(origineel bericht op be-more.nl)
Derde week Kyotera Medical Centre
Maandag was een rustig dagje voor me. Toen ik op stond voelde ik me niet helemaal fit. Even wat gegeten en het ging wel weer, dus gewoon naar het ziekenhuis. Vandaag kwamen Rianne, Lisa en Merel ( van een ander project) kijken. Rianne had hier vorig jaar gewerkt en kwam kijken hoe het er nu uit zag. We waren eerst bij Grace en Rose gaan kijken. Met Grace gaat t best goed, ze heeft voor het eerst gelachen. Met Rose gaat het niet goed. Ze heeft TBC en vermoedelijk HIV. Ik schrok behoorlijk toen ik har zag, ze heeft veel ingeleverd!Voor de lunch ging 't toch niet zo goed met me, dus ben ik terug gegaan naar het appartement. Mandy liep met me mee. Kheb de hele middag op bed gelegen. Nadat ik wakker werd ging er wel weer, gelukkig. Zal toch met de reis te maken hebben gehad. We zijn in het dorp wat gaan eten, en niet veel later weer naar de gegaan.
Dinsdag gingen we op family planning (voorlichting over voorbehoedsmiddelen, en uitgifte ervan) naar het visserdorpje Kasensero. Het was ongeveer 2u rijden. William bracht ons er heen. Het dropje ziet er weer heel anders uit, armoediger en t stonk naar vis:p. Je komt niet zomaar het dorpje binnen, je moet door de slagboom. William vertelde dat er drugssmokkel was vanuit Tanzania en ook vanuit Uganda naar Tanzania. We hadden t dorpje verkend en bij terugkomst bij het gezondheidscentrum(pje) was Ebert met de dames gearriveerd. De spullen stonden al uitgestald, Rachel heeft zich goed voorbereid. Ebert begon met de algemene voorlichting over de voorbehoedsmiddelen en werden één voor één geshowd aan de vrouwen. Sommige vrouwen zijn stiekem gekomen, de man mag hier niets van weten. Bizar hè! Na de voorlichting kwamen de vrouwen één voor één binnen voor een behandeling. De één wil een impanon en de ander wil hem juist laten verwijderen. En weer een ander wil een spiraaltje. Ze gebruiken hdezelfde voorbehoedsmiddelen als in Nederland al hebben ze hier ook de ‘telketting’. Die heeft twee kleuren, en ze tellen dan de kleuren wanneer ze wel sex mogen hebben en wanneer niet (kansloos dus). Er kwamen een hoop vrouwen op af, en was leuk om het mee te maken. Na de lunch leek het bijna klaar te zijn. Ondertussen hadden we nog wat kinderen blij gemaakt met een balloni:)! Rond 16.00u zijn we terug gaan rijden naar Kyotera. Onderweg hadden we weer pech, lekke band. Gelukkig lag de nieuwe er snel op.Morgen wordt er voor een dagje de bloedbank geopend, het schijnt een grote happening te worden. Ben erg benieuwd hoe dat gaat verlopen. Wilma had vandaag nog met Ruben gesproken over de verhuizing. Maandag schijnt het allemaal te gebeuren, mits er is schoongemaakt!! We wachten rustig af;).
WoensdagBloedtransfusiedag!!De dag begon met droevig nieuws, baby Rose was vannacht om 03.00u overleden:(. Toen Mandy en ik bij het ziekenhuis aankwamen zagen we de moeder met Rose in haar armen. Ontzettend droevig gezicht, had er beetje moeite mee. De moeder en tante werden samen met Rose op een Boda naar huis gebracht, was best een raar gezicht gaf. Je kunt je niet voorstellen dat dat in Nederland gebeurd.Nadat de moeder was vertrokken zijn we bij Grace gaan kijken. Kim was bij haar en vertelde dat het niet zo goed ging. Ze komt niets aan en wil ook niet altijd eten. Graceje is drong lang niet!!In die tussentijd werden er nog wat voorbereidingen getroffen en rond 11.00u werdt de dag officieel geopend. Ik kon meehelpen met het administratieve werk. Er was een speciaal team hier naartoe gekomen voor de bloedafname. Van 2 verschillende kostscholen kwamen jongens en meiden bloed doneren (ze worden verplicht, belachelijk). Niet iedereen wilde dat, dus hadden ze zich verstopt.Het bloed aftappen gaat hier ook anders. De bloeddrukband wordt gebruikt als stuwband. Vervolgens komt de naald in de ader en word het afgeplakt met een stuk tape. Als de zak vol zit wordt de naald verwijderd. Vervolgens duwen ze de naald in twee (paarse) bloedbuisjes. Bij de ene testen ze op HIV en de andere op de bloedgroep. Het bloed wat afgenomen was bleef vervolgens na de gift de hele tijd buiten in een doos liggen. Ben heel benieuwd of ze er nog wat mee kunnen dan.Al met al, het was een drukke en leuke dag. Rond 15:30u zat ons werk erop. Ik was nog even bij The Friends Pub in de zon met een puzzel gaan zitten, heerlijk;).Morgen hebben we rond 11.00u een out-reach, ergens in de buurt. Ben benieuwd of t wat word;)!
Donderdag
Een dagje out-reach (immuminisation). Rond 11.00u zouden we op de Boda vertrekken, maar dat werd wat later. Voordat we vertrokken hadden we even bij Grace gekeken. Dat gaat niet goed. De neussonde zit er weer in en ze ademde behoorlijk zwaar. Ziet er niet goed uit:(. Daarna werd ik door de zuster gevraagd mee te helpen om bloed af te nemen bij de kinderen op de kinderafdeling. Bij 4 kinderen verdenken ze malaria. Ik heb wat bloed bij ze afgenomen (prikje in de vinger) en heb t vervolgens naar het lab gebracht. Hierna was Ebert klaar en konden we vertrekken. Na een half uurtje rijden kwamen we bij een schooltje aan. Twee blanken trekken behoorlijk wat aandacht en binnen no time stonden er heel veel kinderen om ons heen. De fotocamera vinden ze echt geweldig, en als je ze een foto laat zien dan hebben ze het niet meer. Leuk om te zien! Twee uur later was Ebert pas terug met Beatrix. Zij hielp ons met het vaccineren. Ik woog de kinderen, Mandy het administratieve werk en Beatrix het vaccineren. In 4u tijd waren er maar 7 vrouwen met baby’s langs gekomen. Niet echt veel. Het was wel leuk om te doen. Ebert zou om 16.00u ons op komen halen, want om 18.00u hebben we de taxi richting Masaka. Echter kwam hij pas om 17.45u aankakken. We hadden er behoorlijk de balen in. De taxi kon gelukkig een half uur later komen, dus hebben we het uiteindelijk wel gehaald. Heerlijk, we hebben weer weekend! Nog even lekker gegeten bij Bachpackers en niet te laat maar bed. Morgen vertrekken we om 07.00u naar Lake Bunyonyi. Een lekker relax weekend aan het meer, waar je mag zwemmen:)!! Helaas ook weer het laatste weekend, aan alles komt een eind;).