Namen
Deze week viel me iets op aan de Spaanse taal, wat me eerder ook al eens is opgevallen, maar waar ik toch nooit zo bewust bij stil heb gestaan en dat is wel het vreemde gebruik van namen hier. Ik bedoel hiermee buitenlandse namen. Voor mij is een naam iets vasts, iets dat nooit verandert. Het is een gegeven, een persoonlijk aspect, waardoor het, volgens mij, extra belangrijk is om het goed te gebruiken en uit te spreken. Dat gaat hier echter niet altijd op.
Spanje, het Spaans, staat bekend als redelijk chauvinistisch. Net zoals in het Frans wordt hier alles vertaald. Originele woorden, die wij bijvoorbeeld in het Nederlands wel gewoon overnemen, krijgen hier gewoon een eigen woord. Denk aan woorden uit het Engels als computer (ordenador), speakers (altavoz), keyboard (teclado) en airbag (bolsa de aire). Gelukkig komt het steeds meer voor dat bij nieuwerwetse uitvindingen hier nu toch ook de originele naam behouden wordt, maar helaas gebeurt het nog niet vaak.
Wat ze dus ook vaak vertalen in het Spaans zijn namen. De eerste keer dat ik dat opmerkte was ik in Peru, ten tijde van het huwelijk van prins Willem-Alexander. De kranten stonden daar toen vol van. Het was natuurlijk ook iets heel groots, deze vereniging tussen Zuid-Amerika en Europa tussen ¨hun¨ Máxima en… Guillermo-Alejandro. Het verbaasde me, want in mijn ogen heet onze prins niet zo! Toch doen ze dat veelvuldig in het Spaans en je komt het dan ook regelmatig tegen. Willem wordt Guillermo, Peter Pedro, Donald Duck Pato Donald en zelfs Den Haag wordt La Haya (wat overigens geen goede vertaling is, het is eerder een verbasterde/fonetische vertaling).
Deze week kwam dit onderwerp weer in me op door het WK voetbal. Het Spaanse commentaar is hilarisch om naar te luisteren en opvallend waren de Nederlandse namen, hoe die uitgesproken werden. Hierbij werden de namen dus niet vertaald, maar de namen werden letterlijk, fonetisch uitgesproken en dat was erg humoristisch. Je zou denken dat het een kleine moeite is om eenmalig navraag te doen hoe de uitspraak precies is, maar in plaats daarvan maken ze er hier maar iets van en dat wordt vrolijk door iedereen overgenomen. Neem bijvoorbeeld De Bower (De Boer), Kroeif (Kruyff) en de leukste van deze week Kuhwiet (Kuyt).
Uiteraard doe ik er zelf toch ook aan mee, ook ik heb mijn naam min of meer veranderd. Mijn naam officieel is Caroline, maar die ‘e’ aan het einde kunnen ze hier gewoon niet uitspreken, dus werd het al gauw een “a”. Ik vind het prima, want ik vind het eerlijk gezegd wel wat exotischer klinken. Daarmee is dat dus ook anders. Het is namelijk mijn keuze geweest. Ik heb aangegeven, dat het goed is mijn naam anders uit te spreken. Dat maakt een wezenlijk verschil.
Maar ze zullen dat hier vermoedelijk wel blijven doen, die namen veranderen. Op zich is het geen ramp, sterker nog, het geeft zelfs een erg leuke vorm van vermaak. Ik kijk nu alweer uit naar de wedstrijd van Nederland van vanavond! En dus niet alleen vanwege het spel zelf!
Liefs,
Carolina
Vind het erg leuk om te lezen dat je zo geniet van mijn verhalen. Ik schrijf gewoon wat ik hier ervaar. Dat zijn meestal super toffe dingen, maar soms ook niet.