(origineel bericht op be-more.nl)
Batman…
Het is weer tijd voor een verhaaltje vanuit Uganda! Hoe is het met jullie allemaal? Ik hoorde dat het 15 graden gaat vriezen deze week in Nederland? Lullig voor jullie hoor…
Hier is het zo’n 25 / 30 graden, precies weet ik het niet eens. We moeten soms even in de schaduw staan omdat het gewoon te warm is:) Maar ik zal niet klagen.
Om maar even met het mindere nieuws te beginnen, ik heb malaria. Gisteren voelde ik koorts opkomen. Hoofdpijn en ik had het bloedheet. Ik ben toen op bed gaan liggen maar het werd voor mijn gevoel erger en ik vertrouwde het niet. We zijn toen naar een dokter gegaan en daar heb ik een test laten doen. Daar kwam dus uit dat ik malaria heb. Ik denk dat ik er vroeg bij ben hoor, want ik heb verhalen gehoord van mensen die echt moesten overgeven, diarree. Dat heb ik allemaal niet gelukkig. Lijkt me ook echt een ramp met geen normale wc. Ik heb nu een kuur van 3 dagen en merk al dat de koorts weg is. Ben nu alleen wat moe. Vandaag heb ik mezelf een dagje vrij gegeven, ben net naar Masaka gekomen om even te in ternetten boodschapjes te doen. Gewoon even relaxen. Fijn!
Jullie zullen wel denk waarom heet dit verhaal batman. Nou dat zal ik vertellen. Hou je vast:
Op een nacht werd ik wakker gemaakt door Eva: ‘marleenmarleenmarleen, ik hoor wat en het is heel dichtbij volgens mij zit het op mijn bed’. Held als ik ben deed ik gelijk mijn ubersexy hoofdlampje aan en ging schijnen op Eva haar bed.
Eva: ’ En zie je iets??? zie je iets???’ En ik zag inderdaad iets. Maar Eva zegt altijd, ’ als je iets ziet moet je het niet zeggen hoor.’ Ik heb haar tog maar even ingeligt.
Op elke hoek van ons bed is een latje getimmerd waar de klamboe overheen valt. Op 1 van die latjes zag ik iets krieoelen. Mijn hart begon sneller te koppen en ik werd ook best een beetje bangig. Beesten ok, we zijn in Afrika. Maar ik wil ze echt niet in mijn bed!
Ik dacht dit is geen muis die was allang weggeweest. Het was dus een batman (vleesmuis) GATS! Bij ons in de groenestraat vliegen ook altijd van die dingen en ik vind ze maar niks.
We hoorden elke avond al gepiep, en lagen veel poepjes op de grond maar we hadden nooit iets gezien en zolang we het niet zien vind ik het prima.
Ok, wat moeten we doen dacht ik. De man des huizes wakker maken? Maar dat kan niet want dan moet ik onder die klamboe vandaan met als gevolg dat ik dan de vleesmuis kan tegenkomen. Die vleesmuis was namelijk al ergens op de grond terecht gekomen en de kamer uit gesneakt.
We zijn er maar onder gebleven en ik heb niet meer geslapen.
Goed, uiteindelijk denken we dat er een nestje zat met vleesmuisjes, en dat er gewoon eentje uit is gevallen. Het schijnt dat die beesten niet naar de grond komen, en als ze eenmaal op de grond liggen niet meer kunnen vliegen. Geen idee of dit klopt maar ik vind het wel leuk klinken en geloof er voor nu even in! Want zo’n beest vliegend in onze kamer kan en mag echt niet!
Ik heb de volgende dag met Augustine (jongen van het project die hier woont) gif gehaald en we hebben op de zolder gif gegooid. De dag daarna hebben we gelijk 2 stownde vleesmuizen gezien en verwijderd!
Na het weekend was ik bang dat we in een huis zouden komen die bezaaid zou zijn van de dode vleesmuizen maar dat viel gelukkig mee:)
En totop heden is het zeer rustig daarboven. Hopelijk blijft dit zo.
