<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“3rddf1plYHA” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
2 likes
Erg indrukwekkend hoor! Als ik me niet vergis was dit toch nog het “makkelijke” deel, veel tempels relatief dicht bij elkaar? Ben benieuwd naar het vervolg!
Ja, dat klopt! En ik had het hier dus al moeilijk, dus dat belooft wat!
Zal vooral mentaal waarschijnlijk zwaar zijn geweest? Als je steeds de volgende tempel “in zicht” hebt (figuurlijk dan) heb je steeds een doel, maar als het ineens een paar dagen lopen is wordt dat toch een ander verhaal. Ik kan me zo voorstellen dat je dan ofwel te snel zal toegeven aan de vermoeidheid, ofwel juist in een poging dat te vermijden jezelf helemaal de vernieling in loopt.
Had je overigens als voorbereiding nog veel gelopen? Ik ken wel een paar mensen die de Nijmeegse vierdaagse gelopen hebben, die zitten er na een paar dagen toch meestal wel doorheen, en zonder oefening is het helemaal kansloos. Maar vergeleken met jouw tocht is dat nog een lachertje…
Zowel mentaal als fysiek was het behoorlijk zwaar. Ik heb dus niet aan voorbereidingen gedaan. De eerste pak 'm beet 15 dagen was het vooral een aanslag op de voeten met de nodige blaren. Na dag 15 had ik daar niet zoveel last meer van, maar toen namen de afstanden tussen de tempels gigantisch toe en begon het in mijn hoofd te spoken. Het is wel een heel bevrijdend iets omdat je gewoon een poosje de beschaafde wereld en al zijn perikelen achter je laat. Wat dat betreft is iets wat voor mij in eerste instantie een ‘toeristentripje’ had moeten zijn snel qua inhoud veranderd naar een meer spiritueel/religieuze. Ben echt onderdeel geworden van die pelgrimscultuur daar want je wordt er gewoon helemaal in meegesleurd. Fascinerende ervaring!
Sado,
interessant en leuk om te bekijken, ik wacht met spanning op deel 2.
Een vraag: in de tempels reinig, bid en mediteer je ook (wat ik heb gezien_, wat zijn de gebruiken als pelgrim ?
Ik heb in Koyasan enkele pelgrims zien lopen en een pelgrim aan zien komen bij de hoofdtempel, hij voerde een heel ritueel uit.
vr.gr. Ton
Had natuurlijk afgelopen zaterdag je antwoorden al beantwoord, maar nog even voor de mensen die er toen niet bijwaren. 
Een vraag: in de tempels reinig, bid en mediteer je ook (wat ik heb gezien_, wat zijn de gebruiken als pelgrim ?
Gewoonlijk luid je als eerst de bel van de tempel. Dan reinig je je handen, en je mond. Er zijn dan twee tempels die belangrijk voor je zijn: de Hondou （本堂）en de Daishidou （大師堂）. De eerste is de tempel van de beschermheer van het complex en de tweede is de tempel ter ere van Koubou Daishi （弘法大師), de grote man waar de tocht aan is opgedragen. Bij beide zeg je een sutra op, de Hanya Shingyo (般若心経). De traditie is om deze op beide plekken vijf keer op te zeggen. Dan werp je een muntje op en maak je een gebedje. Ook laat je briefjes met je naam en je adres achter.
Ik heb in Koyasan enkele pelgrims zien lopen en een pelgrim aan zien komen bij de hoofdtempel, hij voerde een heel ritueel uit.
Koyasan is een van de drie belangrijke plekken van de pelgrimstocht. De monniken aldaar geloven dat Koubou Daishi nog steeds in die hoofdtempel zit te mediteren, en dus niet dood is. Het geloof is verder dat Koubou Daishi met de pelgrims geestelijk meeloopt, vandaar de spreuk 同行二人, dougyou ninin (samen lopen). Koyasan is ofwel het startpunt, ofwel het eindpunt, ofwel beiden, van de pelgrimstocht. Velen gaan hierna met de boot van Wakayama naar Tokushima om daar in de buurt bij tempel 1 te beginnen.
Hallo Dennis,
Wij vinden het nog steeds een hele prestatie.
Ons zou het niet lukken om dit te voet te doen.
Zoals wij in oktober Japan in vogelvlucht hebben gezien is ons prima bevallen.
Zouden zo wel weer terug willen.
Wie weet!
Ach er zijn nog zoveel mooie bestemmingen om heen te gaan.
Maar Azie heeft toch wel iets he!
