(origineel bericht op be-more.nl)
DE prins & prinsessenavond
Waar moet ik beginnen…
Gewoon maar bij het begin!
Vanmorgen rond half 11 samen met Louise, Laura, Roos en Ryan de ruimte bij het kantoor versierd waar het avondje plaats zou gaan vinden! Tijdens het rijden richting Motherwell (net daarbuiten is het kantoor) besef ik dat het een van de laatste keren is dat ik deze route rijd, ik zet die gedachte snel aan de kant…
Na heel wat gesjouw met stoelen, tafels, gordijnen, kaarsjes, ballonnen enz. zijn we toch best op tijd klaar. Tijd om gezellig te gaan lunchen met wat huisgenootjes! We kletsen, kijken terug op de afgelopen weken en genieten van ons heeeerlijke broodje!
Het was weer een warme dag, dus thuis nog even in het zonnetje gelegen, helemaal alleen met mijn muziek. Was lang geleden, zo’n momentje alleen! Die mis ik zo af en toe wel, maar als ik straks thuis ben mis ik waarschijnlijk (zeker weten) de gezellige herrie en drukte die hier altijd in huis is!
17.00uur, tijd om richting het kantoor te gaan! We komen tegelijk aan met Louise, Larisa en de crèchekinderen… Hup hup naar binnen want de kids moesten nog in de make-up… Laura en ik hard ons best doen, uiteindelijk vonden de kinderen het toch leuker om het zelf te doen met als gevolg, jongens vol met lippenstift, meiden vol met glitters, ook de jongens vol met glitters en jongens met oogschaduw! Ook hadden we nepsnorren gekocht, ze lieten ze goed zitten totdat ze begonnen te kriebelen, hup de snor werd eraf getrokken en ergens anders op hun hoofd geplakt… Ook goed joh!
Na heel wat moeite de kinderen rustig gekregen en zijn de liedjes nog een paar keer geoefend!
Daar kwam al het publiek aan, familie van de kinderen, huismoeders, Simphiwe de enige huisvader, alle andere Thamsanqa kinderen en al onze huisgenootjes, ik bedoel, vrienden!
Ik gok rond de 55 mensen, gezellige drukte! & super dat ze er allemaal waren!
De kinderen doen hun liedjes, krijgen een groot applaus en genieten er enorm van, het zijn zij die in de spotlight staan en dat voelen ze! Ze krijgen ieder een ‘diploma’, Alili omdat ze muzikaal is, Nana omdat ze avontuurlijk is, Indivile omdat hij geweldige humor heeft en zo nog 9 kids met een super mooi diploma!
Er komt een eind aan de ‘voorstelling’ … Laura en ik worden naar voren geroepen, we worden bedankt voor onze hulp, onze energie en onze liefde die we 4 weken lang met heel veel plezier aan de kinderen hebben gegeven! Ook wij krijgen een groot applaus, even staan wij in de spotlight, en dat hebben we gevoeld!
Bulelwa, een Thamsanqa meid, 17 jaar, komt naar voren, heel zacht maar met lieve woordjes bedankt ze ons… Even een momentje dat ik moet slikken! Ze ziet het, en krijg een dikke knuffel! I’m gonna miss you zegt ze, dat heb ik deze avond nog vaker gehoord…
Goed, adem in adem uit, tijd voor een klein feestje. Iedereen geniet van een cakeje en drinken… Dan hoor ik dat de oudere meiden van Thamsanqa nog voor ons willen zingen… Ohjee ik voel 'm alweer aankomen, het bekende lied wat ik 26 september voor de eerste keer in mijn leven heb gehoord, waarvan ik toen al tranen in mijn ogen kreeg… is weer geweldig gezongen vanavond! Ik word gesteund door de stoere jongens, weer een andere kant van ze gezien!
De taxi’s zijn er, snel delen we nog zakjes chips en spekjes uit, nogmaals bedanken we iedereen en nemen nog geen afscheid, dat doen we morgen pas!
‘Wil, hoe vond je het?’ Wordt me door een paar huisgeno… vriendinnen gevraagd… Hoe vond ik het, het was zo druk dat ik te weinig tijd had om er allemaal bij stil te staan en het te beseffen maar ik had alle mensen om me heen die ik om me heen wilde hebben en heb ontzettend gelachen en genoten. En als ik er nu aan terug denk en de foto’s zie, ben ik mega trots! Ook als ik de brief lees die we net van de meiden uit Chyntia’s huis hebben gehad, met een bedankje erop… Weet ik weer helemaal waar ik alles voor heb gedaan!
Deze avond vergeet ik van heel mijn leven niet meer!
Gisteravond trouwens ook niet!
Het afscheidsfeestje thuis is ook erg gezellig geweest!
Peter en Ryan hebben super mooi gesproken… En voor de mensen die me echt kennen, jahaaaaa de zakdoekjes waren nodig!
Morgen is het dus zover, afscheid nemen, ik denk alleen niet dat ik het een afscheid kan noemen, er spoken andere woorden door mijn hoofd 
…
Morgenvroeg tijd om onze koffer in te pakken en om taarten te kopen die we 's middags meenemen naar de huisjes! Nog even wat tijd doorbrengen met de kinderen!
's Avonds met alle vrienden uit eten =)
Wat is de tijd snel gegaan…