Nederland door Spaanse ogen
Het was een bijzondere ervaring om Nederland als toeriste te bekijken. Uiteraard heb ik vroeger, toen ik klein was, met mijn ouders wel enige toeristische uitstapjes gemaakt. Toch was dat absoluut niet hetzelfde als deze keer, nu ik een Spanjaard aan mijn zijde had.
Geloof me, hij heeft zijn ogen uitgekeken. Naast het veelvuldig bezoeken van Eindhoven en ontmoetingen met familie en vrienden hebben we dan ook behoorlijk wat gezien en gedaan. Een kaasmarkt, Madurodam, Scheveningen in de regen, een klompenmuseum, op de fiets en natuurlijk ook de Efteling. Ondertussen babbelden we lekker met z’n tweetjes in het Spaans, waardoor ik echt het gevoel had een buitenlandse te zijn in eigen land.
Het meest opvallende aan Nederland vond hij toch wel ons weggebruik. Wat vooral een grote indruk op hem gemaakt had, waren de veelbaansautowegen bij Den Haag en binnen de steden de aparte banen en verkeerslichten voor fietsers. Dat kennen ze in Spanje niet en hij vond het prachtig om te zien hoe auto’s voor fietsers stopten.
Ook begreep hij ineens beter wat ik al zo lang uit probeerde te leggen over ons klimaat. Het ís anders. Dertig graden in Nederland is totaal niet te vergelijken met dertig graden in Andalucía. Tijdens onze vakantie hadden we een gemiddelde temperatuur van twintig graden. Dat zou in Jerez als “koud” beschouwd worden, in Nederland echter liepen ook wij beiden met een t-shirtje.
Tot slot vond hij het uiteraard geweldig om te zien waar ik nu vandaan kom. Mijn stad, mijn mensen en mijn oorsprong. Het was werkelijk heel fijn om hem mee te nemen naar de plekjes die voor mij speciaal zijn en hem de mensen te laten ontmoeten die veel voor mij betekenen.
Het was werkelijk prachtig om te zien wat hij zag en mee te krijgen wat hem opviel aan ons landje. Regelmatig werden hierdoor kleine dingetjes, die voor ons misschien inmiddels weinig tot geen waarde hebben, door zijn ogen kijkend voor mij ineens ook weer bijzonder.
Liefs,
Carolina
.