Gr. Jan en Yvonne
Zwolle
:dag:
Deel 2:
<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“Jeo_OHEFuhU” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
Hey Sado,
Ben zelf druk bezig mijn reis te formatteren naar een klein formaat zodat het hier gepost kan worden.
Mijn vraag over je pelgrimage, je spreekt een aardig woordje Japans, hoe belangrijk is dit geweest?
Daarbij had je je niet voorbereid op de tocht, had je voor die tijd klachten qua enkel/knie?
Mijn reis had in het begin vooral veel lopen ('s ochtends 8u vertrek en 16-17u klaar) de eerste 10 dagen van de trip was vooral lastig, pijnlijke kuiten enzo.
Op het eind van de trip begon mijn enkel steeds vervelender te doen, maar ik denk dat dat vooral te wijten was aan het slenteren door Tokyo.
Ik loop sinds ik jou blog heb gelezen het idee om de 88 ook te gaan lopen alleen weerhoud mijn enkel me…
Mijn vraag over je pelgrimage, je spreekt een aardig woordje Japans, hoe belangrijk is dit geweest?
Je kunt de hele tocht lopen zonder een woord Japans te hoeven spreken. Het is dan echter zeker wel een extreem eenzame reis, wat het ook al is als je wel Japans spreekt. Of je dus wel of niet de moeite neemt om voldoende Japans te leren ligt vooral aan of je tegen die eenzaamheid kunt. Op Shikoku is overigens Engels nog niet echt doorgedrongen op bordjes en dergelijke dus wat Japans kunnen lezen kan wel handig zijn.
Daarbij had je je niet voorbereid op de tocht, had je voor die tijd klachten qua enkel/knie?
Ik persoonlijk niet, maar ik ben in het dagelijks leven vrij actief. Elke dag naar het werk fietsen en het werk zelf is ook voornamelijk fysiek actief bezig zijn dus ik ben wel gewend lang te staan/lopen.
Ik loop sinds ik jou blog heb gelezen het idee om de 88 ook te gaan lopen alleen weerhoud mijn enkel me…
Het behoeft geen uitleg dat dit een fysiek vrij zware reis is. Vooral berg op en af zorgt ervoor dat je zeker met heel veel ongemakkelijke pijnen te maken gaat krijgen. Dat is onderdeel van de tocht. De tocht kunnen uitlopen is dus vooral weggelegd voor de mensen die tussen de oren resoluut hebben besloten tot het einde door te blijven gaan. Dat is iets wat je sowieso wel moet besluiten, of je nu fysiek fit bent of niet. Want zodra je ingelopen bent en het fysieke aspect minder zwaar weegt krijg je altijd te maken met het mentale aspect van het continue alleen zijn.
Deel 3:
<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“Y04rJ_htcqY” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
1 like
Mooi verslag weer!
Ik krijg sowieso ook meteen weer zin Japan weer te bezoeken, maar vreemd genoeg trekt het idee zo’n eind te gaan lopen me toch een stuk minder :biggrin:
Ook van dit verslag hebben we weer genoten.Voorlopig moeten wij nog een klein jaar wachten om weer terug te gaan naar Japan.We zijn al druk met de route en nu wordt Shikoku niet vergeten.Vanuit Onomichi willen we Shikoku gaan verkennen.Onomichi Travel: Shimanami Kaido
Was het maar alvast zover…
Zou er maar van genieten dat je het in de planning hebt staan, Colombientje, want deze arme student gaat voorlopig nergens heen! 
Heb ook even deel 4 in elkaar zitten draaien, enjoy!
<div class=“lazyYT” data-youtube-id=“ZwlKXPN6duQ” data-width=“480” data-height=“270” data-parameters=“feature=oembed&wmode=opaque”></div>
1 like
Thanks for sharing! Mooie indruk van Shikoku.
Echt te gek om dit te zien, ik mis Japan best wel…
Wat een geweldig verslag zeg, heel leerzaam en leuk om te zien! Ik hoop in oktober dit jaar te gaan of lente volgend jaar. Ik heb geen ervaring met lopen, spreek een klein beetje japans en ben nog nooit helemaal alleen zonder gezelschap op reis gegaan. Toch ga ik proberen een tijdelijk baan te vinden zodat ik hopelijk dit jaar nog kan vertrekken! je filmpjes zijn een ware inspiratie 
al ben ik van plan in minshuku te gaan slapen. Al is Japan veilig, voel ik me toch niet echt lekker bij het idee als vrouw 2 maanden buiten te gaan slapen. Heb jij nog last ondervonden bij het buitenslapen?