Yvonne Houx schreef meer over haar ervaringen in Cambodja:
Lieve Mensen,
Allereerst wil ik een ieder die een donatie heeft gedaan aan Pure for kids heel hartelijk bedanken!! Met Ineke heb ik besproken deze week hoe we 50% van het bedrag direct gaan besteden. Het gaat een kast worden met 60 vakjes (voor elk kind 1), om hun spulletjes in op te bergen. Nu de kinderen door de lunch tussen de middag niet meer naar huis gaan, zwerven er nu overal tassen, afgemaakte workshop producten, kleine persoonlijke dingetjes (een spelletje b.v.) overal onbeschermd rond in het PDC. Dat maakt het erg rommelig en de kinderen zijn nogal eens iets kwijt. Dank zij jullie kan er ook weer iets van de wensenlijst geschrapt worden.
De vorige keer was ik gebleven bij de grote workshop, zeg maar een creamiddag/ -ochtend zoals je die bij ons op de basisscholen kent. Het doel hiervan is om te kijken wat de kinderen nu echt leuk vinden om te doen.
De maatschappelijk werkster had de kinderen laten kiezen uit een 6 tal verschillende workshops. Van 8 tot 11 uur konden de kinderen aan 1 onderwerp werken, met een kleine pauze tussendoor. Ik had echte klei gehaald bij een keramist. Hiermee hadden ze nog nooit gewerkt. Eerst heb ik ze allerlei technieken aangeleerd, hetgeen heel goed ging. Na de pauze zijn ze echt wat gaan maken. Ik had expres geen voorbeeld gemaakt, want ze zijn erg geneigd om te kopiëren. Een van de kinderen had veel zelfvertrouwen en maakte direct enkele koeien. De anderen begonnen wat voorzichtiger maar uiteindelijk hebben ook zij leuke dingen gemaakt.
Aan het slot van de morgen werd er een presentatie gehouden: we kregen een heerlijk eigen gemaakt Cambodjaans cakeje, er waren Cambodjaanse visfuiken gemaakt, een vlieger (die natuurlijk ook de lucht in ging), kinderen hadden zelf foto`s gemaakt en een groep had een filmpje gemaakt. De kleine fotograven waren duidelijk de hele morgen overal aanwezig! Het geheel was een groot succes en er was een leuke sfeer.
Om even verder te gaan met artistieke uitlatingen. Op een fietstochtje in de omgeving van Siem Reap kwam ik langs een Stone-carvings bedrijf.
Het bleek een bedrijf te zijn van vader op zoon en op welke wijze men ook het vak leerde. De mensen die er werkten deden vooral restauraties aan oude of beschadigde tempels.
Ze werkten er voornamelijk met eigen gemaakte hamers en bijtels. Het is knap werk, je moet veel geduld hebben en veel tijd.
Het viel me al snel op in Siem Reap dat er bijna geen kinderen meer op straat zwerven om te bedelen of souvenirs te verkopen. Er blijkt in 12 landen door Unicef en de UNO een enorme actie te zijn gehouden om de kinderen van de straat te krijgen.
De kinderen wordt veel hulp geboden in de vorm van gezondheid, voorlichting onderwijs, e.d.
Aan restauranthouders is gevraagd de jonge verkopertjes niet meer te accepteren.
Ik heb het idee dat het werkt. Ik zou nog wel willen zien of het ook werkt bij Angkor Wat, want daar was het echt verschrikkelijk. Helaas zal ik daar niet meer de tijd voor hebben.
Dat was weer even voor vandaag, tot de volgende keer. Veel liefs, Yvonne
Meer ervaringen van vrijwilligers kun je lezen op: http://www.pureforkids.nl/127-weblog.html