Een verblijfsvergunning in Indonesie kost US$ 1500 per jaar. Om daarvoor in aanmerking te komen moet je werk hebben. Met een toeristenvisum mag je niet werken. Bovendien kun je dan maximaal 6 maanden blijven. Er wordt gecontroleerd op zwartwerken. Bovendien… Voor veel voltijd banen zul je hooguit een paar tientjes per maand betaald krijgen.
Overal aan gedacht?
Er is gelukkig ook nog een grijs gebied.
Mocht je ergens ‘moeten’ werken dan kun je dat doen onder de vlag van vrijwilligerswerk. Spreek dit af met je ‘baas’ en laat hem/haar onder de tafel betalen. En/of betalen in natura als kost & inwoning kan natuurlijk ook. Zou zelf ongevaarlijk ‘vrijwilligerswerk’ uitkiezen. Hoef je ook geen ingewikkelde visum procedures in.
Ga sowieso overal op toeristenvisum het land in. Zoek dit ook goed uit. Welke landen zijn flexibel enzo. Zo uit m’n hoofd is Saudi-Arabië bijvoorbeeld niet zo’n makkelijke. Denk dat een tweede paspoort ook handig is i.v.m. gevoeligheden tussen bepaalde landen.
Creatief omgaan met regels gebeurt overal en laat het buiten ‘regulerend’ Nederland nu net iets makkelijker gaan. Ik denk dat met ultralaag budget reizen nog steeds mogelijk is. Vereist wel grondige voorbereiding, oneindige creativiteit en vooral: doorzettingsvermogen. Zet hem op!
Cheers!
Ik ken niet de regels van alle landen, maar in bv. Thailand en Indonesie mag je ook geen vrijwilligerswerk doen met een toeristenvisum. Voor Indonesie kom je uit oo de eerder genoemde Kitas voor US$ 1500 per jaar. Of een deel van een jaar.
Dubbele post
Vrijwilligers hebben me eens verteld dat ze onder toeristenvisum het land ingaan (geen bureaucratie, belasting, verzekering e.d.). Spiek nu even in m’n dagboek en lees dat ze bij eventuele vragen van autoriteiten spreken van een ‘vriendendienst’.
Het is een schemergebied maar blijkbaar wagen sommigen het erop. Daarmee zou ik het als volgt zien voor Arthael en Knoop:
-op toeristenvisum het land in, hier is m.i. niks mis mee want dat is in principe de intentie
-mocht je in noodgevallen geld/eten/onderdak o.i.d. nodig hebben: verricht een ‘vriendendienst’ en stem dit goed af met de betreffende local
-bij eventuele controle ter plaatse van autoriteiten ook daadwerkelijk spreken van een ‘vriendendienst’ (autoriteiten hoeven niet te weten dat er enige ruilhandel in het spel is)
Het wordt inderdaad een ander verhaal als je maanden (vrijwilligers)werk gaat verrichten. Dan moet het wel een hele goede vriend zijn…
Cheers!