Vorig weekend zijn we voor het eerst naar de plaatselijke disco in Masaka geweest: de Ambiance. Best een mooie discotheek, behalve dan de vloerbedekking! We hadden onze collega’s van het project uitgenodigd. Dit was echt grappig, ze hadden de avond van hun leven. In Nederland draait het vaak om drank en zo snel mogelijk een drankje scoren. Hier gaan de mensen gelijk de dansvloer op. Ze dansen ook echt met elkaar, ook de jongens. Leuk om te zien! We waren de enige blanken daar dus vielen wel op. Ik heb zelfs een telefoonnummer gescoord van een jongen. Maar dit was uit nood hoor Niek wees niet bang, want hij zat steeds te zeuren om mijn nummer. Was er behoorlijk klaar mee en zei: geef jou nummer maar. Dan ben ik ervanaf. Nu maar hopen dat ik hem niet meer tegen kom:)
Afgelopen weekend zijn we naar de sse-se eilanden geweest. Uganda heeft een groot meer: lake victoria en daarin liggen veel eilandjes. Augustine organiseerd tripjes hiernaartoe. Het leek ons leuk om hem op die manier te sponsoren en natuurlijk voor onszelf ook leuk om naar die eilanden te gaan!
Het was best een trip op de boda, 2 uur op zo’n boda is niet mega comfortabel voor je billen:) We hebben er een boottocht gedaan en wat vissersdorpje bezocht. Dit vond ik zelf niet heel prettig. Loop je daar als toerist met je camera, tussen de arme mensen. En iedereen kijkt naar je. Er was in een dorpje een meisje van een jaar of 10 die steeds achter ons aanliep en geld vroeg omdat wij gasten waren en kwamen kijken. Bijzonder maar ook vervelend. Was blij dat we er weer weg konden.
Maar het was verder een relaxed weekend!
Nog 1 verhaal dan over enge beesten: De accomodatie van de zaterdagavond was niet heel luxe. 2 huisjes gemaakt van hout met 2 bedden, dat was het. Geen klamboes, maar gelukkig hadden we die zelf meegenomen! Toen het al donker was zei ik: ’ zullen we de klamboe maar eens gaan ophangen?’ Zo gezegd ze gedaan. Wij naar ons huisje, liep me daar tog een grote muis in dat huis IELLL. We vragen ons nu af of het geen rat is geweest. Gelukkig is Eva hier bang voor (en ik moet er ook niet aan denken om daar zo tussen te slapen) en hebben we aan Augustine gevraagd of we in zijn tent mochten slapen. Dat mocht gelukkig!!!
Verder gaat het hier zijn gangetje, we zijn deze week bezig met alle dakgoten plaatsen! Verder doen we jaja-care, spelen we met de kindjes, maken we meubeltjes voor het restaurant, bouwen we stoves.
Elke week is er op woensdag hiv-counseling. Hier gaan er 2 van ons naartoe, ik mag morgen.
We geven dan les aan counselers die mensen met hiv begeleiden. Ik ben erg benieuwd hoe dat is! Ik moet vanmiddag nog even 2 hoofdstukken bestuderen in het Engels. En mijn Engels is al zo goed haha. We gaan het meemaken.
Ik krijg van veel mensen de reactie: Wat werken jullie hard! Het is inderdaad best veel fysiek werk, maar ik merk wel dat ik me steeds meer aanpas aan de cultuur hier. Als ik even moe ben of geen zin heb doe ik het gewoon even rustiger aan of ga ik even zitten.
Nou dit was het wel weer.
Nog even wat weetjes:
- Mensen hebben hier geen haast, behalve in het verkeer.
- We hebben al een paar keer gehad dat we halverwege onze rit op een boda stil kwamen te staan omdat de benzine op was. 1 keer zijn we overgestapt op een adere boda en hebben de chauffeurs het geld gedeeld. Grappig. Of ze leggen de boda op zijn kant en blazen een keer in de tank, soms doet hij het dan ineens weer. (?)
- Op een boda past echt veel, bankstellen, bedden, planken (die er dan in de breedte opliggen).
- Er lopen veel gekko’s (kleine salamandertjes) rond maar die eten alleen maar de muggen op dus deze beesten zijn wel welkom:)
- Er wordt hier veel verbrand. Afval vooral, ze kennen hier natuurlijk geen rova.
- We zijn al over de helft. Dat gaat snel.
Tot de volgende keer maar weer!
Liefsss