Column 36: Buurlanden

Buurlanden

Het blijft iets bijzonders om het buitenland dichtbij te hebben, dicht bij de plaats waar je woont. Helemaal als je zelf in het, naar jouw gevoel, buitenland woont. Eerlijk gezegd is het wel apart, dat dit zoiets bijzonders blijft. Zeker daar we in Nederland, als klein landje dat we zijn, zoveel buitenland om ons heen hebben. Toch ervaar ik het hier in Zuid Spanje net weer even anders.

Ook ik, in Brabant, ben het altijd wel gewend geweest om buitenland dichtbij te hebben. Zeker daar zowel België als Duitsland redelijk om de hoek liggen. Vooral naar België gingen we veel. Daguitstapjes, uit eten, naar zee of bij vrienden op bezoek. En je merkte het ook altijd gelijk als je Nederland uitging. Alles veranderdde. Het wegdek, de verlichting, altijd was het overduidelijk dat je in een ander land was.

Hier is dat minder, is de overgang in netwerkstructuur bijvoorbeeld niet zo groot. Wat het hier juist zo bijzonder maakt, is dat je gelijk zo’n werkelijk totaal ander buitenland kan hebben. En dan heb ik het nog niet eens over de overkant van de zee, waar gewoon een ander werelddeel ligt. Je neemt een boot en staat binnen twee uur zomaar in Afrika, een totaal andere wereld.

Nu heb ik het over dat kleine stukje in Andalusia, op nog geen anderhalf uur rijden van Jerez, dat ineens Groot Britanië is. En geloof me, de overgang is werkelijk enorm. Zwaar bewaakte douane met paspoortcontrole, waar vooral de Spaanse kant ongelooflijk streng is. En dan bij binnenkomst wordt alles gelijdelijk aan naar het centrum toe ineens overduidelijk Engels. Plots zijn er fish & chips, pounds, inns & pubs en hoor je de typische britse taal. Gelukkig is het linksrijden net niet noodzakelijk.

Spanje vervloekt dat stukje Engeland, dat het Spaanse land zo overduidelijk breekt, maar de engelsen lachen zich rot. Daar komen zoveel toeristen juist voor die plek en nog zoveel meer Spanjaarden om te profiteren van de gunstigere belastingtarieven. De spaanse regering wil niets liever dan het zich toeeigenen, maar dat zie ik, voorlopig althans, toch niet gebeuren.

Ik vind dat stukje wel leuk, juist doordat het niet Spaans is, is het bijzonder. Als het bij Spanje zou horen, zou het gewoon een stukje meer Andalusia zijn. Niets meer niets minder. Nu is het dat niet, is het 't buitenland en daardoor werkelijk extreem anders. En juist dat maakt dat het 't bezoeken waard is.

Liefs,
Carolina

Caroline,

je zal me wel stom vinden, maar ik heb bedacht dat je me moeilijk kan antwoorden als je mijn email niet hebt. Hier dus: [EMAIL=“renipablo@hotmail.com”]renipablo@hotmail.com
Zo, tot vlug.
Renild.

<TABLE class=tborder id=post127861 cellSpacing=0 cellPadding=6 width=“100%” align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt1 id=td_post_127861 style=“BORDER-RIGHT: #d1d1e1 1px solid”>Caroline,

je zal me wel stom vinden, maar ik heb bedacht dat je me moeilijk kan antwoorden als je mijn email niet hebt. Hier dus: [EMAIL=“renipablo@hotmail.com”]renipablo@hotmail.com
Zo, tot vlug.
Renild.
<!-- / message –></TD></TR><TR><TD class=alt2 style=“BORDER-TOP-WIDTH: 0px; BORDER-RIGHT: #d1d1e1 1px solid; BORDER-LEFT: #d1d1e1 1px solid; BORDER-BOTTOM: #d1d1e1 1px solid”>

http://www.wereldwijzer.nl/images/statusicon/user_online.gif

http://www.wereldwijzer.nl/images/buttons/reputation.gif<SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register(“127861”)</SCRIPT> http://www.wereldwijzer.nl/images/buttons/report.gif </TD><TD class=alt1 style=“BORDER-TOP-WIDTH: 0px; BORDER-RIGHT: #d1d1e1 1px solid; BORDER-LEFT-WIDTH: 0px; BORDER-BOTTOM: #d1d1e1 1px solid” align=right><!-- controls –>

http://www.wereldwijzer.nl/images/misc/progress.gif

</TD></TR></TBODY></TABLE>

hallo hoe gaat het daar in spanje?

wanner ben je uit nederland gegaan en hoe en wat voor werk doe je? en was het niet moeilijk voor je?
ik ben een moedertje van 27 jr en heb een lief dochtertje
van 7jr
we gaan veel op vakantie,ik betaal wel een hoofdprijs voor me dochtertje maar dat laat me nou ook weer niet thuis zitten,mijn hart ligt gewoon in het buitenland
ik vind het maar niet hier die somberen mensen en het weer,terwel ik juist heel anders en gast vrij ben is iedereen hier in dit land zo gesloten
ik heb er wel eens over gedacht om te emigreren naar een ander land,familie heb ik nauwlijks maaar de reden waarom ik hier blij is me dochtertje?heb jij kinderen en hoe heb je dat dan gedaan als ik vragen mag?
nou heeeeeel veeeel groetjes van patricia tot gauw

Hoi Patricia,

Dank je voor je reactie. Ik woon nu ruim anderhalf jaar in Nederland en heb geen kinderen. Ik denk zeker dat juist dat feit van mijn leven er voor gezorgd heeft, dat ik deze beslissing redelijk gemakkelijk kon nemen.

Met kinderen is het zeker niet onmogelijk, maar je moet wel goed letten op de mogelijkheden voor je dochter. Denk je dat ze nog redelijk goed opnieuw kan beginnen? Nieuwe vrienden maken, een nieuwe taal leren? En wil je haar dan naar een Spaanse school doen of een internationale? Dat zijn zo een paar dingen die in me op komen, waar ik zeker bij stil zou staan.

Succes in ieder geval!

Liefs,
Carolina