Toeristen
Hier in Jerez wemelt het van de guiris (spreek uit ghieries), een woord uit de volksmond, dat “toeristen” betekent. Maar het zijn wel alleen die toeristen, die overduidelijk niet van hier zijn. Er is nog een onderscheid. Er zijn guiri-guiris en er zijn guirizanos. De eerste groep zijn de overduidelijke toeristen, voorbijgangers, die tijdelijk hier op bezoek zijn. De guirizanos, ook wel guiri-jerezanos genoemd, zijn de buitenlanders die hier wonen en die altijd overduidelijk anders blijven dan de locals (zoals ik). Niet elke buitenlander is een guiri, maar elke guiri is wel een buitenlander.
De guiri-guiri is zeer gemakkelijk te herkennen. Aan de kleding bijvoorbeeld: korte broeken, T-shirt, liefst van het soort dat als comfortabel beschouwd wordt voor het reizen en dan natuurlijk ook nog sandalen of slippers. De mooiste combi blijft nog altijd wel de bekende Tefa sandaal maar dan mét sokken. Op dit moment komen we dat gelukkig niet meer tegen, maar een aantal weken geleden nog wel. Een overduidelijk geval van alleen zomergoed inpakken en niet beseffen dat het hier ’s ochtends en ’s avonds nog behoorlijk fris kan zijn. Verder is guiri-guiri nog te herkennen aan een stadplan, dat het geheel completeert. En een verbrande huid ontbreekt meestal ook niet.
Je kan ze er echt altijd zo gemakkelijk eruit pikken. Met tweeën of in grote groepen. De echte guiri-guiri reist vrijwel nooit alleen. De grote groepen zijn ook erg komisch om te zien. Het kunnen ééndags-gezelschappen zijn, rondtrekkende reisgenootschappen of zelfs groepen van de cruiseschepen zijn. Ze zijn zeer prettig, daar ze meestal als makke lammetjes met de hele kudde meegaan en dus nooit voor problemen of overlast zorgen. Vooral de cruiseschepen, zeker als het Amerikanen zijn. Meestal hebben ze geen enkel benul van waar ze nu precies eigenlijk zijn.
De echte guiri-guiri komt uit Noord Europa, Amerika, Canada of Australië. Ze zijn altijd blank. Andere buitenlanders, zoals de grote groepen Japanners die we hier regelmatig hebben, die toch ook overduidelijk niet van hier zijn, worden niet gerekend tot guiri-guiri groepen. Vreemd is dat. Toch zijn die groepen ook zeer leuk om te bekijken. Japanners hebben altijd haast. Ze doen Spanje in 8 dagen en zien iedere dag minstens 1 andere stad, maar meestal zien ze op een dag 2, 3 of zelfs 4 steden. Ongelooflijk. De (film)camera is er standaard bij en ik heb het idee dat ze zoveel vastleggen, zodat ze er thuis eens rustig voor kunnen gaan zitten en het bezochte land dan pas echt kunnen bekijken.
De guirizanos zijn ook goed te herkennen, hoewel ze echt in het dagelijkse leven zijn opgenomen en je kan dan ook zien dat ze hier echt horen. Persoonlijk ben ik er trots op een guirizana te zijn. Ik bén anders en dat zal ik vermoedelijk wel blijven, maar ik hoor hier ook overduidelijk. En dat voelt goed.
Liefs,
Carolina
