(origineel bericht op be-more.nl)
Tijd om mijn koffers te pakken?
Inderdaad, zo goed als een weekje geleden heb ik mijn koffers moeten pakken. Deze maand zit ik immers niet meer bij Isiaiah 54, maar bij Umthombo. Het is iets helemaal anders, maar dat zorgt net weer voor een nieuwe uitdaging! 
Umthombo is een project dat zich richt op straatkids en een poging waagt om hen van de straat en het straatleven weg te houden. Tijdens mijn eerste week heb ik al heel wat heftige dingen meegemaakt en soms stond ik echt met open mond te kijken omdat ik moeilijk kon geloven wat ik zag en/of hoorde. De jongens laten me nu al niet meer los, ze zitten constant in mijn gedachten!
De week was vrij kort aangezien we maar op woensdag echt van start zijn gegaan. Ik ben twee keer meegeweest op outreach wat inhoudt dat je letterlijk de straat opgaat, op zoek naar straatkids. Daar heb ik twee van hun ‘huizen’ gezien. Het ene was echt een vies gebouw met afval dat bijna 20cm hoog lag, het andere was gewoon een uitgeholde ruimte onder de grond. Wees gerust, je moet echt even slikken als je dat ziet. Pff… De andere dag heb ik een poging gedaan om te surfen met de jongens. Ik zeg wel ‘een poging’, want ik kan jullie verzekeren dat ik nooit een echte surfkoningin zal worden! 
De volgende dag had ik overal spierpijn en er zat zelfs een schaafwonde op mijn knie. Haha. Donderdagnamiddag was er ook karateles en eerst was het mijn plan om mee te doen tot ik de jongens bezig zag. Ik zat dan ook meer ‘aaaah’ en ‘ooooh’ te roepen dan iets anders toen ik zag hoe hard ze elkaar soms sloegen. Blijkbaar vond ik het wel veel erger dan de jongens zelf want die gaven bijna geen kik en gingen gewoon lekker door.
Ik kijk al uit naar volgende week en tegelijkertijd wil ik niet dat de volgende week er aankomt want dat betekent dat ik steeds minder tijd kan doorbrengen bij Umthombo…
Liefs, Hanne