Column 37: Een bezoek aan Nederland

Een bezoek aan Nederland

Steeds als ik naar Nederland kom, is dat maar voor een paar dagen. Dat doe ik heel bewust, want ik heb gemerkt dat je anders, als je niet uitkijkt, behoorlijk volgepland wordt. Het maakt niet uit of het voor 5 dagen of voor 2 weken is, vrijwel altijd dreigt mijn agenda overvol te raken. Natuurlijk doe ik daar zelf aan mee, want het is gewoon leuk om in de altijd korte tijd die ik heb, zoveel mogelijk mensen te zien. Maar 2 weken lang iedere dag is behoorlijk vermoeiend.

Daarom heb ik er voor gekozen om iedere keer korter dan een week naar Nederland te gaan. Bij voorkeur zonder dat ook maar iemand weet dat ik kom, op een enkeling na. Op die manier houd ik zelf controle over mijn agenda en dat is wel zo prettig. Dat lukt behoorlijk goed, telkens tot een bepaald moment, waarop toch iemand, en daarna iedereen, lucht krijgt van mijn terugkeer en ik bestookt word met uitnodigingen. Dat is niet vervelend natuurlijk, maar dient wel enigszins gestructureerd te worden.

Handig vind ik het altijd om op voorhand vast een etentje te plannen met verschillende vrienden. Dat hoeft niet iedere keer, maar is eens in de zoveel tijd zeker nuttig. Als je de groep niet te groot maakt, kun je meestal vrij goed inschatten of ze wel of niet goed samen zullen gaan. De eerste keer was dat wel even spannend, maar uiteindelijk verliep het zeer goed. Ik ga dan ook graag steeds naar hetzelfde restaurant, daar dit restaurant van goede vrienden van me is. Vele vliegen in één klap: ideaal!

Daarnaast heb ik inmiddels gewoon heel goed geleerd om “nee” te zeggen. Als het niet meer past in mijn planning, dan gaat het gewoon niet door. Ik kom altijd weer terug, dus het kan altijd een volgende keer. Of er wordt een bezoek aan Jerez gepland. Dat valt namelijk zeker ook onder de mogelijkheden, hoewel lang niet iedereen daar gebruik van maakt.

Een bezoek aan Nederland is hardstikke leuk, maar het is noodzakelijk het goed te plannen. Dan kun je er daadwerkelijk plezier aan beleven en stoot je niemand voor het hoofd. Enige ironie zie ik er wel in, dat je hier niet aan ontkomt. Helemaal als je beseft, dat ik juist uit Nederland weggegaan ben vanwege het vele geregel en het, naar mijn idee, vaak nodeloze gestructureer.

Liefs,
Carolina

Hallo, dat komt mij heel bekend voor !! Ik woon zelf al een paar jaren in Italie en de allereerste keer dat ik terugkwam naar Belgie (na 2,5 jaar) had ik met enorm veel mensen afgesproken. Nooit meer. het was inderdaad heel leuk maar enorm vermoeiend, want het is toch veel babbelen en luisteren . Maar nu ook , plan ik gewoon en als het niet kan is het gewoon nee.
Groetjes uit la bella Italia. Isabelle

Hoi Isabelle,

Dank je voor je reactie! Ja, je leert wel “nee” zeggen zo hè?! :slight_smile:

Liefs,
Carolina