Het is prima te doen alleen, vooral met jouw reiservaring. Eigenlijk is er helemaal geen verschil in veiligheid tussen samen reizen en alleen reizen hoor! Ik voel me in mijn eentje juist alerter. Met een reisgenoot word je alleen maar afgeleid en heb je niet eens in de gaten wat er om je heen gebeurt.
Het enige verschil is dat je altijd je waardevolle spullen mee naar de wc moet nemen als je bijvoorbeeld in een cafe zit. En dat je in de bus altijd naast een vreemde zit, wat juist superleuk is! Goede kans voor een praatje.
Ik heb in Colombia 2 weken solo gereisd en 3 weken met een vriendin. (En solo ook in Peru, Brazilië, Kenia, Malawi etc.)
Met die vriendin gebeurden juist nare dingen omdat zij dom en veel te flirterig deed naar een hotelbaas. Toen wij nog de enige gasten waren, wilde hij méér. In mijn eentje zou mij dat nooit overkomen.
De bus van Bogotá naar San Gil is prima te doen in je eentje net als alle andere bussen overdag. En ik denk nachtbussen ook wel, een vriendin van me nam die vaak. De héél lange afstanden heb ik gevlogen.
Naar San Gil is het ongeveer 6-7 uren. Neem de ‘Bolivianos’ bus! Die is ietsje duurder, maar scheelt minstens een uur reistijd. Andere busmaatschappijen zeggen wel dat ze er 6 uur over doen maar die gaan eerst nog een uur lang aan de randen van Bogotá leuren voor extra klanten, stoppen halverwege voor een lange lunchpauze, stoppen ook onderweg voor wie dan ook die nog aan boord wil. En doen er vaak een uur of twee uur langer over dan ze zeiden.
Het voordeel van Latijns Amerika (dat herinner je je misschien nog van Nicaragua) is dat veel hotels ook een hostel zijn of andersom. Accommodaties hebben vaak zowel privékamers als slaapzalen, en gemeenschappelijke ruimtes, bijvoorbeeld een patio met hangmatten, of een woonkamer met banken en een tv, en vaak ook een keuken die je mag gebruiken. In die ruimtes kun je dus supermakkelijk andere mensen ontmoeten, ook al heb je een privékamer.
Bijvoorbeeld in San Gil is Sam’s VIP Hostel aan het voornaamste plein erg fijn. Goedkoop, het heeft een mini-zwembadje, een woonkamer en keuken, privékamers en slaapzalen, en zit dus meteen aan het leukste plein, waar het heerlijk is om in de late middag op een bankje te zitten en mensen te kijken en een boek te lezen. Ik had ook vrij snel aanspraak, een paar Colombiaanse meiden hebben uren met me zitten kletsen. Ook in het donker is San Gil nog best veilig.
Ik vond Bogotá en Medellin allebei leuk hoor. Bogotá wat ruiger, de studenten wat meer grunge-types. Medellin wat hipper, maar natuurlijk ook ruig op z’n eigen manier.
Qua veiligheid wel goed oppassen, lees je in. (Dat geldt net zo goed voor stellen / vrienden die samen reizen.) In de grote steden voorzichtig na het donker, liever taxi’s nemen. Overdag ook altijd alert zijn op je tas en je spullen, enge straten vermijden. Bedelaars bedelen om eten dus dan denk je, ach wat is er mis met een broodje voor ze kopen. Maar dat broodje verkopen ze direct door en van dat geld kopen ze drank of drugs.
In Bogotá kan ik Bellavista hotel/hostel aanraden. Wel erg veel lawaai van straat 's nachts dus neem je oordoppen mee. Maar het is goedkoop, heeft erg veel info aan de balie en aardig personeel, gratis een klein ontbijt, en zit op een superhandige plek. Op loopafstand van het Botero museum (gratis) en het Casa de Moneda museum (ook gratis, en ernaast), beide de moeite waard. Dat laatste gaat over de geschiedenis van geld, maar eigenlijk veel breder ook: ook over de kolonisatie van Colombia en slavernij enzo.
Die berg Monserrate op gaan met het kabelbaantje is ook erg leuk, mooi uitzicht.
Als je eenmaal bent gevallen voor de kunst van Botero, kun je ook in Medellin mooie standbeelden zien op het speciale plein daarvoor. En ook daar is met het kabelbaantje gaan leuk, naar die wijk op de heuvel, Santo Domingo.
Zelf vond ik het koffiegebied geweldig: de wandeling in het bizarre Valle de Cocora, het leuke dorp Salento en de koffieplantage die je kunt bezoeken op 2 uur lopen (ook een prachtige wandeling), de openlucht spa Termales de Santa Rosa… maar jij wilt al naar best verschillende uithoeken van het land die ver van elkaar liggen en toch wat vluchten nodig hebben denk ik… als je niet 20 uur in een bus wilt zitten. Dus het wordt toch kiezen.
In Salento is Hostal Tralala heel leuk, en heeft maar weinig bedden, dus reserveren!
Mocht je naar Villa de Leyva gaan, daar is Don Paulino een fijn hotel.
Je kan vaak afdingen op de prijs voor een kamer, vooral als je 3 nachten of langer blijft. Ook op lange-afstandsbussen kun je afdingen! Alleen bij Bolivianos niet, maar die leveren dus ook gewoon goede service.
Veel meer tips kun je halen uit mijn blog: http://www.travelpod.com/travel-blog/cecilia74/10/tpod.html
Veel plezier!
Naar San Gil kun je gewoon met de bus vanaf Bogotá. Heb ik een paar weken geleden toevallig nog gedaan. Duurt ongeveer 7 uur. Naar Eje Cafetero kun je ook met de bus, maar ikzelf vlieg altijd. Als je toch met de bus wilt, neem dan de route Bogotá - Armenia en niet de route Bogotá - Manizales. Die weg is echt vreselijk namelijk.