe de verkrachter eruit ziet. Maar zelfs soms met 6 politieagenten vinden ze hem zogezegd nog niet. Ik zoek hem dan zelf op met een collega en een knuppel in mijn handen en breng hem zelf naar het politiekantoor." Vrouwen als deze hebben ballen aan hun lijf en verdienen gewoon een standbeeld. Voor deze mannen van Zuid-Afrika is de ergste straf niet erg genoeg. Maar blijkbaar is hier een gezegde dat inhoud wanneer je een maagd verkracht je aids verdwijnt. Hoe naief kun je zijn! Dit moet stoppen dit kan niet meer.